Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 1388/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Słupsku z 2016-04-19

Sygn. akt I C 1388/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 kwietnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Słupsku Wydział I Cywilny

w składzie następującym :

Przewodnicząca: SSR Agnieszka Leszkiewicz

Protokolant: S. N.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2016 r. w S.

sprawy z powództwa J. S. i D. T. (1)

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powodów J. S. i D. T. (1) solidarnie kwotę 16.035,74 zł. (szesnaście tysięcy trzydzieści pięć złotych i 74/100) z odsetkami ustawowymi od kwoty 13.412,02 zł. (trzynaście tysięcy czterysta dwanaście złotych i 02/100) od dnia 12.07.2012 r. do dnia 31.12.2015 r. i z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1.01.2016 r. do dnia zapłaty oraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 2.623,72 zł. (dwa tysiące sześćset dwadzieścia trzy złote i 72/100) od dnia 16.02.2016 r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powodów J. S. i D. T. (1) solidarnie kwotę 3.888,00 zł. (trzy tysiące osiemset osiemdziesiąt osiem złotych i 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania;

IV.  nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Słupsku kwotę 870,00 zł. (osiemset siedemdziesiąt złotych i 00/100) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt I C 1388/14

UZASADNIENIE

Powodowie J. S. i D. T. (1) wnieśli w dniu 01.07.2014 r. przeciwko pozwanemu (...) Spółce Akcyjnej w W. pozew o zapłatę na ich rzecz solidarnie kwoty 13.412,02 zł. z odsetkami ustawowymi od dnia 11.07.2012 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu powodowie wskazali, że w dniu 10.06.2012 r. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której został uszkodzony pojazd stanowiący własność D. T. (2), marki M. (...) o nr rej. (...), a sprawca zdarzenia posiadał ważną polisę OC w zakresie ruchu pojazdu wystawioną przez pozwanego. Powodowie wskazali, iż pozwany przyjął na siebie odpowiedzialność za zaistniałe zdarzenie, wypłacając w toku postępowania likwidacyjnego kwotę 16.812,57 zł., z której wysokością poszkodowany nie zgodził się. Powodowie wskazali, iż umową z dnia 23.09.2013 r. poszkodowany przelał na powodów wierzytelność przysługującą mu z tytułu przedmiotowej szkody i poinformował o tym fakcie pozwanego. Powodowie powołując się na przedmiotową umowę cesji wezwali ubezpieczyciela do zapłaty dodatkowo kwoty 13.412,02 zł., zarzucając pozwanemu celowe zaniżenie należnego odszkodowania , m.in. poprzez zaniżenie wartości średnich stawek za roboczogodzinę, 55% zaniżenie wartości cen detalicznych oryginalnych części zamiennych oraz 50% zaniżenie wartości materiałów lakierniczych. W odpowiedzi pozwany podtrzymał swoje stanowisko w kwestii wysokości szkody. Wskazał, że ewentualna dopłata możliwa będzie po przedłożeniu przez powodów rachunków za naprawę pojazdu.

Pismem z dnia 21.01.2016 r. powodowie rozszerzyli powództwo o dodatkową kwotę 2.623,72 zł i wnieśli o zasądzenie solidarnie na ich rzecz kwoty 16.035,74 zł wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 13.412,02 zł od dnia 11.07.2012 r. do dnia zapłaty i od kwoty 2.623,72 zł od dnia rozszerzenia powództwa do dnia zapłaty.

Pozwany (...) Spółka Akcyjna w W. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania, wskazując w uzasadnieniu, iż w toku postępowania likwidacyjnego wypłacona została kwota odszkodowania, która w jego ocenie pozwala na wyrównanie uszczerbku w majątku, jaki powstał na skutek kolizji, mając na względzie kalkulację kosztów naprawy sporządzoną przez pozwanego. W ocenie pozwanego wypłacona kwota odszkodowania pozwala na przywrócenie pojazdu poszkodowanego do stanu sprzed kolizji i wypłacone odszkodowanie w pełni zrekompensowało szkodę w pojeździe powstałą na skutek zdarzenia z dnia 10.06.2012 r. i tym samym roszczenie nabyte przez powodów w drodze cesji jest niezasadne. Pozwany zakwestionował datę początkową, od której powód domaga się naliczania odsetek ustawowych od kwoty dochodzonej pozwem, gdyż odszkodowanie wypłaca się w ciągu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe, a ponadto w razie sporu co do wysokości odszkodowania należą się odsetki od daty wyrokowania.

Pismem z dnia 18.01.2015 r. (data wniesienia do Sądu 21.01.2016 r.) powodowie rozszerzyli powództwo, domagając się zapłaty solidarnie od pozwanego na ich rzecz kwoty 16.035,74 zł. wraz odsetkami ustawowymi od kwoty 13.412,02 zł. od dnia 11.07.2012 r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 2.623,72 zł. od dnia rozszerzenia powództwa do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów postępowania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. S. i D. T. (1) w dniu 14.10.2005 r. zawarli umowę spółki cywilnej. Każdy ze wspólników samodzielnie może zawierać umowy zakupu wierzytelności przelewu wierzytelności, bez względu na wysokość zobowiązań, których umowy te dotyczą.

dowód: k. 14-16 - umowa spółki cywilnej, k.126 uchwała nr 2/2012 z dnia 31.12.2012 r.

W dniu 10.06.2012 r. miało miejsce zdarzenie, wskutek którego uszkodzeniu uległ samochód należący do D. M. P. o nr rej. (...). Sprawca zdarzenia miał wykupioną Polisę OC (umowa ubezpieczenia) u pozwanego.

bezsporne

Szkoda została zgłoszona do (...) Spółki Akcyjnej w W. w dniu 11.06.2012r.

dowód: dokumenty w aktach szkody

(...) Spółka Akcyjna w W. uznał swoją odpowiedzialności za szkodę i wypłacił D. T. (2) kwotę 16.812,57 zł. jako odszkodowanie za szkodę powstałą w jego pojeździe na skutek przedmiotowego zdarzenia.

dowód: k. 7- pismo z 09.07.2012 r., k. 8-10 kosztorys

W dniu 23.09.2013 r. została zawarta między D. T. (2), a J. S. i D. T. (1) umowa cesji co do odszkodowania za zaistniałe w dniu 10.06.2012 r. zdarzenie i szkodę powstałą w pojeździe marki M. (...) na skutek tego zdarzenia, wyłączeniem części odszkodowania już wypłaconego jako niespornego. O fakcie tym został powiadomiony (...) Spółka Akcyjna w W..

dowód: k. 11-12 - umowa cesji, k. 13 - zawiadomienie o zmianie wierzyciela

J. S. i D. T. (1) jako cesjonariusze nie zgodzili się z wysokością wypłaconego odszkodowania. Między nimi a zakładem ubezpieczeń była prowadzona korespondencja w sprawie wysokości wypłaconego odszkodowania. J. S. i D. T. (1) domagali się wypłaty dodatkowego odszkodowania w kwocie 13.412,02 zł.

dowód: k. 17-23 - pismo z 18.02.2014 r., k. 24-30 - kosztorys,

Według Cech (...) z siedzibą w S. od stycznia 2011 r. do dnia 01.03.2012 r. obowiązują stawki: zakład kategorii I - 100,00 zł roboty mechaniczno-blacharskie, 110,00 zł roboty lakiernicze;. zakład kategorii II - 80,00 zł roboty mechaniczno-blacharskie, 90,00 zł roboty lakiernicze; zakład kategorii III - 60,00 zł roboty mechaniczno-blacharskie, 70,00 zł roboty lakiernicze.

dowód: k. 31 pismo z dnia 01.03.2012 r.

Pismem z dnia 05.03.2014r. (...) Spółka Akcyjna w W. podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko w kwestii ustalonej wartości kosztorysu ofertowego.

dowód: k. 32-33 pismo z dnia 05.03.2014 r.

D. T. (2) był właścicielem pojazdu M. (...) nr (...). Po zaistnieniu szkody zgłosił ją w (...). Właściciel pojazdu naprawił pojazd, nie posiada faktury.

Przed kolizją w dniu 10.06.2012 r. samochód nie miał uszkodzeń i był w dobrym stanie tzn. odpowiadający wiekowi. Wcześniej był uczestnikiem innej kolizji, gdzie pojazd był uderzony w prawą stronę. Wtedy uszkodzeniu uległ przedni zderzak, błotnik przedni prawy, drzwi po prawej stronie przednie i tylne. Do naprawy użyto części oryginalnych sprowadzonych przez D. T. (2). Całość naprawy została pokryta przez ubezpieczyciela. Pojazd został naprawiony do stanu takiego, jak przed kolizją. D. T. (2) nie dysponował żadnymi dokumentami dotyczącymi naprawy po kolizji z dnia 10.06.2012 r.

dowód: k.12-13 zeznania świadka D. T. (3) w aktach I Cps 49/14

Wysokość celowych i ekonomicznie uzasadnionych całkowitych kosztów naprawy samochodu marki M. (...) nr rejestracyjny (...) wyniosła 32.848,31 zł.

dowód: k. 68-78 - opinia pisemna biegłego z zakresu szacowania szkód komunikacyjnych, k.108-116 opinia pisemna uzupełniająca biegłego z zakresu szacowania szkód komunikacyjnych

Sąd zważył.

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części.

Pozwany w niniejszej sprawie nie kwestionował sprawstwa osoby, która jechała pojazdem ubezpieczonym u pozwanego od odpowiedzialności cywilnej. Nie kwestionował zatem swojej odpowiedzialności, za zaistniałą w dniu 10.06.2012 r. szkodę, uznając tę odpowiedzialność co do zasady.

Zatem należało uznać, iż pozwany ponosi odpowiedzialność za zdarzenie z dnia 10.06.2012 r. - na mocy łączącej go umowy o ubezpieczenie w zakresie OC pojazdu, którego kierujący był sprawcą kolizji drogowej, na skutek której został uszkodzony pojazd marki M. (...).

Powodowie w niniejszej sprawie posiadali legitymację procesową czynną z uwagi na zawartą umowę cesji z właścicielem pojazdu, uprawnionym do dochodzenia odszkodowania za uszkodzenia pojazdu wskutek zdarzenia drogowego dniu 10.06.2012 r. (art. 509 § 1 kc.).

Pozwany powoływał się na spełnienie świadczenia, które w jego ocenie wyczerpywało szkodę powstałą w przedmiotowym pojeździe.

Kwestię wypłaty odszkodowania z OC sprawcy zdarzenia regulują przepisy ustawy z dnia 22.05.2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz. 1152 z 2003 r.). Wspomniana ustawa reguluje kwestie związane z ubezpieczeniem obowiązkowym m.in. pojazdów mechanicznych (art. 4 ust. 1 cyt. Ustawy). Przepis art. 9 ust. 1 ww. ustawy wskazuje, iż umowa ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności cywilnej obejmuje odpowiedzialność cywilną podmiotu objętego obowiązkiem ubezpieczenia za szkody wyrządzone czynem niedozwolonym oraz wynikłe z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, o ile nie sprzeciwia się to ustawie lub właściwości danego rodzaju stosunków. Umowa ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności cywilnej obejmuje również szkody wyrządzone umyślnie lub w wyniku rażącego niedbalstwa ubezpieczającego lub osób za które ponosi on odpowiedzialność. Z kolei z treści art. 13 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie lub świadczenie z tytułu ubezpieczenia obowiązkowego na podstawie uznania roszczenia uprawnionego z umowy ubezpieczenia w wyniku ustaleń, zawartej z nim ugody lub prawomocnego orzeczenia sądu, a w obowiązkowych ubezpieczeniach odpowiedzialności cywilnej odszkodowanie wypłaca się w granicach odpowiedzialności cywilnej podmiotów objętych ubezpieczeniem, nie wyżej jednak niż do wysokości sumy gwarancyjnej ustalonej w umowie (art. 13 ust. 2).

Pojęcie szkody oraz zasady ustalania jej wysokości w przypadku ubezpieczyciela określają przepisy art. 361 i art. 363 kc. Zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania, z którego szkoda wynikła. Naprawienie szkody przez ubezpieczyciela następuje jedynie przez zapłatę na podstawie art. 363 § 2 k.c. Wysokość odszkodowania ubezpieczeniowego jest ustalana wg sumy cen części zamiennych i usług koniecznych do wykonania naprawy pojazdu z daty ustalenia odszkodowania.

Obowiązek naprawienia szkody przez wypłatę odpowiedniej sumy pieniężnej powstaje z chwilą wyrządzenia szkody i nie jest uzależniony od tego, czy poszkodowany dokonał naprawy rzeczy i czy w ogóle zamierza ją naprawić.

Odszkodowanie bowiem ma wyrównać uszczerbek majątkowy powstały w wyniku zdarzenia wyrządzającego szkodę, a uszczerbek ten istnieje od chwili wyrządzenia szkody do czasu, gdy zobowiązany wypłaci poszkodowanemu sumę pieniężną odpowiadającą szkodzie ustalonej w sposób przewidziany prawem (tak też: G. Bieniek w "Odpowiedzialność cywilna za wypadki drogowe", Lexis Nexis, W-wa 2006 r. s. 145).

W celu określenia wysokości odszkodowania należało ustalić wysokość kosztów naprawy przedmiotowego pojazdu, uszkodzonego na skutek zdarzenia w dniu 10.06.2012 r.

Sąd oparł się przy ustalaniu tejże wysokości na opinii biegłego sądowego, która została sporządzona w sposób jasny i czytelny, zgodnie z wiedzą wymaganą przy tej specjalności.

W ocenie Sądu, zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w tym opinia biegłego, której ustalenia Sąd przyjął za własne, pozwoliły Według biegłego wysokość celowych i ekonomicznie uzasadnionych całych kosztów naprawy samochodu powoda powinna wynieść w sumie 32.848,31 zł brutto.

Sąd przyjął za biegłym uśrednione stawki roboczogodziny stosowane w zakładach branży motoryzacyjnej regionu (...) w roku 2012 w wysokości 80/90 zł./rbh.

Taka stawka za robociznę umożliwia przywrócenie stanu samochodu sprzed szkody, zwłaszcza, iż w niniejszej sprawie właściciel pojazdu wybrał rozliczenie kosztorysowe.

Ustalając koszty części zamiennych należało przyjął wartość części oryginalnych.

Sąd przyjął te wyliczenia za wiarygodne, gdyż należy mieć na uwadze, iż pełne odszkodowanie powinno zawierać nie tylko uwzględnienie przeciętnej ceny roboczogodziny, obowiązującej na danym obszarze, ale również ceny części oryginalnych, stosowanych przez serwis danej marki pojazdu. Nie można pozbawiać poszkodowanego na skutek kolizji możliwości naprawienia szkody przy pomocy części oryginalnych, zwłaszcza, iż zastosowanie części nieoryginalnych powodowałoby podniesienie kosztów naprawy związanych z dopasowaniem części do oryginalnych części zamontowanych w samochodzie, a tym samym zysk z zastosowania tychże części byłby iluzoryczny i na pewno powodowałby znaczne obniżenie jakości wykonanej naprawy. Nadto z zeznań właściciela pojazdu wynika, iż zakupił części oryginalne do naprawy pojazdu.

Należy zauważyć, iż brak było podstaw do zakwestionowania zeznań świadka D. T. (2) i sąd dał im wiarę, jako zgodnym z prawdą.

Odnośnie wysokości szkody powiększonej o podatek VAT należy wskazać, iż na podstawie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 17.05.2007 r. (III CZP 150/06, publ. OSNC 2007/10/144, biul. SN 2007/5/9), z którą Sąd orzekający w pełni się zgadza - odszkodowanie przysługujące na podstawie umowy ubezpieczenia OC posiadacza pojazdu mechanicznego za szkodę powstałą w związku z ruchem tego pojazdu, ustalone wg cen części zamiennych i usług, obejmuje kwotę podatku od towarów i usług (VAT) w zakresie, w jakim poszkodowany nie może obniżyć podatku od niego należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na względzie, iż pozwany wypłacił odszkodowanie w wysokości 32.848,31 zł., zatem ustaloną kwotę odszkodowania należało pomniejszyć o należność wypłaconą co dało kwotę 16.035,74 zł., o czym orzeczono w pkt I wyroku.

Solidarność po stronie powodów wynika z art. 367 kc. w zw. z art. 369 kc. w zw. z zawartą przez powodów umową spółki cywilnej (§ 5 umowy spółki).

Odnośnie odsetek należy wskazać, iż na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. z 2003 r. Nr 124 poz. 1152 z późn. zm.) pozwany był obowiązany wypłacić odszkodowanie w terminie 30 dni od zgłoszenia szkody przez uprawnionego lub pokrzywdzonego. Zgłoszenie szkody miało miejsce w dniu 11.06.2012, a tym samym zasadnym było zasądzenie odsetek od dnia 12.07.2012 r. od kwoty 13.412,02 zł - po upływie 30 dni od zgłoszenia szkody przez uprawnionego, a także z odsetkami za opóźnienie od kwoty 2.623,72 zł od dnia 16.02.2016 r. (tj. od dnia następnego po dniu doręczenia tego pisma pozwanemu -15.02.2016 r. - data doręczenia k. 131) - zgodnie z żądaniem rozszerzonego powództwa. Orzeczenie o odsetkach znalazło oparcie również w treści art. 481 § 1 kc. z uwzględnieniem zmiany brzmienia tego przepisu po dniu 1.01.2016 r.

O kosztach postępowania sądowego postanowiono w myśl art. 100 k.p.c. w zw. z art. 105 § 2 kpc., zgodnie z którym sąd może włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swojego żądania.

W niniejszej sprawie powodowie przegrali postępowanie w nieznacznej części w zakresie żądania odsetek. Zatem Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powodów solidarnie wszystkie koszty poniesione przez powodów, a na które złożyły się: opłata od pozwu (671 zł.), wynagrodzenie radcy prawnego w wysokości ustalonej na podstawie § 6 pkt 4 rozp. MS z 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (2400 zł.), zaliczka na poczet biegłego (800 zł.) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł.) - łącznie 3.888 zł.

Z uwagi na to, iż w sprawie powstał koszt z tytułu opinii biegłego, a którego nie pokrywała w całości zaliczka uiszczona przez powoda, brakującą część należało nakazać ściągnąć od pozwanego (jako strony przegrywającej postępowanie) na rzecz skarbu Państwa - SR w Słupsku - w wysokości 870,00 zł. (1.670,00 zł. - 600 zł.) - art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych sprawach cywilnych.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.

6.05.2016 r.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Iwona Jaśkiewicz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Słupsk
Osoba, która wytworzyła informację:  Agnieszka Leszkiewicz
Data wytworzenia informacji: