Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Słupsku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 września 2016 r.

Sąd Rejonowy w Słupsku Wydział I Cywilny

w składzie następującym :

Przewodnicząca: SSR Agnieszka Leszkiewicz

Protokolant: M. K.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 września 2016 r. w S.

sprawy z powództwa G. H.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w Ł.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w Ł. na rzecz powoda G. H. kwotę 4.328,15 zł. zł. (cztery tysiące trzysta dwadzieścia osiem złotych i 15/100) z odsetkami ustawowymi w stosunku rocznym od dnia 20.05.2011 r. do dnia 31.12.2015 r. oraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w stosunku rocznym od dnia 1.01.2016 r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w Ł. na rzecz powoda G. H. kwotę 648,12 zł. (sześćset czterdzieści osiem złotych i 12/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania;

IV.  nakazuje ściągnąć od powoda G. H. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Słupsku kwotę 368,71 zł. (trzysta sześćdziesiąt osiem złotych i 71/100) tytułem zwrotu nieuiszczonych kosztów sądowych;

V.  nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w Ł. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Słupsku kwotę 757,48 zł. (siedemset pięćdziesiąt siedem złotych i 48/100) tytułem zwrotu nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt I C 858/14

UZASADNIENIE

Powód G. H. w dniu 18.04.2014 r. wytoczył powództwo przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W. o zapłatę kwoty 6.435,20 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 20.05.2011 r. do dnia zapłaty. Powód dochodzi kwoty 1.591,00 zł tytułem uzupełnienia należnego odszkodowania za szkodę wyrządzoną w jego motocyklu na skutek kolizji z samochodem objętym ubezpieczeniem u pozwanego wywodząc, iż wypłacone odszkodowanie (8.600,00 zł.) jest zaniżone i nie wyrównuje szkody w pojeździe powoda oraz kwoty 4.844,20 zł tytułem uszkodzenia mienia tj. odzieży motocyklowej. Nadto powód wniósł o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Pozwany (...) Spółka Akcyjna w Ł. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pozwany uznał swoją odpowiedzialność co do zasady za skutki zdarzenia i przyznał, iż wypłacił powodowi odszkodowanie w wysokości 8.600,00 zł. Podniósł, iż powód nie wykazał, iż pozwany w sposób nieprawidłowy dokonał likwidacji szkody i ustalenia wysokości przyznanego odszkodowania. Powód nie przedłożył żadnego dowodu mającego potwierdzić, iż wysokość szkody jest inna, niż ustalona przez pozwanego. Wskazał, iż istotę sporu w niniejszej sprawie stanowi jedynie wycena wartości powstałej szkody.

Sąd ustalił, co następuje:

G. H. w 2011 r. był właścicielem motocykla marki S., model (...) 750, rok produkcji 2006, o nr rej. (...).

W dniu 18.04.2011 r. jadąc na tym motocyklu, powód uległ kolizji drogowej. Sprawcą kolizji był kierujący samochodem ubezpieczonym od odpowiedzialności cywilnej w (...) Spółce Akcyjnej w Ł..

W dniu 19.04.2011 r. G. H. dokonał zgłoszenia szkody powstałej w jego pojeździe w zakładzie ubezpieczeń sprawcy szkody.

bezsporne, zgłoszenie szkody – (w aktach szkody)

(...) Spółka Akcyjna w W. ustalił i wypłacił G. H. odszkodowanie w łącznej wysokości 8.600,00 zł z tytułu szkody całkowitej za uszkodzony motocykl.

bezsporne a nadto dowód: k. 12 decyzja z dnia 11.05.2011 r., k. 13 odwołanie, k. 14 decyzja II z dnia 20.07.2011 r.

G. H. nie zgodził się z wysokością wypłaconego mu odszkodowania i zlecił sporządzanie kalkulacji szkody, wg której szkoda została wyceniona na kwotę 10.100 zł oraz wezwał (...) Spółka Akcyjna w Ł. do wypłaty odszkodowania w ustalonej przez siebie wysokości. Z kwotą, której domagał się G. H., nie zgodził się pozwany - (...) Spółka Akcyjna w Ł..

dowód: k. 27 – wycena, k. 28 – 29 – kalkulacja, akta szkody

Przewidywany koszt naprawy motocykla przewyższa jego wartość przed kolizją, szkoda nosi znamiona tzw. szkody całkowitej.

Wysokość szkody powstałej w motocyklu S. (...) nr rej. (...) w dniu 18.04.2011 r. wyniosła brutto 8.600,00 zł.

dowód: k. 85 – 95 - opinia pisemna biegłego sądowego

W wyniku zdarzenia z dnia 18.04.2011 r. została uszkodzona odzież motocyklowa stanowiąca własność G. H..

Wysokość szkody w zakresie tych uszkodzonych rzeczy to: kombinezon (kurtka plus spodnie) - 2990,01 zł., rękawice 869,14 zł., kask - 549 zł., - łącznie 4.408,15 zł.

Powód wskazywał również na wartość butów skórzanych wysokości 436,05 zł., jednakże buty na skutek przedmiotowego zdarzenia nie zostały uszkodzone.

Wartość rynkowa uszkodzonej odzieży kształtuje się na wyższym poziomie niż szkoda określona przez powoda w tym zakresie: kurtka i spodnie skórzane marki A. od 990,00 zł do 6.499,00 zł, rękawice marki A. - 920,00 zł oraz kask marki A. od 649,00 zł do 2.399,00 zł.

Rękawice zostały uszkodzone w 20 %, kask w 50 %, kurtka w 50 %, spodnie w 50 %.

Odzieży po zdarzeniu nie da się przywrócić do stanu sprzed szkody, widać zadrapania, których nie można usunąć w skórze.

G. H. sprzedał O. G. ww. odzież, kask i rękawice za alkohol o wartości 80,00 zł.

dowód: k. 7 – 8, 10 wydruki, k. 180 (00:08:50-00:15:37) zeznania świadka E. K., k. 181 -182 (00:19:35-00:28:02) zeznania świadka O. G., k. 183 – 184 (00:45:18-01:00:32) zeznania powoda, k. 128, k. 178 – opinia biegłej, k. 182 – 183 - ustna opinia biegłej (00:35:40-00:44:20)

Sąd zważył, co następuje:

Kwestię wypłaty odszkodowania z OC sprawcy zdarzenia regulują przepisy ustawy z dnia 22.05.2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz. 1152 z 2003 r.). Wspomniana ustawa reguluje kwestie związane z ubezpieczeniem obowiązkowym m.in. pojazdów mechanicznych (art. 4 ust. 1 cyt. Ustawy). Przepis art. 9 ust. 1 ww. ustawy wskazuje, iż umowa ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności cywilnej obejmuje odpowiedzialność cywilną podmiotu objętego obowiązkiem ubezpieczenia za szkody wyrządzone czynem niedozwolonym oraz wynikłe z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, o ile nie sprzeciwia się to ustawie lub właściwości danego rodzaju stosunków. Umowa ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności cywilnej obejmuje również szkody wyrządzone umyślnie lub w wyniku rażącego niedbalstwa ubezpieczającego lub osób za które ponosi on odpowiedzialność. Z kolei z treści art. 13 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie lub świadczenie z tytułu ubezpieczenia obowiązkowego na podstawie uznania roszczenia uprawnionego z umowy ubezpieczenia w wyniku ustaleń, zawartej z nim ugody lub prawomocnego orzeczenia sądu, a w obowiązkowych ubezpieczeniach odpowiedzialności cywilnej odszkodowanie wypłaca się w granicach odpowiedzialności cywilnej podmiotów objętych ubezpieczeniem, nie wyżej jednak niż do wysokości sumy gwarancyjnej ustalonej w umowie (art. 13 ust. 2).

Pojęcie szkody oraz zasady ustalania jej wysokości w przypadku ubezpieczyciela określają przepisy art. 361 i art. 363 kc. Zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania, z którego szkoda wynikła. Naprawienie szkody przez ubezpieczyciela następuje jedynie przez zapłatę na podstawie art. 363 § 2 k.c. Wysokość odszkodowania ubezpieczeniowego jest ustalana wg sumy cen części zamiennych i usług koniecznych do wykonania naprawy pojazdu z daty ustalenia odszkodowania.

Obowiązek naprawienia szkody przez wypłatę odpowiedniej sumy pieniężnej powstaje z chwilą wyrządzenia szkody i nie jest uzależniony od tego, czy poszkodowany dokonał naprawy rzeczy i czy w ogóle zamierza ją naprawić. Odszkodowanie bowiem ma wyrównać uszczerbek majątkowy powstały w wyniku zdarzenia wyrządzającego szkodę, a uszczerbek ten istnieje od chwili wyrządzenia szkody do czasu, gdy zobowiązany wypłaci poszkodowanemu sumę pieniężną odpowiadającą szkodzie ustalonej w sposób przewidziany prawem (tak też: G. Bieniek w „Odpowiedzialność cywilna za wypadki drogowe”, Lexis Nexis, W-wa 2006 r. s. 145).

W celu określenia wysokości odszkodowania należało ustalić wysokość kosztów naprawy pojazdu powoda, który doznał uszkodzenia w wyniku kolizji ze sprawcą ubezpieczonym przez pozwanego i wysokość szkody w odzieży motocyklowej uszkodzonej w wyniku zdarzenia.

W niniejszej sprawie pozwany podnosił, iż wypłacona kwota odszkodowania w pełni rekompensuje poniesioną przez powoda szkodę.

Sąd oparł się przy ustalaniu wysokości szkody powstałej na skutek zdarzenia z dnia 18.04.2011 r. na pisemnej opinii biegłego sądowego z zakresu szacowania szkód komunikacyjnych, która została sporządzona w sposób jasny i czytelny, zgodnie z wiedzą wymaganą przy tej specjalności.

Opinia biegłego potwierdziła, iż koszt naprawy motocykla przewyższa jego wartość przed kolizją a zatem można uznać, iż naprawa pojazdu jest ekonomicznie nieuzasadniona i nosi znamiona tzw. szkody całkowitej.

Co do wysokości szkody - według biegłego wysokość celowych i ekonomicznie uzasadnionych kosztów naprawy samochodu powoda powinna wynieść 8.600,00 zł brutto, a zatem kwotę wypłaconą przez ubezpieczyciela. Sąd przyjął te wyliczenia za wiarygodne. Powód i pozwany nie zgłaszał zastrzeżeń do wydanej opinii przez tego biegłego sądowego.

Biorąc pod uwagę, iż zakład ubezpieczeń naprawił szkodę w pełnej wysokości w zakres szkody w pojeździe, należało oddalić roszczenie powoda co do kwoty 1.591,00 zł, o czym orzeczono w pkt I i II wyroku. Sąd wziął pod uwagę okoliczność, iż pozwany wypłacił powodowi kwotę 8.600,00 zł.

Powód dochodził nadto kwoty 4.844,20 zł tytułem szkody w mieniu w postaci kombinezonu marki A. o wartości 2.990,01 zł, rękawic marki A. o wartości 869,14 zł, kasku marki A. o wartości 549,00 zł oraz butów marki A. o wartości 436,05 zł.

Biegła sądowa z zakresu skór, obuwnictwa i wyrobów skórzanych, wskazała w opinii, której wnioski Sąd podziela i przyjął za swoje, iż na skutek kolizji drogowej, w której uczestniczył powód rękawice zostały uszkodzone w 20 %, kask w 50 %, kurtka i spodnie skórzane w 50 %. Z opinii biegłej wynika, iż obuwie nie zostało uszkodzone w wyniku przedmiotowego zdarzenia. Z opinii biegłej wynika wartość rynkowa kurtki i spodni skórzanych marki A. od 2.990,00 zł do 6.499,00 zł, rękawic marki A. w wysokości 920,00 zł, kasku od 649,00 zł do 2.399,00 zł.

Z opinii ustnej uzupełniającej biegłej wynika również, że wszystkie uszkodzenia odzieży nie są naprawialne, nie da się jej przywrócić do stanu sprzed szkody, widać zadrapania, których nie można usunąć w skórze. Do opinii powyższej strona powodowa wniosła zastrzeżenia.

Analiza treści opinii wydanych przez biegłą pozwalała na uznanie, że wszystkie one składają się na spójną całość. Biegła po przeanalizowaniu i uwzględnieniu zarzutów strony powodowej w sposób przekonujący uzasadniła swoje stanowisko i wskazała wartość rynkową uszkodzonego mienia, która przewyższała kwoty żądane przez powoda. Strona pozwana nie wniosła zastrzeżeń do opinii biegłego. Strony nie wniosły zastrzeżeń do opinii biegłej.

Mając to wszystko na uwadze, Sąd przyjął, że koszt uszkodzonej w wyniku zdarzenia odzieży wynosił 4.408,15 zł. Sąd nie uwzględnił butów, ponieważ nie zostały one uszkodzone. Kwotę tę należało pomniejszyć o cenę, jaką powód otrzymał za sprzedaż tej odzieży O. G. (80 zł. - wartość alkoholu otrzymanego w zamian za tę odzież i kask).

Sąd uznał, iż mając na względzie rodzaj uszkodzonych rzeczy (odzież motocyklowa, kask) oraz jej przeznaczenie (ochrona przed upadkiem, na co motocykliści są bardzo narażeni), uznał, iż przy takich uszkodzeniach, jakie posiadała zbyta przez powoda odzież, naprawienie szkody powinno polegać na zwrocie całej jej wartości. Odzież ta, w takim stanie, w jakim była po kolizji przestała mieć dla powoda jakiekolwiek znaczenie ochronne, czy estetyczne, co stało się podstawą do zbycia tej odzieży za symboliczną cenę. Zgodzić się należy z powodem, iż przetarcia (wg biegłej nieusuwalne) i rozdarcia odbierają tej odzieży podstawą funkcje - gwarancję, iż ochroni ona motocyklistę przed większymi uszkodzeniami ciała w razie upadku, niż gdyby doznał ich nie mając tej odzieży i kasku na sobie.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w pkt I i II wyroku.

Sąd oparł się na wszystkich dowodach przedstawionych w sprawie, zaoferowanych przez strony (poza zdjęciami uszkodzonej odzieży, która znalazła się a w aktach szkody - bowiem zdjęcia te nie dotyczą odzieży powoda), a także oparł się na opiniach obu biegłych sądowych, uznając, iż SA pełne, a nadto rzetelne i zgodne z wiedzą specjalną z zakresu na które opinie te były sporządzane. Ponadto Sąd uznał za szczere i prawdziwe zarówno zeznania świadków, jak i samego powoda, uznając , że są spójne, logiczne i wzajemnie się uzupełniają.

Orzeczenie o odsetkach znalazło oparcie w treści art. 481 § 1 kc. oraz art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. z 2003 r. Nr 124 poz. 1152 z późn. zm.). Pozwany był obowiązany wypłacić odszkodowanie w terminie 30 dni od zgłoszenia szkody przez uprawnionego lub pokrzywdzonego. Zgłoszenie szkody miało miejsce w dniu 18.04.2011 r., a tym samym zasadnym było żądanie odsetek od dnia 20.05.2011 r. od kwoty 4.328,15 zł.

O kosztach postępowania sądowego postanowiono w myśl art. 100 k.p.c., rozliczając je w stosunku do wyniku postępowania. Powód wygrał w 67,26 %, pozwany zaś przegrał w 32,74 %.

Powód poniósł koszty postępowania w wysokości: opłatę sądową od pozwu 322 zł., 1.200,00 zł. z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika, 17,00 zł. x 2 tytułem opłaty od pełnomocnictwa – z tego 67,26 % to 1.046,56 zł. Zatem należało zasądzić od pozwanego na rzecz powoda różnicę między kosztami mu należnymi (1.046,56 zł.) a kosztami należnymi pozwanemu (398,44) – w sumie kwotę 648,12 zł, o czym orzeczono w pkt III wyroku.

W sprawie powstał koszt z tytułu opinii biegłego w łącznej wysokości 1.126,19 zł. Dlatego też, mając na uwadze wynik procesu, w oparciu o treść art. 113 ustawy o kosztach sądowych, należało nakazać ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa 67,26 % tych kosztów (757,48 zł.), a od powoda – 32,74 % (368,71 zł.), o czym orzeczono w pkt IV i V wyroku.

O kosztach zastępstwa prawnego Sąd postanowił zgodnie z § 6 pkt 4 rozporządzenia MS 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenie przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.

Dn. 5.10.2016 r.