Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Słupsku

POSTANOWIENIE

Dnia 01 grudnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Słupsku Wydział I Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Lidia Staśkiewicz

Protokolant K. S.

po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2017 r. w Słupsku

na rozprawie

sprawy z wniosku K. Ł. (1)

z udziałem R. Ł. (1)

o podział majątku wspólnego

postanawia:

I.  ustalić, że w skład majątku wspólnego byłych małżonków K. Ł. (1) i R. Ł. (1) wchodzą:

1)  samochód V. (...) nr rej. (...) – o wartości 18.000 zł (osiemnaście tysięcy złotych);

2)  telewizor Samsung – o wartości 3.000 zł (trzy tysiące złotych);

3)  komplet mebli dziecięcych (...) o wartości 1.000 zł (tysiąc złotych);

4)  rower damski 28 (...) o wartości 700 zł (siedemset złotych);

tj. składniki o łącznej wartości 22.700,00 zł (dwadzieścia dwa tysiące siedemset złotych, 00/100)

II.  dokonać podziału majątku wspólnego byłych małżonków K. Ł. (1) i R. Ł. (1) w ten sposób, że :

1)  przyznać wnioskodawczyni K. Ł. (1) składniki majątku wspólnego wymienione w pkt I ppkt 3 i 4, tj. składniki majątku o łącznej wartości 1.700,00 zł (tysiąc siedemset złotych, 00/100);

2)  przyznać uczestnikowi postępowania R. Ł. (1) składniki majątku wspólnego wymienione w pkt I ppkt 1 i 2, tj. składniki majątku o łącznej wartości 21.000,00 zł (dwadzieścia jeden tysięcy złotych, 00/100);

III.  oddalić wniosek wnioskodawczyni K. Ł. (1) o rozliczenie kwoty 4.594 zł;

IV.  nakazać uczestnikowi postępowania R. Ł. (1), aby wydał wnioskodawczyni K. Ł. (1) składniki majątku wspólnego wymienione w punkcie I ppkt 3 i 4 – w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się niniejszego postanowienia;

V.  zasądzić od uczestnika R. Ł. (1) na rzecz wnioskodawczyni K. Ł. (1) kwotę 9.650,00 zł (dziewięć tysięcy sześćset pięćdziesiąt złotych, 00/100);

VI.  ustalić, że strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie;

VII.  nakazać pobrać od uczestnika R. Ł. (1) na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Słupsku kwotę 85,20 zł (osiemdziesiąt pięć złotych, 20/100) tytułem wydatków pokrytych tymczasowo ze Skarbu Państwa.

Sygn. akt I Ns 726/16

UZASADNIENIE

Wnioskodawczyni K. Ł. (2) wniosła o podział majątku wspólnego jej i byłego męża – uczestnika postępowania R. Ł. (1) domagając się ustalenia, że w skład majątku wspólnego wnioskodawczyni i uczestnika postępowania wchodzi:

a)  samochód V. (...) z 2004 r. o wartości 18.000 zł;

b)  telewizor Samsung z 2013 r. o wartości 3.000 zł;

c)  komplet mebli dziecięcych o wartości 1.000 zł;

d)  rower damski o wartości 700 zł;

e)  wierzytelność wyprowadzona przez uczestnika z majątku wspólnego do jego majątku odrębnego w kwocie 4.594 zł

Wnioskodawczyni wniosła o dokonanie podziału majątku wspólnego poprzez:

a)  przyznanie ruchomości wskazanych w pkt 1 a-c uczestnikowi na wyłączną własność;

b)  przyznanie składnika wskazanego w pkt d wnioskodawczyni na wyłączną własność;

c)  podział kwoty 4.594 zł po ½ na rzecz stron;

Wnioskodawczyni wniosła również o zasądzenie od uczestnika postępowania na swoją rzecz spłaty jej udziału w majątku wspólnym w kwocie 12.947 zł oraz o zasądzenie od uczestnika na jej rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu wnioskodawczyni wskazała, że w dniu 22 czerwca 2013 r. uczestnicy zawarli przed kierownikiem USC w S. związek małżeński, wpisany do księgi małżeństw po numerem (...). Sąd Okręgowy w Słupsku wyrokiem z dnia 02 czerwca 2016 r. w sprawie I RC 643/15, rozwiązał małżeństwo stron przez orzeczenie rozwodu. W skład majątku wspólnego stron wchodzą składniki majątkowe wymienione w petitum wniosku.

Uczestnik postępowania R. Ł. (1) na rozprawie w dniu 28 listopada 2016 r. zaprzeczył, aby w skład majątku wspólnego stron wchodził samochód marki V. (...) oraz telewizor, albowiem składniki te zostały nabyte przez uczestnika w trakcie trwania małżeństwa ze środków pochodzących z majątku osobistego uczestnika. Uczestnik wniósł o przyznanie wnioskodawczyni kompletu mebli dziecięcych, zaś na swoją rzecz roweru wskazanego w pkt 1 d wniosku podnosząc, iż rower ten nie jest rowerem damskim (k. 50-51).

Co do kwoty 4.594 zł uczestnik na rozprawie w dniu 17 listopada 2017 r. wskazał, że przed ustaniem wspólności majątkowej wnioskodawczyni wypłaciła ze wspólnego konta kwotę 4.000 zł, zaś pieniądze wypłacone przez uczestnika w łącznej kwocie 4.594 zł zostały przez niego przeznaczone na spłatę raty kredytu hipotecznego oraz koszty utrzymania (k. 136).

Uczestnik nie kwestionował wartości składników majątku wspólnego wskazanych we wniosku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 22 czerwca 2013 r. K. Ł. (1) i R. Ł. (1) zawarli przed kierownikiem USC w S. związek małżeński, wpisany do księgi małżeństw po numerem (...). Sąd Okręgowy w Słupsku wyrokiem z dnia 02 czerwca 2016 r. w sprawie I RC 643/15 rozwiązał małżeństwo stron przez orzeczenie rozwodu. Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 24 czerwca 2016 r.

Bezsporne, nadto dowód: wyrok Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 02.06.2016 r. w sprawie I RC 643/15 – k. 6-7.

Przez cały czas trwania małżeństwa małżonkowie pozostawali w ustroju majątkowej wspólności ustawowej.

Bezsporne.

R. Ł. (1) zatrudniony był w Komendzie Miejskiej Policji w S. w okresie od 01.01.2006 r. do 28.09.2016 r. Jego dochód w okresie od czerwca 2013 r. do lipca 2016 r. wynosił:

- VI – XII 2013 r. - 38.235,53 zł

- I – XII 2014 r. – 71.286,27 zł

- I – XII 2015 r. – 71.926,11 zł

- I – IX 2016 r. – 76.196,22 zł

R. Ł. (1) w okresie od 14 listopada 2012 r. do 13 sierpnia 2013 r. pełnił służbę w Polskim Kontyngencie Policyjnym Misji Unii Europejskiej w zakresie praworządności w Kosowie. W związku ze służbą poza granicami kraju został mu przyznany dodatek zagraniczny w stawce dziennej 42,50 zł. Z tytułu dodatku zagranicznego R. Ł. (1) otrzymał następujące kwoty:

- w (...) – 722,50 zł

- w (...) – 1.317,50 zł

- w (...) – 1.317,50 zł

- w (...) – 1.990,00 zł

- w (...) – 1.317,50 zł

- w (...) – 1.275,00 zł

- w (...) – 1.317,50 zł

- w (...) – 1.275,00 zł

- w (...) – 1.317,50 zł

- w (...) – 552,50 zł

Stawki dzienne za pobyt na misji w Kosowie wynosiły:

- w okresie 14.11.2012 r. – 14.06.2013 r. – 90 EURO

- w okresie 15.06.2013 r. – 15.07.2013 r. – 89,62 EURO

- w okresie 16.07.2013 r. – 13.08.2013 r. – 89,23 EURO

Z tytułu pobytu na misji w Kosowie R. Ł. (1) otrzymał następujące kwoty:

- (...) – 2.880 EURO

- (...) – 2.790 EURO

- (...) – 2.790 EURO

- (...) – 2.520 EURO

- (...) – 2.790 EURO

- (...) – 2.700 EURO

- (...) – 2.700 EURO

- (...) – 2.778,22 EURO

- (...) – 2.587,67 EURO

Wysokość kwoty wypłaconej R. Ł. (1) z tytułu pobytu na misji w Kosowie wyniosła łącznie za cały okres pobytu na misji 24.535,89 EURO.

Dowód: zaświadczenie z dnia 15.11.2017 r. – k. 128, zaświadczenie z dnia 19.10.2016 r. – k. 42, pismo Komendy Głównej Policji z dnia 07.11.2016 r. – k. 43, pismo z dnia 04.11.2016 r. – k. 45, historia dziennego wynagrodzenia dla pracownika międzynarodowego – k. 56.

Strony z okazji zawarcia małżeństwa otrzymały prezenty ślubne w postaci gotówki w łącznej kwocie 8.000 zł.

Dowód: zeznania świadków: M. B. - e-protokół z dnia 11 września 2017 r., czas nagrania od 00:44:51 do 01:09:08 – k. 107-108, K. B. - e-protokół z dnia 11 września 2017 r., czas nagrania od 01:09:45 do 01:20:56 – k. 108-109, B. B. - e-protokół z dnia 11 września 2017 r., czas nagrania od 01:23:15 do 01:26:53 – k. 108-109, T. S. - e-protokół z dnia 11 września 2017 r., czas nagrania od 01:27:28 do 01:33:13 – k. 109-110.

W dniu 19 sierpnia 2013 r. K. Ł. (1) w sklepie (...) w S. zakupiła komplet mebli dziecięcych (...) za kwotę 1.488,97 zł.

Bezsporne, nadto dowód: zamówienie klienta i paragon – k. 9.

W dniu 18 października 2013 r. z rachunku bankowego nr (...) należącego do R. Ł. (1) i K. Ł. (1) została wypłacona w kasie gotówka w kwocie 26.000 zł.

Dowód: historia rachunku – k. 48.

W dniu 18 października 2013 r. siostra R. L. N. – przelała na rachunek nr (...) należący do R. Ł. (1) i K. Ł. (1) kwoty 6.300 zł oraz 20.000 zł jako zwrot pożyczki udzielonej jej i jej mężowi przez R. Ł. (1).

Dowód: historia rachunku – k. 48, zeznania świadka L. N. – e-protokół z dnia 11 września 2017 r., czas nagrania od 00:09:38 do 00:26:06 – k. 105-106, zeznania wnioskodawczyni K. Ł. (1) - e-protokół z dnia 17 listopada 2017 r., czas nagrania od 00:10:23 do 00:50:50 – k. 130-133.

W dniu 19 października 2013 r. w G. K. i R. Ł. (1) zakupili samochód osobowy V. (...) rok produkcji 2004 nr rej. (...) za kwotę 22.500 zł. Podczas zakupu pojazdu obecny był J. F.. Zapłata ceny nastąpiła w gotówce.

Dowód: faktura VAT nr (...) – k. 83, decyzja nr (...). (...).2013.MS – k. 84, decyzja nr (...). (...).2013.PS – k. 85, zeznania świadka J. F. – e-protokół z dnia 11 września 2017 r., czas nagrania od 00:27:18 do 00:43:52 – k. 106-107, zeznania wnioskodawczyni K. Ł. (1) - e-protokół z dnia 17 listopada 2017 r., czas nagrania od 00:10:23 do 00:50:50 – k. 130-133.

Kilka dni później zakupiony został telewizor Samsung za kwotę 4.999 zł.

Dowód: zeznania uczestnika R. Ł. (1) - e-protokół z dnia 17 listopada 2017 r., czas nagrania od 00:53:10 do 01:42:20 – k. 133-136.

W dniu 01 kwietnia 2015 r. w sklepie (...) w S. R. Ł. (1) zakupił rower 28 (...) za kwotę 899 zł. Rower był miejską damką w stylu retro z koszyczkiem z przodu w kolorze ecru. Rower miał niższą ramę niż rowery męskie.

Dowód: paragon - k. 8, zeznania świadka M. B. - e-protokół z dnia 11 września 2017 r., czas nagrania od 00:44:51 do 01:09:08 – k. 107-108, zeznania wnioskodawczyni K. Ł. (1) - e-protokół z dnia 17 listopada 2017 r., czas nagrania od 00:10:23 do 00:50:50 – k. 130-133.

W dniu 22 czerwca 2015 r. z rachunku wspólnego stron nr (...) R. Ł. (1) wypłacił kwoty 850 zł oraz 3.744 zł. Kwota 850 zł została wydatkowana na spłatę raty kredytu hipotecznego, zaś pozostała kwota przeznaczona została na bieżące utrzymanie R. Ł. (2).

Bezsporne, nadto dowód: potwierdzenie wypłat – k. 10-11, umowa pożyczki zawarta w E. M. nr (...) – k. 12, zeznania uczestnika R. Ł. (1) - e-protokół z dnia 17 listopada 2017 r., czas nagrania od 00:53:10 do 01:42:20 – k. 133-136.

W dniu 06 lipca 2015 r. z rachunku wspólnego stron nr (...) K. Ł. (1) wypłaciła kwotę 4.000 zł, z czego 1.600 zł przelała na konto oszczędnościowe założone dla małoletniego syna stron J. Ł..

Bezsporne, nadto dowód: historia operacji na rachunku – k. 45-46 akt I RC 643/15 SO w Słupsku, zeznania wnioskodawczyni K. Ł. (1) - e-protokół z dnia 17 listopada 2017 r., czas nagrania od 00:10:23 do 00:50:50 – k. 130-133.

R. Ł. (1) jest w posiadaniu samochodu marki V., telewizora Samsung, kompletu mebli dziecięcych oraz roweru. Samochód jest użytkowany przez R. Ł. (2). Telewizor Samsung oraz komplet mebli dziecięcych znajdują się w mieszkaniu uczestnika przy ul. (...) w S., które aktualnie jest przedmiotem najmu.

Bezsporne.

Samochód V. (...) ma wartość 18.000 zł, telewizor Samsung – 3.000 zł, komplet mebli dziecięcych – 1.000 zł, a rower – 700 zł.

Bezsporne.

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie zebranych w aktach sprawy dokumentów, którym dał wiarę w pełni wobec niekwestionowania ich przez strony i braku podstaw do zakwestionowania ich prawdziwości przez Sąd z urzędu.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka L. N. w zakresie, w jakim świadek potwierdziła, że jeszcze przed zawarciem małżeństwa przez strony przekazane zostały jej pieniądze przez R. Ł. (1) w kwocie 6.400 EURO, które zostały zwrócone w złotych polskich przelewem na rachunek bankowy stron w październiku 2013 r. Fakt ten potwierdza wyciąg z rachunku nr (...) (k. 48). Sąd nie dał jednak wiary zeznaniom świadka, iż kwota ta została zdeponowana u niej jako zabezpieczenie z powodu braku zaufania uczestnika do wnioskodawczyni, albowiem strony pozostawały w tamtym czasie w bardzo dobrych relacjach (planowały ślub). W tym zakresie sąd uznał za wiarygodne zeznania wnioskodawczyni, która twierdziła, że kwota ta stanowiła pożyczkę dla świadka i jej męża. Zgromadzony materiał dowodowy nie potwierdza także wersji, że właśnie z tych pieniędzy finansowany był zakup samochodu i telewizora.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka J. F., w szczególności w zakresie w jakim świadek potwierdził fakt zakupu samochodu za gotówkę, albowiem są one logiczne, spójne i korespondują z pozostałym materiałem dowodowym w postaci dokumentów i zeznań samych stron.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków: M. B., K. B., B. B., T. S.. Pomimo okoliczności, że wymienieni świadkowie są członkami rodziny wnioskodawczyni, wiarygodne i zgodne z zasadami doświadczenia życiowego są ich zeznania na temat wysokości środków pieniężnych przekazanych stronom z okazji zawarcia związku małżeńskiego. Nadto sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka M. B. na okoliczność rodzaju roweru zakupionego w sklepie (...) w S., co do którego powstał spór między stronami czy jest to rower damski czy męski i w konsekwencji komu ma być przyznany.

Sąd dał wiarę zeznaniom wnioskodawczyni, albowiem zeznania te korespondują z zeznaniami świadków oraz z dokumentami zgromadzonymi w sprawie.

Sąd nie dał wiary zeznaniom uczestnika postępowania na okoliczność motywów przekazania siostrze L. N. kwoty 6.400 EURO i przeznaczenia tych pieniędzy po ich zwrocie przez L. N. na zakup samochodu i telewizora, o czym była mowa wyżej. W pozostałym zakresie Sąd uznał zeznania uczestnika za wiarygodne, albowiem korespondują z pozostałym materiałem dowodowym.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 31 kro, z chwilą zawarcia małżeństwa, powstaje między małżonkami, z mocy ustawy, wspólność majątkowa (wspólność ustawowa), obejmująca przedmioty majątkowe, nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe, nie objęte wspólnością, należą do majątku osobistego każdego z nich.

Przepis art. 33 kro zawiera wyczerpujące wyliczenie przedmiotów majątkowych, wchodzących w skład majątków osobistych małżonków. Do majątku wspólnego należą przedmioty majątkowe, nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (art. 32 § 1 kro), pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej któregokolwiek z małżonków, dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków (art. 32 § 2 kro).

Od ustania małżeńskiej wspólności ustawowej aż do podziału tego majątku stosuje się – w odniesieniu do majątku wspólnego – odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych (art. 195 i nast. kc). Każdemu z małżonków przysługują składniki jego majątku odrębnego oraz udział w dotychczasowym majątku wspólnym. Zgodnie z przepisem art. 43 § 1 kro, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

W trakcie postępowania o podział majątku wspólnego Sąd ustala skład majątku wspólnego oraz jego wartość (art. 684 kpc w zw. z art. 567 § 3 kpc).

Podział majątku wspólnego następuje przy uwzględnieniu jego wartości z dnia dokonywania podziału, ale według stanu istniejącego w chwili ustania wspólności majątkowej. Przedmiotem podziału są jedynie aktywa majątku wspólnego, poza podziałem pozostają zaś długi. Podziałowi podlegają przedmioty majątkowe, będące składnikami majątku wspólnego istniejące w chwili dokonania podziału tego majątku.

Zgodnie z brzmieniem art. 46 kro od chwili ustania wspólności ustawowej do majątku, który był nią objęty, jak również do podziału tego majątku, stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i o dziale spadku. Z kolei na mocy art. 688 kpc do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o zniesieniu współwłasności.

Bezsporną okolicznością w sprawie jest, iż strony nie zawierały umów majątkowych dotyczących wyłączenia, ograniczenia czy też rozszerzenia wspólności majątkowej oraz to, że z mocy wyroku Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 02.06.2016 roku, sygn. akt I RC 643/15, z dniem 24.06.2016 roku ustała pomiędzy stronami wspólność majątkowa.

W niniejszej sprawie strony różniły się co do składu majątku wspólnego. Wnioskodawczyni we wniosku wskazała, że w skład majątku wspólnego stron wchodzi m.in. samochód marki V. z 2004 r. oraz telewizor Samsung z 2013 r., uczestnik zaś zaprzeczył temu, podnosząc, że składniki te zostały wprawdzie nabyte w trakcie trwania małżeństwa stron, lecz za środki stanowiące majątek osobisty uczestnika, tj. za środki pieniężne otrzymane do daty zawarcia związku małżeńskiego z tytułu udziału uczestnika w misji w Kosowie. Strony nie były również zgodne co do rozliczenia kwoty 4.594 zł wypłaconej przez uczestnika z konta wspólnego, a także co do sposobu podziału majątku wspólnego.

Bezsporna między stronami była wartość poszczególnych składników majątkowych będących przedmiotem podziału i rozliczenia.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do kwestii przynależności samochodu V. i telewizora Samsung do majątku osobistego uczestnika, należy zważyć, iż zgodnie z art. 33 pkt 10 kro do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

Ustawodawca posłużył się w cytowanym przepisie słowami "przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego". Kluczowe dla zdefiniowania istoty zasady surogacji jest zatem wyjaśnienie, kiedy można mówić o zamianie w rozumieniu art. 33 pkt 10 KRO. W literaturze przyjmuje się, że wskazane wyżej cele tej zasady przemawiają na rzecz przyjęcia jej szerszego znaczenia, nieograniczającego się do oczywistych przypadków czynności prawnych, takich jak umowy sprzedaży lub zamiany, w których następuje wymiana dóbr (przedmiotów). Wskazane jest posługiwanie się pojęciem surogacji w znaczeniu ekonomicznym. W wyroku z 12 maja 2000 r. (V CKN 50/00, L.) Sąd Najwyższy określił przesłanki przewidzianej w art. 33 pkt 10 KRO surogacji. Są nimi dwa wymagania: po pierwsze, aby jedno i to samo zdarzenie spowodowało wyjście określonego przedmiotu z majątku odrębnego i nabycie innego przedmiotu majątkowego, oraz po drugie, aby przedmiot nabyty był uzyskany także w sensie ekonomicznym kosztem majątku odrębnego. Przedmiot nabywany do majątku osobistego powinien zatem być ekwiwalentem przedmiotu, który z majątku wychodzi.

S. może polegać nie tylko na zastąpieniu nowym elementem majątkowym innego elementu (surogacja „transferowa”), ale także na odpowiednim przekształceniu wcześniej istniejącego prawa w inne prawo, nawet o innej treści, zwłaszcza wówczas, gdy przekształcenie to odnosi się do tożsamej rzeczy (surogacja „transformacyjna”) (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 27 kwietnia 2017 r., IV CSK 346/16).

Odnosząc powyższe rozważania do niniejszej sprawy Sąd uznał za niewiarygodne twierdzenia uczestnika, iż samochód V. oraz telewizor Samsung zostały nabyte ze środków pieniężnych stanowiących majątek osobisty uczestnika, zdeponowanych początkowo u siostry L. N., a następnie przelanych przez nią w dwóch transzach na konto bankowe stron. Zeznania świadka L. N. oraz zeznania uczestnika R. Ł. (1) jawią się jako niewiarygodne, albowiem brak jest w ocenie Sądu racjonalnego powodu, aby środki pieniężne stanowiące wynagrodzenie uczestnika przekazywał on siostrze zamiast wnioskodawczyni, z którą wówczas relacje układały się poprawnie, albowiem strony planowały zawarcie związku małżeńskiego. Wprawdzie L. N. w dniu 18 października 2013 r. istotnie przelała na rachunek nr (...) kwoty 6.300 zł oraz 20.000 zł, to jednak w tym samym dniu, ale wcześniej, na wskazanym rachunku bankowym została odnotowana operacja w postaci wypłaty w kasie gotówki w kwocie 26.000 zł. Następnie w dniu 19 października 2013 r. w G. R. Ł. (1) w obecności J. F. (czemu uczestnik nie zaprzeczył) zakupił samochód osobowy V. (...) nr rej. (...) za kwotę 22.500 zł. Zapłata ceny nastąpiła w gotówce, a w fakturze jako nabywcy zostali wpisani R. Ł. (1) i K. Ł. (1). Kilka dni później doszło do zakupu telewizora marki S. za kwotę 4.999 zł. Biorąc pod uwagę tę sekwencję zdarzeń, a także okoliczność, że strony z okazji zawarcia związku małżeńskiego otrzymały gotówkę w kwocie 8.000 zł, a wynagrodzenie R. Ł. (1) z tytułu samego udziału w misji w Kosowie (bez dodatku zagranicznego i wynagrodzenia podstawowego) w okresie czerwiec – wrzesień 2013 r. wyniosło 8.065,89 EURO, oczywisty jest wniosek, iż samochód jak i telewizor zostały zakupione ze środków wchodzących w skład majątku wspólnego stron.

Co do przynależności kompletu mebli dziecięcych i roweru do majątku wspólnego stron nie było między stronami sporu.

Wobec dokonanych ustaleń jak powyżej oraz braku sporu stron co do wartości składników majątku Sąd w pkt I postanowienia ustalił, że w skład majątku wspólnego byłych małżonków K. Ł. (1) i R. Ł. (1) wchodzą:

5)  samochód V. (...) nr rej. (...) – o wartości 18.000 zł;

6)  telewizor Samsung – o wartości 3.000 zł;

7)  komplet mebli dziecięcych (...) o wartości 1.000 zł;

8)  rower damski 28 (...) o wartości 700 zł;

tj. składniki o łącznej wartości 22.700 zł.

W przedmiocie sposobu zniesienia wspólności należy wskazać, iż na mocy art. 211 k.c. każdy ze współwłaścicieli może żądać, aby zniesienie współwłasności nastąpiło poprzez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości. Z kolei zgodnie z art. 212 k.c. jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana stosownie do przepisów kodeksu postępowania cywilnego.

Dokonując podziału majątku w niniejszej sprawie, Sąd uwzględnił dotychczasowy stan posiadania, interesy i uzasadnione potrzeby obu stron.

I tak Sąd w pkt II.1 postanowienia przyznał wnioskodawczyni komplet mebli dziecięcych (...), albowiem – zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 02 czerwca 2016 r. w sprawie I RC 643/15 – miejscem pobytu małoletniego syna stron jest miejsce zamieszkania jego matki K. Ł. (1). Sąd przyznał wnioskodawczyni również rower 28 (...), albowiem ustalił na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, w tym zeznań świadka M. B., iż jest to rower damski.

Uczestnikowi postępowania w pkt II.2) postanowienia Sąd przyznał samochód marki V., który jest użytkowany przez uczestnika oraz telewizor Samsung, który stanowi wyposażenie mieszkania uczestnika, aktualnie wynajmowanego.

W pkt III postanowienia Sąd oddalił wniosek wnioskodawczyni o rozliczenie kwoty 4.594 zł wypłaconej przez uczestnika z rachunku bankowego stron w dniu 22 czerwca 2015 r.

W tym zakresie należy zauważyć, że w skład majątku wspólnego podlegającego podziałowi wchodzą jedynie te składniki (także wierzytelności), które w chwili orzekania są w posiadaniu jednego lub drugiego małżonka. W skład tej masy majątkowej wchodzą także przedmioty, których zbycie sąd uzna za pozorne. Gdy jeden z małżonków zlikwidował konta bankowe, na których znajdowały się znaczne środki pieniężne stanowiące przedmiot majątku wspólnego, obowiązkiem sądu jest ustalenie i ocena, czy ich wydatkowanie, bez zgody drugiego małżonka, nastąpiło na potrzeby rodziny lub uzasadnione potrzeby zbywcy, czy też nastąpiło ze szkodą dla drugiego współuprawnionego. W razie usprawiedliwionego wyzbycia się środki takie nie mogą być brane pod uwagę w postępowaniu o podział majątku dorobkowego. W wypadku wyzbycia się nieuzasadnionego i tym samym wyrządzenia drugiemu małżonkowi szkody, poszkodowanemu należy się odszkodowanie w wysokości połowy wartości wydatkowanych w sposób nieuzasadniony środków. Roszczenie z tego tytułu należy traktować analogicznie jak roszczenie z tytułu zwrotu wydatków z majątku wspólnego na majątek osobisty jednego z małżonków (por. np. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 18 sierpnia 1958 r., I CR 547/58, OSNCK 1959, nr 2, poz. 59). Stanowisko to nie budzi kontrowersji także w doktrynie.

Podział majątku wspólnego obejmuje zatem składniki majątkowe, które były elementami majątku wspólnego w chwili ustania wspólności ustawowej i które istnieją w chwili dokonywania podziału, tj. wydania orzeczenia. Przy jego dokonywaniu nie uwzględnia się tych wspólnych składników majątkowych, które w czasie trwania wspólności ustawowej lub po jej ustaniu zostały zużyte zgodnie z prawem (art. 36 - 40 k.r.o. i art. 42 k.r.o.), natomiast uwzględnia się, ale tylko w ramach rozliczeń, tj. rachunkowo, składniki majątkowe, które zostały bezprawnie zbyte, zniszczone zużyte lub roztrwonione przez jedno z małżonków. W tym wypadku, przy podziale majątku wspólnego ich wartość podlega zaliczeniu na poczet udziału przypadającego drugiemu małżonkowi (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 czerwca 2009 r., V CSK 485/08, LEX nr 537040).

Jak wynika z materiału dowodowego, w tym zeznań uczestnika, które Sąd uznał za wiarygodne w tym zakresie, wypłacone w dniu 22 czerwca 2015 r. środki pieniężne zostały wykorzystane przez uczestnika na jego uzasadnione potrzeby. W razie zaś usprawiedliwionego wyzbycia się środki takie nie mogą być brane pod uwagę w postępowaniu o podział majątku wspólnego. Nadto w dniu 06 lipca 2015 r. wnioskodawczyni również wypłaciła ze wspólnego rachunku kwotę 4.000 zł, a zatem można uznać, że strony dokonały miedzy sobą równego podziału środków zgromadzonych na koncie bankowym.

Ponieważ składniki majątku przyznane wnioskodawczyni, znajdują się w posiadaniu uczestnika postępowania Sąd w pkt IV postanowienia nakazał uczestnikowi ich wydanie wnioskodawczyni w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się postanowienia.

Biorąc pod uwagę, iż wnioskodawczyni K. Ł. (1) Sąd przyznał na własność składniki majątkowe o łącznej wartości 1.700 zł, zaś uczestnikowi postępowania o łącznej wartości 21.000,00 zł, Sąd w pkt V postanowienia zasadził od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni kwotę 9.650 zł tytułem wyrównania udziałów w majątku wspólnym.

W przedmiocie kosztów Sąd w pkt VI postanowienia orzekł na podstawie art. 520 § 1 kpc ustalając, iż strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie we własnym zakresie. Sąd nie znalazł podstaw do odstąpienia od zasady wyrażonej w art. 520 § 1 kpc.

W pkt VII postanowienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd nakazał pobrać od uczestnika postępowania na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Słupsku kwotę 85,20 zł tytułem należności wypłaconej ze Skarbu Państwa świadkowi L. N., który to świadek był wnioskowany przez uczestnika postępowania.