Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Słupsku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lutego 2018r.

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Agnieszka Leszkiewicz

Protokolant: st. sekr. sąd. Justyna Włostowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lutego 2018 r. w S. sprawy

z powództwa (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W.

przeciwko A. S.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego A. S. na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. kwotę 4.239,02 zł (cztery tysiące dwieście trzydzieści dziewięć złotych i 02/100) z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 3.844,83 zł (trzy tysiące osiemset czterdzieści cztery złote i 83/100) od dnia 07.10.2015 r. do dnia 31.12.2015 r. oraz od dnia 01.01.2016 r. do dnia zapłaty z odsetkami wynikającymi z czynności prawnej w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP, z tym zastrzeżeniem, iż ich wysokość w stosunku rocznym nie może przekraczać dwukrotności wysokości odsetek ustawowych (odsetek maksymalnych);

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  przyznaje kuratorowi ustanowionemu dla pozwanego A. S., którego miejsce pobytu nie jest znane – r.pr. M. P. - kwotę 738,00 zł (siedemset trzydzieści osiem złotych i 00/100) tytułem wynagrodzenia;

IV.  zasądza od pozwanego A. S. na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. kwotę 845,38 zł (osiemset czterdzieści pięć złotych i 38/100) tytułem zwrotu kosztów procesu;

Sygn. akt I C 2709/15

UZASADNIENIE

W dniu 25.11.2015 r. powód (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. wniósł w Elektronicznym Postępowaniu Upominawczym ( (...)) przeciwko pozwanemu A. S. pozew o zapłatę 4239,02 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od kwoty 3844,83 zł od dnia 7.10.2015 r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu powód wskazał, iż dochodzona pozwem wierzytelność wynika z umowy limitu kredytowego, zawartej z pozwanym. Wbrew bowiem łączącej strony umowie pozwany nie wywiązał się z obowiązku spłaty należności.

Wobec stwierdzenia braku podstaw do wydania nakazu zapłaty Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny postanowieniem z dnia 30.11.2015 r. przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Słupsku.

Powód wniósł pozew na formularzu urzędowym, w którym podtrzymał swoje dotychczasowe żądanie. Wskazał, że na kwotę dochodzoną pozwem składają się: 3844,83 zł tytułem należności głównej, 274,04 zł tytułem odsetek w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym od dnia 20.07.2007 r. do dnia 06.10.2015 r. oraz 120,15 zł. tytułem opłat i prowizji za prowadzenie rachunku oraz dalsze odsetki naliczane od dnia 07.10.2015 r. do dnia zapłaty, obliczone od kwoty 3844,83 zł według zmiennej stopy procentowej wyznaczonej jako 4.00 – krotność stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym, która na dzień (...) wynosi 10 %.

Pismem z dnia 21.04.2016 r. powód sprecyzował, że domaga się zasądzenia odsetek umownych po dniu wystawienia wyciągu z ksiąg banku tj. od dnia 07.10.2015 r. do dnia zapłaty, obliczonych od kwoty 3844,81 zł według 4-krotności stopy kredytu lombardowego NBP, a od dnia 1.01.2016 r. odsetek umownych w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP z zastrzeżeniem, iż ich wysokość w stosunku rocznym nie może przekraczać odsetek ustawowych maksymalnych za opóźnienie. .

Postanowieniem z dnia 22.09.2016 r. Sąd Rejonowy w Słupsku zawiesił postępowanie w sprawie, z uwagi na brak adresu zamieszkania pozwanego.

W dniu 07.12.2016 r. powód wniósł o ustanowienie kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego.

Stanowisko to podtrzymał w piśmie z dnia 18.01.2017 r.

Postanowieniem z dnia 12.12.2017 r. Sad podjął zawieszone postępowanie.

Zarządzeniem z dnia 12.12.2017 r. Sąd Rejonowy w Słupsku przychylił się do wniosku powoda, ustanawiając kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego w osobie radcy prawnego.

Kurator pozwanego złożył odpowiedź na pozew, w której zgłosił zarzut nieudowodnienia roszczenia, przedawnienia roszczenia oraz wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz przyznanie mu wynagrodzenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 20.07.2007 r. pomiędzy (...) Bank Spółką Akcyjną z siedzibą we W., obecna nazwa: (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W., a A. S. doszło do zawarcia umowy o przyznanie limitu kredytowego nr (...) i o wydanie i korzystanie z karty kredytowej VISA Castorama nr (...), na mocy której w ramach rachunku bankowego A. S. została udostępniona kwota w wysokości 4000 zł, do której spłaty zobowiązany był zgodnie z comiesięcznie generowanym wyciągiem. Integralną częścią umowy m.in. stanowiły Regulamin przyznawania i korzystania z limitu kredytowego oraz Tabele opłat i prowizji dla karty kredytowej VISA Castorama, stanowiące załącznik do umowy.

dowód: Tabela opłat i prowizji dla karty kredytowej VISA Castorama, k. 26-27 akt, regulamin przyznawania i korzystania z limitu kredytowego k. 24-25 akt

A. S. dokonywał płatności i wypłat za pośrednictwem przyznanej karty, dokonywał tez nieregularnych spłat - na przestrzeni okresu od 20.07.2007 r. do 24.02.2015 r. (ostatnia wpłata, a wypłata - 26.02.2015 r.). Zadłużenie zostało postawione w stan wymagalności w dniu 19.09.2015 r. (kwota 4.199,01 zł.).

Z uwagi na brak terminowej spłaty, na rachunku pozwanego powstało zadłużenie na łączną kwotę 4239,02 zł.

Pozwany nie spłacił zadłużenia z tytułu wykorzystanego limitu oraz opłat i odsetek oraz kosztów naliczonych przez bank.

dowód : lista operacji k. 16-23 akt, wyciąg z ksiąg banku k. 28 akt

Wobec niewywiązywania się A. S. z zawartej umowy (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. - pismem z dnia 07.07.2015 r. złożył A. S. oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o limit kredytowy i kartę.

dowód: oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o limit kredytowy i kartę, z zpo k. 29, k. 30-31 akt

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części.

W niniejszej sprawie niewątpliwie doszło między pozwanym, a powodem do zawarcia umowy o limit kredytowy i kartę, do której jako umowy o produkt kredytowy, mają zastosowanie przepisy zawarte w ustawie: prawo bankowe (art. 69 i n. pr. bankowego). Na mocy tej umowy pozwanemu, w ramach rachunku bankowego, zostały udostępnione do dyspozycji środki pieniężne. Integralną cześć umowy stanowiły Tabela opłat i prowizji dla karty kredytowej VISA Castorama oraz Regulamin przyznawania i korzystania z limitu kredytowego. Strona powodowa przedłożyła nadto listę operacji dokonywanych przez pozwanego oraz wyciąg z ksiąg banku ze wskazaniem, iż wysokość zobowiązania pozwanego na dzień 06.10.2015r. to kwota 4239,02 zł. W ocenie Sądu brak było podstaw do zakwestionowania przedłożonych przez powoda dokumentów, autentyczność i prawdziwość tychże dokumentów nie została w żaden sposób zakwestionowana przez pozwanego, w którego imieniu działał kurator procesowy. Strona pozwana nie wykazała ponadto, aby powyższe wyliczenie miało być w innej, aniżeli przyjętej przez powoda wysokości. Jak wynika z oświadczenia działającego w imieniu pozwanego kuratora procesowego pozwany nie złożył też jakichkolwiek zarzutów. Dowód zapłaty obciąża pozwanego. Pozwany i działający w jego imieniu kurator nie wykazali, by doszło do spłaty zobowiązania. Ponadto kurator nie wskazał, jakie ewentualne błędy zawiera wydruk z ruchów na koncie pozwanego. Jak wynika z wydruku z ksiąg banku, iż wysokość zobowiązania pozwanego na dzień 06.10.2015r. to kwota 4239,02 zł.

W ocenie Sądu powód wykazał przedstawionymi dokumentami wysokość roszczenia.

W niniejszej sprawie – wbrew twierdzeniom kuratora pozwanego – nie doszło do przedawnienia roszczenia, albowiem z przedstawionego wykazu (listy operacji) wynika, że pozwany wypłacając środki jednocześnie dokonywał na przestrzeni kilku lat, aż do momentu wypowiedzenia umowy wielu wpłat. Należy mieć na względzie, iż powód dokonując szeregu wpłat do lutego 2015 r. -spłacał najwcześniejsze zobowiązania, nadto dochodziło do uznania roszczeń powoda w tym zakresie, a więc przerwania biegu przedawnienia. ponadto Pozwany dokonał ostatniej wpłaty w lutym 2015 r., a powód wytoczył powództwo w dniu 25.11.2015 r. Zatem niewątpliwie przez wytoczenie powództwa w niniejszej sprawie, doszło do przerwania biegu przedawnienia (art. 123 § 1 pkt 1 kc.).

Wobec faktu, iż w przedmiotowej sprawie nie doszło do przedawnienia roszczenia głównego i odsetek Sąd zasądził od pozwanego A. S. na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. kwotę 4.239,02 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 3.844,83 zł od dnia 07.10.2015r. do dnia 31.12.2015r. oraz od dnia 01.01.2016r. do dnia zapłaty z odsetkami wynikającymi z czynności prawnej w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP, z tym zastrzeżeniem, iż ich wysokość w stosunku rocznym nie może przekraczać dwukrotności wysokości odsetek ustawowych (odsetek maksymalnych) o czym orzekł w pkt. I wyroku. W pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu.

Należy zauważyć, iż powód dochodził odsetek umownych - w oparciu o treść czynności prawnej (umowa), a wywodził i opierał je na treści art. 359 kc., w brzmieniu sprzed 1.01.2016 r. Zatem po nowelizacji przepisów do żądania zakresie odsetek dalej zastosowanie ma przepis art. 359 kc., a nie art. 481 kc.

Sąd przyznał kuratorowi ustanowionemu dla pozwanego A. S., którego miejsce pobytu nie jest znane – r. pr. M. P. – kwotę 738,00 zł (w tym 23 % VAT) tytułem wynagrodzenia, którą to kwotę ustalił na podstawie § 3 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych w zw. z § 1 ust. 1, 2 i 3 rozp. MS z 13.13.2013 w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej.

O kosztach postępowania sądowego orzeczono w myśl art. 98 § 1 i 3 kpc. Powód poniósł koszty postępowania w wysokości: 738 zł tytułem zaliczki na wynagrodzenie kuratora, opłaty sądowej od pozwu w wysokości 100 zł oraz opłaty notarialne w wysokości 2 x 3,69 zł za odpisy pełnomocnictwa. Zatem od pozwanego na rzecz powoda należało zasądzić kwotę 845,38 zł, o czym orzeczono w pkt IV wyroku.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak na wstępie.