Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Słupsku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 października 2015 roku

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Niemczyk

Protokolant: protokolant sądowy A. K.

po rozpoznaniu w dniu 22 października 2015 roku w Słupsku

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowo – akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko E. Ł.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 1363/14

UZASADNIENIE

W dniu 19.05.2014 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo – akcyjna z siedzibą w W., reprezentowany przez radcę prawnego, wniósł w elektronicznym postępowaniu upominawczym pozew o zapłatę przeciwko E. K. domagając się zasądzenia kwoty 1.025,00 zł wraz z odsetkami umownymi od kwoty 890,00 zł i ustawowymi od kwoty 135,00 zł. Ponadto powód domagał się zwrotu kosztów sądowych, kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych i kwoty 0,54 zł tytułem innych kosztów (prowizji od przelewu).

Na uzasadnienie wskazał, że strona pozwana związana była z pierwotnym wierzycielem ( (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.) umową pożyczki z dnia 21.01.2013 roku nr (...). Umowa została zawarta na wniosek pozwanej złożony drogą elektroniczną, przewidywała utworzenie przez pozwaną na stronie internetowej pożyczkodawcy www.V..pl profilu klienta. Powód wskazał nadto, iż w myśl umowy, utworzenie profilu przez klienta stanowiło zarejestrowanie się, zapoznanie się z warunkami umowy oraz akceptację tychże, a przede wszystkim złożenie pierwszego wniosku o udzielenie pożyczki. Pozwana złożyła wniosek o udzielenie pożyczki, a następnie uiściła kwotę 0,01 zł tytułem opłaty rejestracyjnej. Następnie pożyczkodawca przychylił się do wniosku i udzielił w dniu 21.01.2013 roku pozwanej pożyczki w kwocie 890,00 zł. Pozwana mimo wezwania do zapłaty nie wywiązała się z przyjętego na siebie zobowiązania wynikającego z umowy.

Powód dochodzi kwoty z pozwu jako następca prawny, który nabył wierzytelność przysługującą wobec pozwanej.

W dniu 18.06.2014 roku referendarz sądowy Sądu Rejonowego Lublin - Zachód w Lublinie stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i wydał postanowienie o przekazaniu sprawy do Sądu Rejonowego w Słupsku (k. 4).

Pozwana E. K. (aktualne nazwisko Ł.) w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości. Pozwana zaprzeczyła, aby zawierała umowę pożyczki. W uzasadnieniu wskazała, że jej były partner zaciągał pożyczki przez Internet i posiadał dostęp do jej konta i karty, a ponieważ chorowała nie sprawdzała przelewów na swoje konto.

Pozwana zaprzeczyła, aby korzystała z adresu poczty internetowej, numeru telefonu i adresu, na który powoływał się powód w uzasadnieniu pozwu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 21.01.2013 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. przelał na konto bankowe należące do E. K. (aktualne nazwisko Ł.) nr (...) kwotę 950,00 zł.

W warunkach umowy pożyczki wpisano „pożyczka nr (...)”.

Dane pożyczkobiorcy wskazano jako:

- E. K., P. (...);

- (...);

- e – mail: emila@wp.pl;

- adres: ul. (...), (...)-(...) R.;

- termin spłaty pożyczki: 20.02.2013.

(bezsporne, ponadto dowód: wydruk z dnia 21.01.2013 roku k. 27)

Pismem z dnia 7.03.3013 roku, pismem z dnia 22.04.2013 roku kierowanym pod adres (...)/5, (...)-(...) R. E. K. była wzywany przez (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w W. do zapłaty kwot z tytułu zaległych zobowiązań wynikających z ramowej umowy pożyczki nr (...).

(dowód: kopia pisma z dnia 7.03.2013 roku k. 27 verte, kopia pisma z dnia 22.04.2013 roku k. 28)

W dniu 3.11.2009 roku E. K. zawarła (...) Spółką Akcyjną w W. umowę dotyczącą udziału w promocji mixPlus nr (...), na mocy której został pozwanej przydzielony numer (...). Umowa została zawarta na czas nieoznaczony.

(dowód: kopia umowy z dnia 3.11.2009 roku k. 68)

Były partner pozwanej miał dostęp do jej konta bankowego i karty.

(bezsporne)

Dnia 17.09.2013 roku została zawarta umowa ramowa między (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., a (...) z siedzibą w T.. Zgodnie z tą umową strony zawarły i/lub zamierzają przystąpić do jednej lub kilku transakcji, które są lub będą regulowane postanowieniami niniejszej umowy ramowej i załącznika do niej oraz dokumentami i innymi potwierdzeniami, które zostały wymienionymi pomiędzy stronami i są ważne, w celu potwierdzenia lub udokumentowania tychże transakcji.

(dowód: tłumaczenie umowy ramowej z dnia 17.09.2013 roku – k. 16 - 20)

Dnia 14.10.2013 roku została zawarta umowa cesji wierzytelności między (...) z siedzibą w T., a (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.. Do umowy załączono listę, na której wymieniona jest E. K..

(dowód: tłumaczenie umowy cesji wierzytelności z dnia 14.10.2013 r.– k. 14, listy - k. 15)

Zgodnie z uchwałą nr 1 z dnia 21.01.2014 roku Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie spółki pod firmą (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowo – akcyjna z siedzibą w W. wyraziło zgodę na przeniesienie dotychczasowego komplementariusza, to jest spółkę pod firmą (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, ogółu praw i obowiązków w Spółce na spółkę pod firmą (...) management Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W..

(dowód: wypis aktu notarialnego z dnia 21.01.2014 roku, rep. A nr (...) k. 11)

Zgodnie z uchwałą nr 1 z dnia 21.01.2014 roku Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie spółki pod firmą (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowo – akcyjna zmieniło firmę spółki na (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowo – akcyjna z siedzibą w W..

(dowód: wypis aktu notarialnego z dnia 21.01.2014 roku, rep. A nr (...) k. 11 - 13)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Bezsporny w sprawie był fakt zawierania umów przelewu wierzytelności jak i to, powodowi co do zasady przysługiwała wierzytelność z tytułu umowy pożyczki dochodzonej pozwem.

Sporne w sprawie było to, czy pozwana zawarła umowę pożyczki z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W..

Ciężar udowodnienia faktu zawarcia przez pozwaną z poprzednikiem prawnym umowy pożyczki, zgodnie z przepisem art. 6 k.c., ciążył na powodzie.

Powód nie sprostał ciążącemu na nim ciężarowi i nie udowodnił, że pozwana zawarła z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. umowę pożyczki, a tym samym nie udowodnił, że przysługuje mu wierzytelność dochodzona pozwem.

Sprawa rozpoznawana była w postępowaniu uproszczonym, w którym rozpoznawane są m.in. roszczenia z umów do wartości przedmiotu sporu 10.000,00 zł, a zmiana powództwa zgodnie z przepisem art. 505 ⁴ § k.p.c. jest niedopuszczalna.

Pozwana zaprzeczyła, aby zawarła umowę pożyczki z dnia 21.01.2013 roku, zaprzeczyła również, aby posiadała numer telefonu i adres poczty e – mail wskazany w warunkach umowy pożyczki (k. 27).

Jak stanowi przepis art. 720 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Umowa pożyczki, której wartość przenosi pięćset złotych, powinna być stwierdzona pismem.

W myśl art. 29 ust. 1 i art. 47 ustawy z dnia 12.05.2011 roku o kredycie konsumenckim (Dz.U.2011.126.715 ) umowa o kredyt konsumencki powinna być zawarta w formie pisemnej, chyba że odrębne przepisy przewidują inną szczególną formę.

Postanowienia umowne nie mogą wyłączać ani ograniczać uprawnień konsumenta przewidzianych w ustawie. W takich przypadkach stosuje się przepisy ustawy.

Jak stanowi przepis art. 6, 12 ust. 1, 15, 16e i 17 ustawy z dnia 2.03.2000 roku o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (Dz.U.2012.1225 j.t. ) umowy zawierane z konsumentem bez jednoczesnej obecności obu stron, przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość, w szczególności drukowanego lub elektronicznego formularza zamówienia niezaadresowanego lub zaadresowanego, listu seryjnego w postaci drukowanej lub elektronicznej, reklamy prasowej z wydrukowanym formularzem zamówienia, reklamy w postaci elektronicznej, katalogu, telefonu, telefaksu, radia, telewizji, automatycznego urządzenia wywołującego, wizjofonu, wideotekstu, poczty elektronicznej lub innych środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. 144, poz. 1204, z późn. zm. ²⁾), są umowami na odległość, jeżeli kontrahentem konsumenta jest przedsiębiorca, który w taki sposób zorganizował swoją działalność.

Propozycja zawarcia umowy w postaci oferty, zaproszenia do składania ofert lub zamówień albo do podjęcia rokowań powinna jednoznacznie i w sposób zrozumiały informować o zamiarze zawarcia umowy przez tego, kto ją składa.

Posłużenie się telefonem, wizjofonem, telefaksem, pocztą elektroniczną, automatycznym urządzeniem wywołującym lub innym środkiem komunikacji elektronicznej w celu złożenia propozycji zawarcia umowy może nastąpić wyłącznie za uprzednią zgodą konsumenta.

Jeżeli strony nie umówiły się inaczej, przedsiębiorca powinien wykonać umowę zawartą na odległość najpóźniej w terminie trzydziestu dni po złożeniu przez konsumenta oświadczenia woli o zawarciu umowy.

Spełnienie świadczenia niezamówionego przez konsumenta następuje na ryzyko przedsiębiorcy i nie nakłada na konsumenta żadnych zobowiązań (art. 15).

W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale do umów zawieranych na odległość dotyczących usług finansowych stosuje się przepisy rozdziału 2.

Nie można w drodze umowy wyłączyć lub ograniczyć praw konsumenta określonych w art. 1-16e.

Na mocy przepisu art. 11 ustawy z dnia 18.07.2002 roku o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz.U.2002.144.1204) w sprawach nieuregulowanych w ustawie do świadczenia usług drogą elektroniczną, w szczególności do składania oświadczeń woli w postaci elektronicznej, stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego oraz innych ustaw.

Pozwana nie kwestionowała faktu, że być może kwota 950,00 zł wpłynęła na jej konto, które było podane w przywołanych warunkach. Natomiast jak oświadczyła dostęp do tego konta i karty miał również jej były partner.

Pozwana składając do akt sprawy kopię umowy z dnia 3.11.2009 roku (k. 68) wykazała, że posiada inny numer telefonu niż wskazany w warunkach umowy pożyczki. Natomiast powód nie wykazał, aby numer telefonu i adres e – mail, przez który zalogowano się na stronę www.V..pl należały do pozwanej.

Sam przelew środków na konto pozwanej nie prowadzi do zawarcia umowy pożyczki, albowiem jest to czynność jednostronna. Aby doszło do zawarcia umowy pożyczki muszą zostać złożone zgodne oświadczenia woli przez dwie strony umowy.

Powód nie wykazał, aby takie oświadczenie woli zostało złożone przez pozwaną. Gdyby nawet pozwana skorzystała ze środków pieniężnych przelanych na jej konto, to brak jest podstaw do zasądzenia kwoty wskazanej w pozwie na podstawie przepisów dotyczących umowy, albowiem powód nie udowodnił, że umowa pożyczki została zawarta.

Jednocześnie jak wynika z przywołanego przepisu art. 15 ustawy o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (Dz.U.2012.1225 j.t. ) przelanie środków pieniężnych na konto pozwanej bez złożenia przez pozwaną oświadczenia woli o zawarciu umowy pożyczki było ryzykiem przedsiębiorcy i nie prowadzi do zawarcia umowy pomiędzy podmiotem przelewającym środki pieniężne a pozwaną.

Wobec tego, że powód nie wykazał, aby zawarł z pozwaną umowę pożyczki, sąd powództwo wobec braku przesłanek z art. 720§ 1 k.c. oddalił, o czym orzekł jak w sentencji wyroku.