Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Słupsku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 sierpnia 2016r.

.

Sąd Rejonowy Wydział I Cywilny w S.

w składzie następującym :

Przewodnicząca SSR Stanisława Pilińska

Protokolant M. S.

po rozpoznaniu w dniu 4 sierpnia 2016r.

sprawy z powództwa D. Z.

przeciwko Č. P.´ovna A. S. z siedzibą w P. , Oddział w Polsce

o zapłatę 13.421,66 zł z nal. ub.

1/ zasądza od pozwanej Č. P.´ovna A. S. z siedzibą w P. , Oddział w Polsce na rzecz powoda D. Z. 4.079,82 zł / cztery tysiące siedemdziesiąt dziewięć złotych 82/100/ z ustawowymi odsetkami od 7.VI.2014r. do 31.XII.2015r. i od 1.I.2016r. do dnia zapłaty z ustawowymi odsetkami za opóźnienie ;

2/ oddala powództwo w pozostałym zakresie ;

3/ zasądza od powoda D. Z. na rzecz pozwanej Č. P.´ovna A. S. z siedzibą w P., Oddział w Polsce kwotę 958,00 zł / dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych / tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1647/14

UZASADNIENIE

Powód D. Z. wystąpił z pozwem przeciwko pozwanej

o zapłatę kwoty 13.421,66 zł z odsetkami ustawowymi i kosztami procesu, z tytułu szkody powstałej w samochodzie powoda, w wyniku kolizji drogowej, spowodowanej przez sprawcę ubezpieczonego od odpowiedzialności cywilnej

u pozwanego.

Pozwana Č. S. z siedzibą w P. Oddział

w Polsce z siedzibą w W. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu podniosła , iż po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego przyznała powodowi odszkodowanie w kwocie 8.323,18 zł, które pokrywa w całości szkodę poniesioną przez powoda oraz odzwierciedla celowe i ekonomicznie uzasadnione koszty potrzebne do przywrócenia pojazdu powoda do stanu sprzed zdarzenia z dnia 24.IV.2014 roku. Nadto podniosła iż powód nie przedstawił rachunków za restytucję pojazdu, zaś przedłożona przez niego prywatna kalkulacja pozbawiona jest waloru dowodowego. Naprawienie pojazdu zgodnie z oczekiwania powoda doprowadziłoby do wzrostu wartości pojazdu w stosunku do występującej przed szkodą, wszak pojazd powoda jest pojazdem z 2006 r. a zatem jego części są znacznie wyeksploatowane.

Wskazała iż uwzględniła naprawę pojazdu częściami nowymi oryginalnymi oznaczonymi symbolem O , wskazując te części , odnośnie których urealniła wartości bowiem w wyniku pomiaru grubości powłoki lakierniczej pojazdu jak też na podstawie dokumentacji fotograficznej ze szkody zgłoszonej uprzednio dla tego pojazdu w (...) SA , wynika że pojazd powoda był poddany w przeszłości naprawom blacharsko-lakierniczym w zakresie elementów które uległy uszkodzeniu w zdarzeniu z 24.IV.2014r. Uwzględniła też naprawę pojazdu częściami nowymi tj. oryginalnymi ale nie sygnowanymi logo producenta pojazdu o symbolu Q jat też porównywalnej jakości P , PJ, PT , wskazując te części.

Przy ustalaniu stawek za roboczogodzinę prac naprawczych uwzględniła stawki obowiązujące w warsztatach nieautoryzowanych obowiązujące na rynku lokalnym.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

24.IV.2014 roku samochód powoda marki V. (...) o nr rej. (...) uległ uszkodzeniu w wyniku kolizji. Sprawca kolizji był ubezpieczony u pozwanego od OC.

Każda ze stron zleciła sporządzenie kalkulacji naprawy / powód w systemie A. / , kosztorysu / pozwana w systemie E. /, przy czym zgodnie z kalkulacją zleconą przez powoda wysokość odszkodowania stanowiła kwotę 21.744,84 zł brutto, przy czym powód uwzględnił stawki za rbg za prace mechaniczno- blacharskie w kwocie 80,00 zł i za prace lakiernicze w kwocie 90,00zł.

Natomiast kosztorys pozwanej opiewał na kwotę 8.323,18 zł brutto i taką kwotę powód otrzymał od pozwanej tytułem odszkodowania , po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego. Ponadto pozwana uwzględniła stawki za rbg za oba rodzaje prac kwotę 55,00 zł, obniżyła ceny części oryginalnych przewidzianych do wymiany o 50% a w przypadku materiałów lakierniczych o 33% , zastosowała w 13 pozycjach części alternatywne klasy P , PJ .

/ dowód : kalkulacja naprawy powoda k. 13 – 18, kosztorys pozwanej k. 9 – 12 /.

Z uwagi na spór obie strony wniosły o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego na okoliczność ustalenia wysokości szkody odpowiadającej kosztom przywrócenia pojazdu do stanu sprzed szkody, zakresu uszkodzeń , wartości i stanu pojazdu przed kolizją w tym stopnia zużycia eksploatacyjnego uszkodzonych podzespołów , czy zamontowane elementy które uległy uszkodzeniu były oryginalne i czy w toku eksploatacji poddawane naprawom , czy zamontowane zostały jako elementy używane, czy naprawa pojazdu przy użyciu części zamiennych nowych oryginalnych oznaczonych jako Q czy częściami o porównywalnej jakości oznaczone jako P , PJ , PT , pozwala na restytucję pojazdu do stanu sprzed szkody z uwzględnieniem zachowania co najmniej takiej samej sprawności technicznej , walorów estetycznych i tych samych warunków bezpieczeństwa . Ustalenia kosztów przy użyciu części oznaczonych jako Q , P , PJ , PT , spowoduje wzrost wartości pojazdu w stosunku do stanu sprzed szkody. Na wypadek gdyby koszt pojazdu przekroczył wartość pojazdu sprzed szkody o ustalenie wartości pozostałości pojazdu . Jeżeli w pojeździe naprawione zostały uszkodzone powstałe w trakcie kolizji to ustalenie zakresu rzeczywiście przeprowadzonych prac naprawczych i rodzaju części zamiennych wykorzystanych przy naprawie. A nadto ustalenie celowych i ekonomicznie uzasadnionych kosztów naprawy przy uwzględnieniu zakresu rzeczywiście przeprowadzonych praz naprawczych , rodzaju części zamiennych wykorzystanych do naprawy i cen stosowanych przez warsztaty nieautoryzowane.

Biegły W. B. ustalił wysokość niezbędnych i ekonomicznie uzasadnionych kosztów przywrócenia pojazdu powoda do stanu sprzed zdarzenia określone w oparciu o technologiczne czasy operacji naprawczych producenta auta na kwotę 18.677,00 zł brutto. Uwzględnił przy tym stawki za rbg w przypadku obu rodzajach prac podobnie jak powód tj. 80,00 i 90,00 zł.

Biorąc pod uwagę raport optymalizacji sporządzony przez biegłego , ustalił on iż na rynku krajowym występowały części kategorii Q w okresie zdarzenia, stąd przyjął wartości części oryginalnych w klasie O i Q . Ustalił też wartość bazową pojazdu w dniu zdarzenia która wynosiła 26.700,00 zł i po uwzględnieniu korekt , wartość szkody pojazdu nie przekracza wartości pojazdu sprzed szkody , wobec tego nie jest to szkoda całkowita.

/ dowód: opinia biegłego k. 73 – 89 /.

Pozwany wniósł zarzuty do opinii biegłego w przedmiocie wskazania iż niektóre części były już uszkodzone w dniu zdarzenia a dot. to zderzaka tylnego, spoilera zderzaka tylnego , osłony tylnej , listwy ochronnej prawej zderzaka tylnego , wytłumienia zderzaka tylnego , wspornika zderzaka tylnego , pokrywy bagażnika , listwy ozdobnej klapy tylnej , lampy tylnej prawej .

Biegły uwzględnił powyższe zarzuty i po przeanalizowaniu dokumentacji fotograficznej z wcześniejszej kolizji jakiej uległ pojazd przed zdarzeniem i dokumentacji fotograficznej z zaistniałego zdarzenia , którą przedstawił , uznał za zasadne zarzuty pozwanego i dokonał korekty do opinii pisemnej załączając kalkulację naprawy , bowiem pojazd powoda posiadał uszkodzenia powstałe w trakcie zdarzenia 24.IV.2014r. i uszkodzenia powstałe przed tym zdarzeniem które nie zostały usunięte przez powoda. Szkodę wcześniejszą likwidowała firma ubezpieczeniowa (...) SA . Ustalił po korekcie niezbędne i ekonomicznie uzasadnione koszty przywrócenia pojazdu do stanu sprzed zdarzenia na kwotę 12.403,00 zł brutto .

/dowód: pisemna opinia biegłego k. 73 – 89, k. 117 – 125, wyjaśnienia biegłego k. 152 – 153 / /.

Sąd zważył co następuje:

spór sprowadza się do ustalenia wysokości odszkodowania należnego powodowi w ramach umowy ubezpieczenia komunikacyjnego OC z tytułu kosztów naprawy pojazdu.

Przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zgodnie z art. 822 kc ubezpieczyciel:

- zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania , czyli za pomocą zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej a jej wypłata ma wyrównać uszczerbek w majątku poszkodowanego,

- odszkodowanie należne dotyczy szkód wyrządzonych osobom trzecim , wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony / § 1 / , będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia / § 2 /.

Niezasadne jest zatem twierdzenie pozwanego, że skoro powód nie dokonał naprawy i nie przedstawił faktur czy innych dokumentów potwierdzających wysokość wyliczonej przez niego szkody, to szkoda wyliczona w kalkulacji jest hipotetyczna i zawyżona. W orzecznictwie sądowym , ugruntowanym od lat, istnieje pogląd, iż wypłata odszkodowania jest niezależna od dokonanej naprawy, bowiem rzeczą powoda jest czy naprawy dokona czy też nie, i w ogóle od poniesionych kosztów napraw. Niezależnie od tego ubezpieczyciel ma obowiązek wyrównać szkodę, która powstaje wskutek zdarzenia komunikacyjnego, a nie w następstwie poniesionych kosztów.

Roszczenie o świadczenie należne od zakładu ubezpieczeń w ramach ubezpieczenia komunikacyjnego OC z tytułu kosztów przywrócenia uszkodzonego pojazdu do stanu pierwotnego jest wymagalne , niezależnie od tego czy naprawa została dokonana . Naprawienie szkody, stosownie do treści art. 363 § 1 kc powinno nastąpić według wyboru poszkodowanego , bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej.

Bezsporne jest iż pojazd powoda uległ wcześniejszej kolizji i w tym przedmiocie było prowadzone postępowanie likwidacyjne przez firmę ubezpieczeniową (...) SA .

W związku z uwzględnieniem zarzutów zgłoszonych przez pozwanego w stosunku do opinii przez biegłego, z kolei powód zarzucał biegłemu iż wydając pierwotną opinię dysponował zdjęciami / na dyskietce / z obu zdarzeń , stąd niezrozumiała była korekta opinii. Zdaniem powoda prawdopodobnie uszkodzenie zderzaka tylnego i spoilera została zakwalifikowana przez (...) SA wyłącznie do lakierowania a obecna szkoda kwalifikuje je do wymiany z uwagi na ich połamanie. A w przypadku pokrywy bagażnika po zdarzeniu 24.IV.2014r. w chwili oględzin pojazdu przedstawiciel pozwanego dokonał badania grubości powłoki lakierniczej , która wykazała 98-99 mikrometrów , co świadczy o tym iż element ten nie był uprzednio naprawiany i lakierowany. Uszkodzenia pokrywy bagażnika doznane we wcześniejszym zdarzeniu były znacznie większe niż w szkodzie niniejszej. Zatem , zdaniem pozwanego , biegły powinien wyjaśnić swoje stanowisko że powód w ogóle nie naprawiał pojazdu po wcześniejszej szkodzie. Podobnie w przypadku uszkodzeń lampy tylnej prawej / wyłamanie zaczepu mocującego / uszkodzenie miało miejsce trzy lata przed szkoda niniejszą , czy wobec tego możliwe jest użytkowanie samochodu z zachowaniem wymogów bezpieczeństwa bez usunięcia uszkodzenia.

Również pozwany zgłosił zarzuty w piśmie procesowym z 11.V.2016r. , wyraził przy tym wątpliwość czy w związku ze zgłoszeniem przez powoda w niniejszym procesie uszkodzeń które miały miejsce wcześniej , powstała szkoda będąca przedmiotem niniejszego sporu w podanych przez powoda okolicznościach. A w związku z tym istnieje duże prawdopodobieństwo iż wartość pojazdu przed zdarzeniem 24.IV.2014r. była niższa od kosztów naprawy pojazdu wyliczonych przez biegłego , co przemawiałoby za uznaniem szkody jako całkowitej.

Zarzuty powoda oraz kolejne zarzuty pozwanego nie są zasadne. Biegły , ustosunkowując się do zarzutu pozwanego odnośnie wymiany poszycia prawego tylnego w kontekście uszkodzeń wynikających z wcześniejszej kolizji, stwierdził że nie można jednoznacznie stwierdzić aby miało miejsce wgniecenie, bowiem ujęcie zdjęcia może świadczyć o występującym cieniu , jak też zdjęcie nie ma korelacji ze zdjęciem porównawczym tego elementu ze szkody wcześniejszej . Poza tym biegły opierał się tylko na zdjęciach , brak jest pełnej dokumentacji wcześniejszej szkody. Wskazał też że na podstawie dokumentów uwzględnił wszystkie uszkodzenia w pojeździe przedstawione przez pozwanego w kosztorysie i uznał że są one następstwem zaistniałego zdarzenia .

Stanowisko biegłego jest zasadne , iż nie uwzględnił potrącenia czy wymianę powyższego elementu , bowiem biegły wydając opinię powinien być przekonany w pełni o swoim stanowisku , a w tym wypadku nie mógł stwierdzić w sposób nie budzący wątpliwości czy w istocie występuje wgniecenie tego elementu , skoro nie wynika to wprost ze zdjęcia .

Biegły na podstawie ponownej analizy porównawczej zdjęć z obu kolizji i przy użyciu systemu (...) skorygował swoją opinię pierwotną , przy czym uzasadnił to na podstawie przedstawionych zdjęć z obu kolizji , wskazując iż uszkodzenia wcześniejsze nie zostały usunięte przez powoda , stąd nie mogą być zakwalifikowane do wymiany w związku z niniejszą szkodą.

Zasadnie też biegły przyjął stawki za rbg za prace mech.- blach. i lakiernicze , bowiem uwzględnił stawki jako zbliżone do stawek uśrednionych , stosowanych w warsztatach branży motoryzacyjnej , skategoryzowanych , przy czym stawki zbliżone do przyjętych przez biegłego stosowały zakłady kategorii IV za 2014r. tj. w chwili zdarzenia. W tym wypadku biegły powołał się na informację Cechu (...) w S., w którym zrzeszone są zakłady branży motoryzacyjnej i w zależności od zakresu świadczonych usług , przyjętych standardów wyposażenia i innych kryteriów wewnętrznych i uwarunkowań rynku , stosowane są różne stawki za rbg. Jednocześnie biegły przyznał że istnieją zakłady stosujące niższe stawki , jednak nie są one przygotowane do podołania obowiązującym standardom wynikającym z technologii naprawy narzucone prze producentów pod względem wyposażenia , posiadanej wiedzy fachowej przez personel a przede wszystkim zapewnienia bezpieczeństwa i warunków gwarancji z wykonanej pracy. Istnieją też zakłady stosujące niższe stawki ale są to zakłady o bardzo wąskiej specjalizacji , przykładowo zakłady wulkanizacyjne czy elektryczne .

Przyjął też biegły na podstawie sporządzonego raportu optymalizacji części że na rynku krajowym występowały części kategorii Q w okresie zdarzenia i takie też części przyjął , jak też części kategorii O . Natomiast nie uwzględnił części zastosowane przez pozwanego o porównywalnej jakości P, PJ i ZJ , mając na uwadze iż nie stwierdzono w czasie oględzin pojazdu po zdarzeniu aby części takie były zamontowane w pojeździe powoda. Biegły miał na uwadze względy bezpieczeństwa , bowiem w przypadku zastosowania części nieoryginalnej w celu jej dopasowania do pozostałych elementów zwiększa się pracochłonność i koszty materiałów. Jednocześnie biegły stwierdził że naprawa pojazdu częściami oryginalnymi nie spowoduje wzrostu wartości pojazdu sprzed szkody.

Dokonując porównania wartości pojazdu przed szkodą / 27.000,00 zł / i koszty naprawy uszkodzeń z wcześniejszej kolizji / 6.500,00 zł / biegły uznał iż wartość ta jest wyższa od kosztów naprawy pojazdu po kolizji z 24.IV.2014r. Nie można zatem traktować niniejszej szkody jako całkowitej.

Opinia biegłego sądowego W. B. została opracowana w sposób rzetelny, biegły dokładnie i logicznie przedstawił swoje stanowisko i sposób ustalenia odszkodowania , stąd stanowiła ona podstawę orzeczenia wydanego w niniejszej sprawie.

Mając na uwadze, iż niezbędne i uzasadnione koszty przywrócenia pojazdu powoda do stanu sprzed szkody, biegły ustalił na kwotę 12.403,00 zł brutto, a powodowi wypłacono odszkodowanie w kwocie 8.323,18 zł, wobec tego należało zasądzić kwotę 4.079,82 z odsetkami ustawowymi od 7.VI.2014r. / art. 822 i art. 817 §1 kc /, przy uwzględnieniu zmiany przepisów dotyczących odsetek, obowiązujących od 1.I.2016 roku.

Zatem należało w pozostałej części powództwo oddalić .

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 108§ 1 i 100 zd.1 kpc, przy czym powód przegrał sprawę w 69% a pozwany w 31% , stąd koszty procesu poniesione przez obie strony zostały stosunkowo rozdzielone .