Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Słupsku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 lipca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Słupsku Wydział I Cywilny

w składzie następującym :

Przewodnicząca: SSR Agnieszka Leszkiewicz

Protokolant: S. N.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 czerwca 2017 roku w S.

sprawy z powództwa A. W. (1) i P. W. (jako następców prawnych zmarłego powoda A. W. (2))

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w S.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. na rzecz powodów A. W. (1) i P. W. po 4.281,01 zł. (cztery tysiące dwieście osiemdziesiąt jeden złotych o 01/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 23.01.2015 r. do dnia 31.12.2015 r. i z dalszymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1.01.2016 r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  znosi koszty postępowania wzajemnie między stronami;

IV.  nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Słupsku kwotę 283,75 zł. (dwieście osiemdziesiąt trzy złote i 75/100) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt I C 1943/15

UZASADNIENIE

Powód A. W. (2), reprezentowany przez fachowego pełnomocnika, wniósł dniu 29.09.2014 r. przeciwko pozwanemu (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w S. pozew o zapłatę kwoty 30.512,02 zł z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem uzupełnienia zadośćuczynienia oraz odszkodowania, a także wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu powód wskazał, iż dnia 17.06.2013 r., będąc pasażerem autobusu miejskiego, wskutek nagłego, nieoczekiwanego hamowania doznał złamania V kości śródstopia prawego. Pojazd posiadał ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej u pozwanego. Bezpośrednio po wypadku powód leczony był zachowawczo - w pierwszym okresie przez 6 tygodni miał założony opatrunek gipsowy, następnie był rehabilitowany do dnia 9.12.2013 r. Powód wskazał, iż w całym okresie leczenia odczuwał natężony ból nogi, który znacznie ograniczał go w czynnościach życia codziennego. W związku z wypadkiem powód w okresie od 17.06.2013 r. do 9.12.2013 r. pozostawał niezdolny do pracy. W toku postępowania likwidacyjnego ubezpieczyciel wypłacił powodowi kwotę 2.500,00 zł tytułem zadośćuczynienia oraz kwotę 50,00 zł tytułem odszkodowania. Niniejszym powództwem powód dochodzi zapłaty zadośćuczynienia w wysokości 27.500,00 zł, równowartości utraconych w okresie niezdolności do pracy dochodów w kwocie 2.012,02 zł oraz zwrotu kosztów leczenia w wysokości 400,00 zł i kosztów dojazdów taksówkami na zabiegi rehabilitacyjne w kwocie 600,00 zł. - przy uwzględnieniu wypłaconego odszkodowania i zadośćuczynienia.

Postanowieniem z dnia 25.07.2014 r. powód został zwolniony od kosztów sądowych w części, tj. od opłaty stosunkowej od pozwu ponad kwotę 900,00 zł.

Pozwany, reprezentowany przez fachowego pełnomocnika, w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa prawnego. W uzasadnieniu pozwany wskazał, iż w toku postępowania likwidacyjnego ustalił, iż w skutek wypadku powód doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu (2%) i uwzględniając wszelkie okoliczności zdarzenia wypłacił poszkodowanemu świadczenie w łącznej kwocie 2.550,00 zł, która w jego ocenie wyczerpuje roszczenie powoda. Pozwany zakwestionował wysokość utraconych przez powoda w okresie leczenia dochodów oraz wysokość poniesionych kosztów leczenia, zakupu sprzętu ortopedycznego (w postaci kul ortopedycznych) i zabiegów rehabilitacyjnych.

Powód A. W. (2) zmarł w dniu 7.04.2015 r.

Postanowieniem z dnia 2.07.2015 r. Sąd zawiesił postępowanie w sprawie z mocy samego prawa, na podstawie art. 174 § 1 pkt 1 kpc. /k. 99 akt/.

Postanowieniem z dnia 4.09.2015 r. Sąd podjął zawieszone postępowanie z udziałem powodów A. W. (1) i P. W., jako następców prawnych zmarłego powoda A. W. (2) /k. 117 akt/.

Pismem z dnia 1.06.2015 r. powodowie P. W. i A. W. (1) - jako następcy prawni zmarłego powoda wnieśli o zasądzenie na ich rzecz od pozwanego po 15.256,01 zł. z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. W. (2) w dniu 17.06.2013 r., będąc pasażerem autobusu miejskiego o nr rej. (...), należącego do Miejskiego Zakładu (...) Sp. z o.o. w S., wskutek nagłego i nieoczekiwanego hamowania doznał złamania w stopie prawej.

Pojazd, którym podróżował powód ubezpieczony był od odpowiedzialności cywilnej w Towarzystwie (...) pozwanego.

bezsporne, a ponadto dowód: polisa ubezpieczeniowa - k. 8, zgłoszenie szkody z dnia 8.07.2013 r. - płyta CD - k. 48, zeznania powoda - k. 59akt (00:09:40 - 00:16:40)

Na skutek zdarzenia powód doznał złamania V kości śródstopia prawego.

W okresie od 17.06.2013 r. do 9.12.2013 r. leczony był zachowawczo w Poradni (...) Urazowo - Ortopedycznej (...) Miejskiego Zakładu Opieki Zdrowotnej w S.. Powód został zaopatrzony ambulatoryjnie w opatrunek gipsowy stopy, który został zdjęty po 6 tygodniach, z uwagi na powolny zrost kości. Zlecono mu przyjmowanie leków przeciwzakrzepowych i rehabilitację stopy.

dowód: zaświadczenie lekarskie - k. 9, dokumentacja medyczna - k. 70-77, zeznania powoda - k. 59 akt (00:17:00 - 00:18:34)

Z uwagi na brak terminów w placówkach refundowanych przez NFZ, powód korzystał prywatnie z zabiegów rehabilitacyjnych w (...) L., S., D. Sp. J. w S.. Powód wybrał ten podmiot z uwagi na dogodne połączenie komunikacją miejską. Łączny koszt zabiegów rehabilitacyjnych wyniósł 400,00 zł.

dowód: rachunki nr (...) - k. 12-14, pismo (...) L., S., D. Sp. J. w S. z dnia 14.07.2015 r. wraz z kopią skierowań lekarskich na zabiegi fizjoterapeutyczne oraz pismo z dnia 25.08.2015 r. - k. 105-106, 110, zeznania powoda - k. 59-60 akt (00:18:54 - 00:29:10)

Utracony przez powoda dochód netto w okresie od 17.06.213 r. do dnia 9.12.2013 r. wynosi 2.012,02 zł.

dowód: pismo Poczty Polskiej S.A. wraz z zestawieniem wynagrodzenia - k. 10-11 akt

W toku postępowania likwidacyjnego ubezpieczyciel wypłacił powodowi kwotę 2.500,00 zł tytułem zadośćuczynienia oraz 50,00 zł tytułem odszkodowania.

Powód nie zaakceptował wysokości przyznanego świadczenia.

Pismem z dnia 31.12.2013 r. pozwany wskazał, iż nie znalazł podstaw do zmiany decyzji w zakresie wysokości przyznanego świadczenia.

dowód: decyzja pozwanego z dnia 14.10.2013 r. - k. 16-17, pismo powoda - k. 47v akt, pismo pozwanego z dnia 31.12.2013 r. - płyta CD - k. 48 akt

Bezpośrednio po wypadku powód odczuwał znaczne dolegliwości bólowe. W całym okresie leczenia poruszał się o kulach. Jeszcze w lutym 2014 r. miał problemy z chodzeniem, bieganie czy szybszy chód sprawiał mu ból. Powód korzystał w pomocy rodziny przy czynnościach życia codziennego, takich jak zakupy czy wyrzucenie śmieci, albowiem mieszkał samotnie, na 4 piętrze bloku bez windy. Powód nie przyjmował leków przeciwbólowych.

Przed wypadkiem powód zatrudniony był w placówce Poczty Polskiej na stanowisku asystenta. Z uwagi na przeciwwskazania do przenoszenia ciężkich przedmiotów stwierdzone przez lekarza medycyny pracy oraz inne problemy zdrowotne (nie związane z wypadkiem) powód został zwolniony z pracy w maju 2014 roku.

dowód: zeznania powoda - k. 60-61 akt (00:33:35- 00:42:18), (00:54:46 - 00:56:22)

Złamanie jakiego doznał powód nie wymagało leczenia operacyjnego, co przemawiało za jego prostym charakterem, bez istotnego przemieszczenia. Uszczerbek na zdrowiu powoda wyniósł 3%.

Po zdjęciu unieruchomienia wobec ograniczenia ruchomości i objawów klinicznych u powoda niezbędna była rehabilitacja. Aby przyniosła ona optymalny efekt leczniczy należało ją odbyć bez zbędnego oczekiwania, bezpośrednio po zdjęciu unieruchomienia. Opóźnienie w odbyciu rehabilitacji mogło wiązać się ze zwiększeniem uszczerbku na zdrowiu i ryzykiem powikłań.

dowód: opinia biegłego chirurga ortopedy - k. 168-169 akt

Zabiegi rehabilitacyjne z NFZ są wyznaczane w bardzo odległym terminie od złożenia skierowania.

fakt powszechnie znany

A. W. (2) zmarł w G. w dniu 7.04.2015 r.

dowód: odpis skrócony aktu zgonu - k. 90 akt;

Spadek po A. W. (2) nabyli: siostra - A. W. (1) oraz brat - P. W. po ? części każde z nich. Matka powoda - C. B. oraz brat - K. B. odrzucili spadek po zmarłym.

dowód: akt poświadczenia dziedziczenia - k. 96-97, protokół dziedziczenia - k. 91-93, umowa o dział spadku - k. 94-95 akt

Sąd zważył:

Podstawą odpowiedzialności strony pozwanej była umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych zawarta z posiadaczem pojazdu, którym kierował sprawca zdarzenia. Zgodnie bowiem z art. 822§ 1 kc. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający lub ubezpieczony. Przedmiotem ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej jest odpowiedzialność ubezpieczającego lub ubezpieczonego za szkody wyrządzone osobom trzecim.

Niezależnie od odszkodowania, zgodnie z art. 444 w zw. z art. 445§ 1 kc., Sąd może przyznać poszkodowanemu w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną przez niego krzywdę. Odnosi się to do krzywdy ujmowanej jako cierpienie fizyczne oraz jako cierpienie psychiczne i powinno stanowić rekompensatę pieniężną za całą krzywdę doznaną przez poszkodowanego.

W niniejszej sprawie niesporne były między stronami okoliczności, w których doszło do zdarzenia, fakt samego wypadku, jakiemu uległ powód, leczenie i zabiegi rehabilitacyjne, jakim powód zmuszony był się poddać, a w końcu niesporne były obrażenia ciała jakich powód doznał.

Pozwany uznał swoją odpowiedzialność za zdarzenie z dnia 17.06.2013 r. i wypłacił w sumie powodowi kwotę 2.500,00 zł tytułem zadośćuczynienia i kwotę 50,00 zł tytułem odszkodowania. Powód nie zgodził się z taką wysokością i domagał się zapłaty kwoty 30.512,02 zł.

Powód w wyniku wypadku doznał złamania V kości śródstopia prawego. Złamanie miało charakter prosty, bez istotnego przemieszczenia. Z uwagi na śmierć powoda, biegły nie był stanie ustalić jego aktualnego stanu zdrowia. Niemniej, w oparciu o treść pkt 167 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18.12.2002 r. przy uwzględnieniu § 8 pkt 3, ustalił, iż szacunkowy uszczerbek na zdrowiu powoda - wobec izolowanego złamania V kości śródstopia wynosi 3%.

Biegły stwierdził również, iż po zdjęciu unieruchomienia wobec ograniczenia ruchomości i objawów klinicznych u powoda niezbędna była rehabilitacja. Aby przyniosła ona optymalny efekt leczniczy należało ją odbyć bez zbędnego oczekiwania, bezpośrednio po zdjęciu unieruchomienia. Opóźnienie w odbyciu rehabilitacji mogło wiązać się ze zwiększeniem uszczerbku na zdrowiu i ryzykiem powikłań.

W ocenie Sądu, dopuszczona w sprawie opinia biegłego lekarza chirurga traumatologa - lek. med. M. K. została sporządzona rzetelnie i fachowo, a w związku z tym zasługuje na przymiot wiarygodności. Również strony nie składały zarzutów do przedmiotowej opinii, jak i nie podważały wiarygodności dokumentacji medycznej. Wobec powyższego Sąd oparł na niej ustalenia faktyczne w zakresie w stanu zdrowia powoda w okresie po wypadku i przebiegu jego rehabilitacji.

Z zeznań samego powoda wynika, iż bezpośrednio po wypadku odczuwał on znaczne dolegliwości bólowe. W całym okresie leczenia poruszał się o kulach. W przebiegu rekonwalescencji zmuszony był do korzystania w pomocy rodziny przy czynnościach życia codziennego, takich jak zakupy czy wyrzucenie śmieci, albowiem mieszkał samotnie, na 4 piętrze bloku bez windy. Pomimo tego, iż leczenie złamania odbywało się bez komplikacji, proces zrastania kości był wydłużony, albowiem trwał 6 tygodni.

Zeznania złożone przez powoda w toku postępowania, Sąd uznał za szczere i wiarygodne, albowiem nie dopatrzył się w nich żadnych nieścisłości, czy nieprawidłowości, tym bardziej, iż korespondowały one z treścią dokumentacji medycznej.

Mając zatem na uwadze, wszystkie podniesione wyżej okoliczności, w tym rozmiar doznanych przez powoda cierpień fizycznych i psychicznych, oraz konieczność ograniczenia jego aktywności życiowej w związku m. in. z noszeniem gipsu, Sąd uznał za odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego należnego powodowi kwotę 8.500,00zł. Jednocześnie Sąd wziął pod uwagę okoliczność, iż ubezpieczyciel w trakcie postępowania likwidacyjnego wypłacił już powodowi kwotę 2.500,00zł tytułem zadośćuczynienia, zatem powodowi należna jest dalsza kwota 6.000,00zł tytułem zadośćuczynienia.

Za zasadne i udowodnione Sąd uznał również żądanie zapłaty kwoty 400,00 zł tytułem zwrotu kosztów zabiegów rehabilitacyjnych. Powód wykazał bowiem powyższą okoliczność przedkładając stosowne rachunki, nadto wykazał, iż istniała konieczność odbycia rehabilitacji w prywatnym zakresie, z uwagi na termin wyznaczenia zabiegów i odległy termin takich zabiegów refundowanych z NFZ.

Zważyć należy, iż w grupie wydatków osobowych i koniecznych, pozostających w związku z uszkodzeniem ciała lub rozstrojem zdrowia oprócz kosztów leczenia, nabycia specjalistycznego sprzętu medycznego, czy specjalistycznego wyżywienia, zalicza się również wydatki związane z przejazdem chorego na zabiegi, badania, do szpitala, itp., które obejmuje przepis art. 444§ 1 kc.

W ocenie Sądu powód nie wykazał jednak, aby na zabiegi rehabilitacyjne dojeżdżał taksówkami. Zauważyć należy, iż powód nie przedstawił żadnych dokumentów potwierdzających niniejszą okoliczność (ani jednego paragonu, ani faktury), zaś na rozprawie w dniu 26.02.2015 r. sam przyznał, że głównym kryterium doboru placówki rehabilitacyjnej było dogodne połączenie środkami komunikacji miejskiej (podobnie jak w jednym z pism kierowanych do zakładu ubezpieczeń), nadto nie był w stanie wskazać konkretnej ilości przejazdów - zatem w tym zakresie powód nie udowodnił swojego roszczenia.

W tym stanie rzeczy, Sąd uznał za zasadne przyznanie kwoty 150,00 zł tytułem zwrotu kosztów dojazdów na zabiegi rehabilitacyjne, na którą składają się przejazdy środkami komunikacji miejskiej w okresie 30 dni (w obie strony) przy założeniu ceny biletu wynoszącej 2,50 zł.

W ramach niniejszego postępowania powód dochodził również kwoty 2.012,02 zł tytułem utraconych w okresie niezdolności do pracy zarobków.

Pojęcie szkody oraz zasady ustalania jej wysokości w przypadku ubezpieczyciela określają przepisy art. 361 i art. 363 kc. Zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania, z którego szkoda wynikła. Naprawienie szkody przez ubezpieczyciela następuje jedynie przez zapłatę na podstawie art. 363 § 2 k.c. Nie ulega wątpliwości, iż szkodą mogą być również utracone korzyści z tytułu utraty możliwości zarobkowania. Jest to bowiem szkoda wnikająca z normalnych następstw zdarzenia, albowiem gdyby nie przymusowe unieruchomienie powoda na skutek wypadku - mógłby on normalnie pracować, nie tracąc przy tym wynagrodzenia , ani żadnej jego części.

Wobec powyższego, Sąd uznał za zasadne zasądzenie na rzecz powoda kwoty 2.012,02 zł tytułem utraconych w okresie niezdolności do pracy zarobków, albowiem jak wynika z zestawienia sporządzonego przez ówczesnego pracodawcę powoda, o taką właśnie kwotę jego wynagrodzenie uległo pomniejszeniu w okresie od 17.06.2013 r. do 9.12.2013 r. (k. 10- 11).

Reasumując, Sąd przyjął, iż mając na względzie dotycz as wypłacone powodowi zadośćuczynienie (2.500 zł. ) oraz odszkodowanie z tytułu leczenia (50 zł.), właściwym ekwiwalentem za krzywdę doznaną przez powoda będzie dalsza kwota 6.000 zł. z tytułu zadośćuczynienia - przy uwzględnieniu stopnia uszczerbku na zdrowiu), 400 zł. tytułem odszkodowania za poniesione koszty leczenia oraz 2.012,02 zł. z tytułu odszkodowania z powodu w postaci utraconych zarobków w okresie niezdolności do pracy z powodu wypadku, a także odszkodowanie za koszty poniesione na dojazdy na rehabilitację w kwocie 150 zł. Łączna kwota należna powodowi z tych tytułów - w ocenie Sadu - to 8.562,02 zł.

Powód zmarł w dniu 7.04.2015 r. - w toku postępowania.

Zgodnie z treścią przepisu art. 922 § 1 kc., prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób.

Zatem spadek stanowi ogół praw i obowiązków majątkowych zmarłego o charakterze cywilnoprawnym.

Roszczenie o zadośćuczynienie przechodzi na spadkobierców tylko wtedy, gdy zostało uznane na piśmie albo gdy powództwo zostało wytoczone za życia poszkodowanego (art. 445 § 3 kc.). Także roszczenie o naprawienie szkody przechodzi na spadkobierców - jako roszczenie mające charakter cywilnoprawny, majątkowy (art. 922 § 1 kc. w zw. z art. 444 § 1 kc.).

W tym stanie rzeczy przyjąć należy, iż roszczenie o zadośćuczynienie i odszkodowanie objęte powództwem wytoczonym przez powoda A. W. (2) przeszło na jego spadkobierców A. W. (1) i P. W. - w wysokości stosownej do ich udziałów w masie spadkowej (po ? części).

Mając zatem powyższe na uwadze, jak i wysokość dotychczas wypłaconej kwoty tytułem zadośćuczynienia i odszkodowania, należało zasądzić od pozwanego na rzecz A. W. (1) i P. W., jako następców prawnych powoda A. W. (2) - po 4.281,01 zł.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 kc., uwzględniając zmianę brzmienia tego przepisu od dnia 1.01.2016 r. Powód domagał się zasądzenia odsetek od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty. Sąd przyjął jednak, iż właściwym terminem wymagalności zobowiązania - jest dzień następny od dnia następującego po dniu doręczenia pozwanej odpisu pozwu (tj. 23.01.2015 r.) - gdyż w dacie doręczenia pozwu (22.01.2015 r.) pozwany dowiedział się o ostatecznej wysokości roszczenia powoda, a pozew pełni również funkcję wezwania do zapłaty.

W pozostałym zakresie Sąd uznał powództwo za niezasadne, co skutkowało jego oddaleniem.

Zgodnie z art. 100 zd. 1 kpc. w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań stron koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. w niniejszej sprawie, zarówno z uwagi na jej specyfikę (żądanie zadośćuczynienia, jak również wstąpienie następców prawnych w miejsce zmarłego powoda) w ocenie Sądu słusznym było zniesienie wzajemne kosztów między stronami, tym bardziej, iż obie reprezentowane były przez fachowego pełnomocnika.

Jednocześnie z uwagi na to, że w sprawie powstały nie opłacone koszty sądowe w postaci kosztów opinii biegłego, wyłożone tymczasowo ze środków Skarbu Państwa - należało ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Słupsku kwotę 283,75 zł., tj. wg procentowego wyniku postępowania (28% z łącznej kwoty 1.013,41 zł. ) - o czym Sąd orzekł jak w punkcie IV sentencji wyroku.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w wyroku.

24.07.2017 r.