Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Słupsku

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 maja 2018 r.

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym :

Przewodnicząca: SSR Agnieszka Leszkiewicz

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Ewa Muzyka-Boluk

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 maja 2018 r. w S. sprawy

z powództwa (...) S.A. w B.

przeciwko P. W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego P. W. na rzecz powoda (...) S.A. w B. kwotę 1.025,00 zł (tysiąc dwadzieścia pięć złotych i 00/100) z odsetkami ustawowymi maksymalnymi za opóźnienie od dnia 21.08.2016 r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanego P. W. na rzecz powoda (...) S.A. w B. kwotę 464,01 zł (czterysta sześćdziesiąt cztery złote i 01/100) tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  nadaje wyrokowi w punkcie I i III rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt I C 3275/16

UZASADNIENIE

Powód (...) S.A. z siedzibą w B. wytoczył w dniu 5.12.2016 r. powództwo przeciwko P. W. o zapłatę na jego rzecz kwoty 2321,28 zł. z odsetkami umownymi za opóźnienie w wysokości dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 21.08.2016 r. do dnia zapłaty wraz z kosztami postępowania.

Powód wskazał w uzasadnieniu, iż pozwany zobowiązał się do zapłaty poprzez podpisanie weksla, powód wezwał pozwanego do wykupu weksla, a pozwany wpłacił na konto powoda 610 zł., natomiast odsetki wynikają z umowy.

Pozwany zawiadomiony o terminie prawidłowo nie stawił się na rozprawie nie zajął tez pisemnego stanowiska w sprawie. Zatem zachodziły co do niego przesłanki do wydania wyroku zaocznego.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 20.04.2016 r. został wystawiony weksel nie na zlecenie przez P. W. na rzecz (...) S.A. z siedzibą w B. na kwotę 2931,28 zł. z terminem zapłaty 20.08.2016 r.

dowód: k. 5 – weksel, k. 52 – deklaracja wekslowa

Powód i pozwany zawarli umowę pożyczki gotówkowej, na mocy której pozwany otrzymał kwotę tytułem pożyczki 1500 zł. w umowie tej całkowita kwota do zapłaty została określona na kwotę 2928 zł.. Powód naliczył opłatę przygotowawczą w wysokości 129 zł., wynagrodzenie prowizyjne w wysokości 893 zł., wynagrodzenie za przyznanie pakietu (...) – 250 zł., a całkowity koszt pożyczki został określony na 1428 zł. W umowie tej przewidziane zostały odsetki maksymalne ustawowe za opóźnienie – w przypadku braku spłaty pożyczki wg określonego harmonogramu.

dowód: k.48-50 - umowa pożyczki, k, 51 - harmonogram

Wobec braku spłaty całości kwoty, powód wypowiedział umowę pożyczki.

dowód: k. 6 – wypowiedzenie umowy pożyczki

Pozwany łącznie z tytułu zawartej umowy wpłacił na rzecz powoda kwotę 854 zł.

bezsporne (pismo powoda z 30.03.2018 r. k. 46), k. 47 – karta klienta

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w części.

Pozwany nie stawił się i nie zajął pisemnego stanowiska w sprawie, zatem zaistniały przesłanki z art. 339 § 1 kpc. do wydania wyroku zaocznego. Jednakże okoliczności przytoczone w pozwie budziły wątpliwości (art. 339 § 2 kpc.), a po wyjaśnieniu kwestii związanych z wystawieniem weksla oraz umowa pożyczki – powództwo podlegało w części oddaleniu.

Powód powoływał się na okoliczność, iż jego żądanie oparte jest na wekslu. Jednakże jak wynika z deklaracji wekslowej i złożonej do pozwu umowy pożyczki, a także załączonego już do pozwu wypowiedzenia umowy pożyczki – roszczenie powoda wynika (i oparte jest) z umowy pożyczki. Zatem stosunkiem podstawowym jest umowa pożyczki – czyli roszczenie wynikające z czynności prawnej (art. 720 kc.).

Weksel stanowił jedynie zabezpieczenie tego roszczenia i miał charakter wtórny w stosunku do samej umowy. Za taką oceną przemawia wymieszanie roszczeń zarówno z weksla jak i umowy (np. odsetek powód dochodzi w wysokości wynikającej z umowy pożyczki, a nie z ustawy, mimo że dochodzi roszczenia opartego o weksel).

Nadto wątpliwości budziła okoliczność co do tego, czy przy wystawianiu weksla pod uwagę wzięte zostały wszystkie wpłaty pozwanego z tytułu umowy, której weksel stanowił zabezpieczenie. Z dokumentów przedstawionych przez powoda wynika, iż pozwany dokonał łącznych wpłat na poczet umowy – 854 zł.- natomiast w pozwie powód wskazywał na wpłaty w wysokości 610 zł.

W ocenie Sądu powodowi należny jest zwrot kwoty udzielonej pożyczki 1500 zł., opłata za udzielenie pożyczki 129 zł. oraz opłata za pakiet wariantowy umowny 250 zł. – pomniejszone o łączne wpłaty pozwanego w wysokości 854 zł., czyli kwota 1025 zł. W pozostałej części powództwo podlegało oddaleniu.

Mianowicie, w ocenie Sądu ustalenie drugiej opłaty za udzielenie pożyczki w wysokości ponad połowy udzielonej pożyczki (893 zł.) należy zaliczyć do niedozwolonych klauzul umownych, tym bardziej, iż wszystkie opłaty łącznie wynoszą niemalże kwotę udzielonej pożyczki a więc prawie jej 100 % (1428 zł.). W tej części powództwo podlegało oddaleniu.

Orzeczenie o odsetkach znalazło umocowanie w art. 481 § 2 1 kc. – powód umówił się z pozwanym na ich wysokość w umowie, zatem należne za opóźnienie są odsetki maksymalne ustawowe za opóźnienie.

O kosztach sąd orzekł w oparciu o treść art. 100 kpc., mając na uwadze wynik postępowania. Na koszty te złożyła się opłata od pozwu, oplata od pełnomocnictwa 17 zł., wynagrodzenie radcy prawnego 900 zł. (§ 2 pkt 3 rozp. MS z 22.10.2015 r. z póź zm. w sprawie opłat za czynności radców prawnych), z tego 44,15 % stanowi kwota 464,01 zł., o czym Sąd orzekł w III pkt wyroku.

Rozstrzygnięcie w zakresie rygoru natychmiastowej wykonalności znalazło oparcie w treści art. 333 § 1 ust. 3 kpc.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w sentencji.

Dn. 15.06.2018 r.