Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Słupsku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 maja 2018r.

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Katarzyna Niemczyk

Protokolant: protokolant sądowy J. S.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 maja 2018 r. w S. sprawy

z powództwa Miasta S.

przeciwko A. T.

o eksmisję z lokalu mieszkalnego

I.  uchyla wyrok zaoczny wydany przez Sąd Rejonowy w Słupsku w dniu 12 grudnia 2016 roku, sygn. akt IC 2603/16, przeciwko A. T.;

II.  oddala powództwo przeciwko pozwanej A. T..

sygn. akt I C 2603/16

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 6.10.2016 roku powód Miasto S. , reprezentowany przez radcę prawnego, wniósł pozew o eksmisję przeciwko P. K. i A. T. domagając się zobowiązania pozwanych do opróżnienia, opuszczenia i wydania powodowi lokalu socjalnego położonego w S. przy ulicy (...). Ponadto wniósł o orzeczenie, iż pozwanym nie przysługuje uprawnienie do otrzymania lokalu socjalnego. Powód wniósł również o zasądzenie od pozwanych na rzecz powoda kosztów postępowania, wraz z kwotą kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu podał, że w dniu 30.10.2014 roku powód zawarł umowę najmu lokalu socjalnego położonego w S. przy ulicy (...) w S. z A. K. (1).

Pozwani od dnia 1.12.2015 roku zajmują lokal bez tytułu prawnego, stanowiący własność powoda.

W przedmiotowym lokalu zamieszkiwali A. K. (1) - były najemca wraz ze swoją konkubiną A. T.. Jak wynika z pisma z dnia 9.03.2016 roku w kwietniu miało miejsce zabójstwo A. K. (1), o K. oskarżona jest pozwana A. T.. Pozwana pozostawiła w przedmiotowym lokalu wszystkie swoje rzeczy. Zdaniem powoda, w związku z sytuacją życiową pozwanej A. T. - nie przysługuje jej uprawnienie do otrzymania lokalu socjalnego.

Zgodnie z notatką służbową z dnia 28.06.2016 roku, aktualnie w przedmiotowym lokalu zamieszkuje pozwany P. K., który wprowadził się do lokalu po śmierci swojego ojca, a więc zgodnie z ustawą o ochronie praw lokatorów nie jest on lokatorem.

Powód powołał się na to, że pozwani - pomimo konieczności opróżnienia, opuszczenia i wydania powodowi lokalu - nie zastosowali się do żądania powoda.

W dniu 12.12.2016 roku Sąd Rejonowy w Słupsku wydał wyrok zaoczny, w którym w punkcie pierwszym nakazał pozwanym P. K. i A. T., aby opuścili, opróżnili i wydali powodowi M. lokal socjalny nr (...) położony w budynku nr (...) przy ulicy (...) w S.. W punkcie drugim orzekł o tym, że pozwanej A. T. nie przysługuje uprawnienie do otrzymania lokalu socjalnego od Miasta S.. W punkcie trzecim zasądził od pozwanych na rzecz powoda kwoty po 340,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. W punkcie czwartym nadał wyrokowi zaocznemu w punkcie trzecim rygor natychmiastowej wykonalności. (k. 59).

Pozwana A. T. wniosła sprzeciw od wyroku zaocznego (k. 75) podając, że jest tymczasowo aresztowana i przebywa w Zakładzie Karnym w G.. Pozwana oświadczyła, że w tym lokalu nikt nie przebywa ponieważ jej syn P. K. jest za granicą. Oświadczyła także, że nie ma żadnej rodziny, która mogłab6y opróżnić mieszkanie i przechować wszystkie jej rzeczy do czasu opuszczenia Zakładu Karnego. Pozwana oświadczyła, że bardzo jej zależy na wszystkich jej rzeczach znajdujących się w tym lokalu ponieważ po opuszczeniu placówki nie będzie jej stać na kupno nowych, a są one jej niezbędne.

Pozwana oświadczyła również, że nie utrzymuje kontaktu z synem P..

A. T. wniosła również o umorzenie jej kosztów procesu zasądzonych na rzecz powoda powołując się na to, że przebywa w Zakładzie Karny w G. i nie pracuje zarobkowo (k. 73).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30.10.2014 roku Miasto S. (jako wynajmujący) zawarł z A. K. (1) (jako najemcą) umowę najmu lokalu socjalnego nr (...) położonego w S. przy M. 35.

Umowa została zawarta na czas oznaczony, tj. do dnia 30.11.2015 roku.

(dowód: umowa najmu k. 3)

Pismem z dnia 9.05.2016 roku kierowanym pod adres ul. (...) w (...) Sp. z o.o. w S. wezwało P. K. - w związku z zajmowaniem komunalnego lokalu mieszkalnego przy ulicy (...) w S. bez tytułu prawnego oraz podnajmowania tego lokalu osobom trzecim bez zgody wynajmującego - do jego opóźnienia, opuszczenia i wydania lokalu w terminie do dnia 31.05.2016 roku.

(dowód: pismo z dnia 9.05.2016 roku k. 4)

W piśmie z dnia 28.06.2106 roku kierowanym do A. T., Przedsiębiorstwo (...) Sp. z o.o. w S. wskazało, że od chwili opuszczenia przez A. T. lokalu mieszkalnego przy ulicy (...) w S., znajduje się on w dyspozycji jej syna P. K.. Lokal był przez pewien czas podnajmowany obcym osobom, które już się wyprowadziły. W chwili obecnej dostęp do lokalu ma w dalszym ciągu P. K., do którego powinna adresatka pisma zwrócić się z zapytaniem o swoje rzeczy.

(dowód: pismo z dnia 28.06.2016 roku k. 143)

W dniu 25.11.2016 roku Sąd Okręgowy w Słupsku w sprawie sygn. akt II K 24/16, wydał wyrok w sprawie przeciwko A. T., w którym uznał oskarżoną A. T. za winną tego, że w dniu 4.09.2015 roku w S. w mieszkaniu przy ulicy (...), działając w zamiarze bezpośrednim pozbawienia życia swego konkubenta A. K. (1) użyła wobec niego przemocy (….), a w konsekwencji do gwałtownej nagłej śmierci A. K. (1), co stanowi przestępstwo z art. 148 par. 1 k.k. i za to na mocy art. 148 par. 1 k.k. skazuje ją na karę dziecięciu lat pozbawienia wolności.

Sąd na podstawie art. 63 par. 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonej A. T. kary pozbawienia wolności zaliczył okres jej rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 4.09.2015 roku g 13.10 do dnia 25.11.2016 roku, przyjmując że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności odpowiada jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

W dniu 9.02.2017 roku Sąd Apelacyjny w Gdańsku w sprawie sygn. akt II Aka 28/17, wydał wyrok, w którym utrzymał w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 25.11.2016 roku, sygn. akt II K 24/16.

(dowód: odpis wyroku Sądu Okręgowego w Słupsku k. 65 - 67, odpis wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku k. 140)

W dniu 10.03.2017 roku P. K. oświadczył na piśmie, że w lokalu socjalnym przy ulicy (...) nie zamieszkuje od maja 2016 roku. Nie posiada rzeczy osobistych w tym lokalu. Oświadczył, że pozostawione w lokalu rzeczy nie posiadają dla niego żadnej wartości można je wywieść na wysypisko.

P. K. wskazał swój adres jako: (...), (...)-(...) S..

(bezsporne: oświadczenie k. 116)

W dniu 20.03.2017 roku została sporządzona notatka służbowa, w której wskazano, że w dniu 20.03.2017 roku komisyjnie przejęto lokal mieszkalny przy ulicy (...) w S.. Wskazano, że najemcą lokalu był A. K. (1), który zmarł. Syn A. K. złożył oświadczenie, iż lokal można przejąć, a wszystkie rzeczy wywieść na wysypisko.

Wskazano, że lokal jest bardzo zdewastowany, uszkodzone są ściany, wyrwana instalacja elektryczna. Podano, że została wykonana dokumentacja zdjęciowa.

(bezsporne: notatka służbowa k. 117)

P. K. i A. T. nie są osobami zarejestrowanymi w (...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w S., nie pobierają zasiłków, rent ani emerytur, nie są zarejestrowani jako osoby bezrobotne w Powiatowym Urzędzie Pracy w S., nie korzystają z pomocy Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w S..

(dowód: pismo PZdSOoN w S. k. 31, pismo ZUS k. 34 i k. 36, pismo PUP k. 38, k. 39, pismo (...) k. 41)

Powód jest właścicielem lokalu nr (...) położonego w S. przy M. 35.

(bezsporne)

Sąd zważył, co następuje:

Wobec pozwanego P. K. sąd wydał wyrok zaoczny. Odpis wyroku zaocznego był doręczany pozwanemu pod adres wskazany w pozwie jak i pod adres ul. (...) w S..

Powództwo wobec pozwanej A. T. nie zasługuje na uwzględnienie.

Na powodzie zgodnie z przepisem art. 6 k.c. na powodzie ciążył ciężar wykazania, że pozwani dysponowali przedmiotowym lokalem.

Na etapie wydawania wyroku zaocznego z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy wynikało, że pozwany P. K. dysponuje lokalem. Po wydaniu wyroku zaocznego w wyniku wniesionego przez pozwaną sprzeciwu od wyroku zaocznego, w poczet materiału dowodowego zostały złożone dokumenty, z których wynikało, że po wydaniu wyroku zaocznego lokal mieszkalny został przejęty przez powoda.

Powód, reprezentowany przez fachowego pełnomocnika w osobie radcy prawnego, wezwany był do zajęcia stanowiska i zgłoszenia dowodów uzasadniających żądanie wydania lokalu, skoro ze złożonego załącznika do pisma z dnia 28.03.2018 roku wynika, że lokal został przejęty, oraz na okoliczność żądania opuszczenia i opróżnienia lokalu poprzez wykazanie, że w przedmiotowym lokalu znajdują się rzecz pozwanej A. T. (wobec złożonego oświadczenia przez P. K. o zezwoleniu na wyrzucenie rzeczy). (k. 129)

Strona powodowa nie udzieliła odpowiedzi na wezwanie sądu, ani nie złożyła wniosków dowodowych.

Powód nie sprostał ciężarowi dowodowemu wobec żądania skierowanego przeciwko pozwanej A. T.. W dacie zamknięcia rozprawy w dniu 24.05.2018 roku żądanie opuszczenia, opróżnienia i wydania lokalu przez pozwaną A. T. nie zasługiwało na uwzględnienie. Lokal został wcześniej przejęty przez powoda, a powód nie wykazał, aby w lokalu znajdowały się rzeczy pozwanej. Pozwana jest osadzona w Zakładzie Karnym i nie rości sobie praw do zamieszkania w przedmiotowym lokalu po odbyciu kary.

Wobec powyższego sąd na podstawie przepisu art. 347 k.p.c. uchylił wyrok zaoczny wydany przez Sąd Rejonowy w Słupsku w dniu 12.12.2016 roku, sygn. akt I C 2603/16, przeciwko pozwanej A. T., o czym orzekł w punkcie pierwszym sentencji wyroku z dnia 24.05.2018 roku.

Wobec braku przesłanek z art. 222 par. 1 k.c. sąd powództwo wobec pozwanej A. T. oddalił, o czym orzekł w punkcie drugim sentencji wyroku z dnia 24.05.2018 roku.