Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Słupsku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 stycznia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Słupsku V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Grzempa

Ławnicy: Zofia Dziuba, Anna Melania Kamińska - Gabryś

Protokolant: Kamila Skorupska

po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2016 r. w Słupsku

sprawy z powództwa M. G.

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w O.

o przywrócenie do pracy

1.  oddala powództwo,

2.  zasądza od powódki M. G. na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w O. kwotę 60 zł (sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu

Sygnatura akt V P 233/15

UZASADNIENIE

Powódka M. G., reprezentowana przez pełnomocnika radcę prawnego wniosła pozew przeciwko pracodawcy o przywrócenie do pracy i zasądzenie kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu podniosła, iż pismem z dnia 18 września 2015 r. przesłano powódce oświadczenie o rozwiązaniu z nią umowy o pracę bez wypowiedzenia bez winy pracownika. Wskazała, że pod oświadczeniem w miejscu „pełnomocnik Zarządu” widnieje podpis pełniącej obowiązki kierownika kadr I. J., której powódka nigdy nie widziała i nie znała oraz nie wiedziała, że jest ona pełnomocnikiem pracodawcy, do oświadczenia nie dołączono pełnomocnictwa, ani też nie powołano się na konkretne pełnomocnictwo. Zdaniem powódki, oświadczenie to dotknięte jest istotnymi wadami powodującymi naruszenie przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę.

Pozwana działająca pod firmą (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O., reprezentowana przez pełnomocnika radcę prawnego, w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwana wskazała, iż w dniu 1 kwietnia 2015 r. pomiędzy pracodawcą a I. J. zostało zawarte porozumienie w części przejęcia od tego dnia funkcji p. o. Kierownika Kadr. Podała, że w konsekwencji zostało jej również udzielone pełnomocnictwo do podpisywania dokumentów kadrowo-płacowych do czasu powrotu A. W. (nieobecność spowodowana zwolnieniami lekarskimi i urlopem macierzyńskim). Wskazała, iż I. J. była umocowana do złożenia oświadczenia woli o rozwiązaniu stosunku pracy, co wynikało z ustalonego w Spółce zwyczaju oraz udzielonego jej pełnomocnictwa. Umowa o pracę została podpisana przez kierownika kadr – A. W., działającą wówczas również na podstawie właściwego umocowania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. G. była zatrudniona w przedsiębiorstwie działającym pod firmą (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. na stanowisku kierownika sklepu w sklepie w L. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony od dnia 17.08.2011 r. Umowę tę w imieniu pracodawcy podpisała Kierownik Kadr A. W.. Osoba ta podpisała się również pod informacją skierowaną do pracownika o warunkach zatrudnienia.

Bezsporne oraz dowód: umowa o pracę z dnia 17.08.2011 r. (k. 8-9)

Oświadczeniem z dnia 18.09.2015 r. pracodawca rozwiązał umowę o pracę z M. G. bez zachowania okresu wypowiedzenia z powodu przedłużającej się choroby, powyżej 182 dni oraz wyczerpania się trzymiesięcznego świadczenia rehabilitacyjnego. Oświadczenie przesłano pocztą i zostało odebrane w dniu 30 września 2015 r.

Ww. oświadczenie w miejscu (...) podpisała p.o. Kierownika Kadr I. J..

Bezsporne oraz dowód: oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia (k. 7)

Do składania oświadczeń i podpisywania w imieniu Spółki upoważniony jest każdy członek zarządu samodzielnie.

Bezsporne.

Na mocy pisemnego porozumienia z dnia 01 kwietnia 2015 roku w przedmiocie zmiany warunków umowy o pracę, zawartego pomiędzy przedsiębiorstwem (...), reprezentowanym przez Wiceprezesa Zarządu, a I. J., dokonano zmiany dotychczasowej umowy o pracę poprzez zmianę stanowiska pracy I. J. z dotychczasowego: specjalista ds. kadr na p.o. kierownika kadr.

Bezsporne, nadto dowód : pisemne porozumienie z dnia 01.04.2015 roku w przedmiocie zmiany warunków umowy o pracę – k. 25 akt sprawy.

Na mocy pisemnego pełnomocnictwa z dnia 01.04.2015 roku umocowano I. J., zatrudnioną na stanowisku p.o. kierownika kadr do podpisywania dokumentów kadrowo-płacowych tj. do składania pisemnych oświadczeń woli w sprawach pracowniczych w imieniu Spółki, do czasu powrotu A. W.-Kierownika Kadr. Pełnomocnictwa tego udzieliła H. L. – Prezes Zarządu w Spółce (...).

Dowód: uwierzytelniona kserokopia pełnomocnictwa z dnia 01.04.2015 roku – k. 26 akt sprawy, informacja z Krajowego Rejestru Sądowego z dnia 23.10.2015 roku – k. 20-23 akt sprawy;

W okresie od 8 kwietnia 2015 r. do 13 lipca 2015 r. A. W. była niezdolna do wykonywania pracy, przebywała na zwolnieniu chorobowym. Od dnia 14 lipca 2015 r. jest nieobecna w pracy z powodu przebywania na urlopie macierzyńskim.

Dowód: karta ewidencji czasu pracy pracownika (k. 27), kserokopie zaświadczeń lekarskich (k. 28-32), zaświadczenie (k. 33) odpis skrócony akt urodzenia (k. 34-35), wniosek o udzielenie urlopu macierzyńskiego, rodzicielskiego (k. 36, 37), informacja od pracodawcy z dnia 10.08.2015 roku (k. 38)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo M. G. nie było zasadne i zasługiwało na oddalenie.

Oświadczeniem z dnia 18 września 2015r. pozwany pracodawca rozwiązał umowę o pracę z powódką M. G. na mocy art. 53 § 1 pkt 1 lit. b kp.

Z treści art. 53 § 1 pkt 1 lit. b ustawy Kodeks pracy wynika, że pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia, jeżeli niezdolność pracownika do pracy wskutek choroby trwa dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące - gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy lub jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy albo chorobą zawodową.

W przedmiotowym postępowaniu powódka M. G. nie kwestionowała przyczyny rozwiązania umowy o pracę. Zarzucała natomiast, iż oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę zostało podpisane przez osobę do tego nieupoważnioną powołując się na orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 13 października 2009 r. (II PK 91/09), iż „ samo istnienie i doręczenie sądowi dokumentu pełnomocnictwa, z którego wynika umocowanie konkretnej osoby do rozwiązywania umów o pracę w imieniu pracodawcy, nie wystarcza jeszcze do stwierdzenia, że przy wypowiedzeniu umowy pracodawca był prawidłowo reprezentowany; z treści wypowiedzenia musi bowiem wynikać, że osoba, która go dokonuje, występuje w imieniu pracodawcy (np. jest pełnomocnikiem pracodawcy)”.

Pozwana do odpowiedzi na pozew załączyła pełnomocnictwo dla p. o. kierownika kadr jako osoby uprawnionej do podpisywania dokumentów kadrowo-płacowych do czasu powrotu kierownika kadr. Pozwana twierdziła, iż osoba ta jest osobą wyznaczoną przez pracodawcę w świetle art. 3 ¹ kp. Nadto wskazała, iż organ zarządzający lub osoba wyznaczona mogą dokonywać czynności z zakresu prawa pracy poprzez pełnomocnika. Zatem przy przyjęciu, iż I. J. nie jest osobą wyznaczoną, to H. L. Prezes Zarządu była uprawniona do udzielenia I. J. pełnomocnictwa, które uprawniało ją do podpisywania oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę.

Na skutek przytoczonych argumentów przez strony Sąd był obowiązany zbadać czy oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę było wadliwe, czy zostały naruszone przepisy o rozwiązywaniu umów o pracę. Jedynym bowiem zarzutem artykułowanym przez stronę powodową była okoliczność nienależytego umocowania osoby, która podpisała przedmiotowe oświadczenie z dnia 18 września 2015 roku o rozwiązaniu umowy o pracę z M. G. oraz ewentualnej konieczności wykazania takiego umocowania już w trakcie składania ww. oświadczenia.

W związku z powyższym, przedmiotem niniejszego postępowania w żadnym razie nie było badanie, z jakich przyczyn umowa o pracę została rozwiązana, ani też badanie, czy przyczyny te były zasadne i prawdziwe. Z tych też powodów Sąd oddalił wniosek dowodowy w przedmiocie dopuszczenia dowodu z zeznań świadka w osobie Z. O..

Zważyć należy, że uprawnionym do rozwiązania umowy z powódką w imieniu pracodawcy będącego jednostką organizacyjną jest osoba lub organ zarządzający tą jednostką albo inna wyznaczona do tego osoba (art. 3 ¹ § 1 kp).

Powódka M. G. zarzuciła, że oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę zostało złożone przez osobę, której nigdy nie znała i nie widziała. Podniosła, że nie miała chociażby wiedzy co do faktu, że osoba ta jest pełnomocnikiem pracodawcy. Powyższa argumentacja strony powodowej, w ocenie Sądu, jest bezzasadna. W treści oświadczenia wprost zawarte jest stwierdzenie, że I. J. jest pełnomocnikiem Zarządu.

Bezspornym jest, że powódka na etapie doręczania jej wypowiedzenia nie miała wglądu do pełnomocnictwa udzielonego I. J.. W ocenie Sądu, pracodawca nie był jednak zobowiązany doręczać łącznie z oświadczeniem dodatkowych dokumentów. Obowiązek taki nie wynika z treści przepisu art. 30 kp, ani art. 3 ¹ kp.

Nadmienić należy, iż umowa o pracę na czas nieokreślony z dnia 17 sierpnia 2011 roku oraz informacja o warunkach zatrudnienia z dnia 17 sierpnia 2011 roku zawarta przez powódkę, została podpisana w imieniu pracodawcy przez A. W. – Kierownika Kadr, której umocowania do dokonywania tychże czynności również powódka nie miała wówczas do wglądu (co wprost wynika z treści wyjaśnień M. G. złożonych na rozprawie w dniu 18 stycznia 2016 roku – k. 63v.). To jednak nie budziło jej zastrzeżeń i nie kwestionowała tej czynności.

Z uwagi na długotrwałą nieobecność A. W. w pracy (przebywała bowiem na zwolnieniu lekarskim, co zostało w sprawie należycie wykazane) przedsiębiorstwo (...) w dniu 01.04.2015 roku zawarło z I. J. pisemne porozumienie w przedmiocie zmiany warunków umowy o pracę poprzez zmianę stanowiska pracy z dotychczasowego: specjalista ds. kadr na p.o. kierownika kadr. Nadto, jeszcze w dniu 01.04.2015 roku prezes Zarządu przedsiębiorstwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. w osobie H. L. udzielił umocowania I. J. do podpisywania dokumentów kadrowo-płacowych, do czasu powrotu A. W. – Kierownika Kadr. Jak wprost wynika z załączonej do akt sprawy informacji z Krajowego Rejestru Sądowego z dnia 23 października 2015 roku (k. 20-23) do składania oświadczeń i podpisywania w imieniu spółki upoważniony jest każdy członek zarządu samodzielnie, przy czym H. L. sprawuje funkcję prezesa zarządu tejże.

Podnieść należy również, iż Sąd orzekając w przedmiotowej sprawie, pochylił się nad kwestią poprawności powyżej wskazanego pełnomocnictwa z dnia 01.04.2015 roku udzielonego I. J. przez prezesa Zarządu pozwanej spółki. Analizując powyższe, wskazać potrzeba, iż pełnomocnictwo to – pomimo, iż zawiera niezbędne elementy konstrukcji i złożone zostało w poprawnej formie, to jednak użyte w nim sformułowania mogą budzić wątpliwości. W treści tegoż wskazano, że I. J. upoważniona jest do „podpisywania dokumentów kadrowo-płacowych, do czasu powrotu A. W. – Kierownika Kadr”. Sąd zważył bowiem, że analizując dosłowne znaczenie powyżej cytowanego stwierdzenia, uznać można byłoby, że I. J. umocowana jest wyłącznie do czynności technicznej, jaką jest jedynie składanie podpisu na dokumentach kadrowo-płacowych (sygnowanie ich). Przyjmując jednak taką interpretację, powyższe umocowanie sprzeczne byłoby z celem udzielenia takiego właśnie pełnomocnictwa, jak też obiegiem dokumentów, a nadto cedowaniem i podziałem czynności w przedsiębiorstwie, gdzie konkretne osoby wykonują powierzone im poszczególne zadania, obowiązki. Biorąc pod wzgląd powyższe rozważania, Sąd uznał, że ww. pełnomocnictwo z dnia 01.04.2015 roku stanowi umocowanie I. J. do składania oświadczeń woli w imieniu przedsiębiorstwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O., we wszelkich sprawach pracowniczych oraz kadrowo-płacowych.

Zważyć należy nadto, że w treści oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę z powódką, zawarta jest informacja, że w imieniu pracodawcy dokument ten podpisał pełnomocnik Zarządu, a nadto jest wskazane imię i nazwisko tej osoby oraz jej aktualne stanowisko służbowe. W ocenie Sądu, powyższe świadczy, że powódka nabyła zatem wiedzę, że osoba ta rozwiązuje z nią umowę o pracę w imieniu pracodawcy.

Dokonując wnikliwej analizy przedmiotu sprawy i zmierzając do rzetelnego wyjaśnienia wszystkich spornych okoliczności, Sąd badał nadto przedmiotowe pełnomocnictwo ustalając, czy pochodzi ono od osoby umocowanej do dokonywania tego typu czynności w imieniu przedsiębiorstwa (...). Pełnomocnictwo podpisała H. L.. Otóż, jak wynika z załączonych do akt sprawy dokumentów, w szczególności informacji z Krajowego Rejestru Sądowego z dnia 23 października 2015 roku, H. L. w ww. przedsiębiorstwie sprawuje funkcję prezesa zarządu, natomiast do składania oświadczeń i podpisywania w imieniu spółki upoważniony jest każdy członek zarządu samodzielnie. Zważyć należy, iż sposób ani forma wyznaczania osoby upoważnionej do dokonywania w imieniu pracodawcy czynności z zakresu prawa pracy (art. 3 ¹ § 1 k.p.) nie wymaga rygorystycznego formalizmu, ponieważ takie upoważnienie może być udzielone przez każde zachowanie się pracodawcy, które ujawnia dokonaną wolę w sposób dostateczny i nastąpiło za zgodą umocowanego (por. wyrok Sąd Najwyższego z dnia 20 września 2005 r., II PK 412/04, OSNP 2006 nr 13-14, poz. 210).

W oparciu o powyższe ustalenia, Sąd uznał, że I. J. – podpisująca przedmiotowe oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę zawartej z M. G., w miejscu oznaczonym: pełnomocnik Zarządu, została należycie umocowana do dokonania tejże czynności.

Na marginesie jedynie wskazać należy, iż Sąd podziela w pełni pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w orzeczeniu, które w treści pozwu powołała strona powodowa, tj. wyroku z dnia 13 października 2009 roku, który zapadł w sprawie sygn. akt II PK 91/09, jednakże odnosi się on do odmiennego stanu faktycznego, aniżeli ustalony w przedmiotowym postępowaniu. Stanowisko takowe odnajduje bowiem uzasadnienie w wywodach poczynionych powyżej.

Z uwagi na powyższe, Sąd uznał, że oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę nie było wadliwe, a tym samym powództwo oddalił, o czym orzekł w punkcie pierwszym części dyspozytywnej wyroku.

W punkcie drugim części dyspozytywnej wyroku Sąd orzekł o kosztach postępowania, zgodnie z zasadą odpowiedzialności finansowej za wynik postępowania (art. 98 § 1 k.p.c.).

Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika pozwanej Spółki Sąd określił na podstawie przepisu § 11 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu .

Sędzia Sądu Rejonowego