Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Słupsku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 marca 2017r.

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący: SSR Hanna Kaflak-Januszko

Protokolant: st. prot. sąd.K. Ż.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 marca 2017r. w S. sprawy

z powództwa P. S.

przeciwko Zakładowi Usług (...)'' spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. i Towarzystwu (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanych Zakładu Usług (...)'' spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. i Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz powoda P. S. kwotę 5.355,17 zł (pięć tysięcy trzysta pięćdziesiąt pięć złotych i 17/100) z odsetkami ustawowymi od dnia 18.02.2015r. do dnia 31.12.2015r. z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od 01.01.2016r. do dnia zapłaty – z tym zastrzeżeniem, że uiszczenie tej należności przez jednego z pozwanych, zwalnia drugiego z obowiązku jej zapłaty;

II.  zasądza od pozwanych na rzecz powoda kwotę 2.185,00 zł (dwa tysiące sto osiemdziesiąt pięć złotych i 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu – z tym zastrzeżeniem, że uiszczenie tej należności przez jednego z pozwanych, zwalnia drugiego z obowiązku jej zapłaty;

III.  nakazuje ściągnąć od pozwanych Zakładu Usług (...)'' spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. i Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Słupsku kwotę 200,00zł (dwieście złotych i 00/100) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych – z tym zastrzeżeniem, że uiszczenie tej należności przez jednego z pozwanych, zwalnia drugiego z obowiązku jej zapłaty.

I C 2244/15

UZASADNIENIE

Powód P. S. domagała się zapłaty 5.355,11 zł z odsetkami ustawowymi od 18.02.2015r. tytułem odszkodowania w związku ze szkodą powstałą wskutek pochlapania jego samochodu w trakcie prac wykonywanych przez pracowników pozwanej spółki.

Pozwany Zakład Usług (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. wniósł o oddalenie powództwa i przypozwanie swojego ubezpieczyciela. Kwestionował by był odpowiedzialny za zdarzenie z którego powód wywodził roszczenie (jego zdaniem przy wykonywanej pracy nie doszło do uchybień), jak i wysokość dochodzonej kwoty.

Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna w W. (dopozwane) wniosło o oddalenie powództwa. Potwierdziło, że ubezpieczyło pozwanego i podzieliło jego zarzuty co do powództwa.

Sąd ustalił, co następuje:

6.06.2013 r. w S. na terenie Ośrodka Ruchu Drogowego przy ul (...) doszło do zabrudzenia (pochlapania farbą) samochodu powoda w czasie malowania urządzeniem, służącym poziomemu oznakowania jezdni, które obsługiwał pracownik pozwanej spółki

bezsporne

Samochód powoda był zaparkowany na opisanym terenie, jak zwykle wraz z innymi samochodami.

dowód: zeznania H. B. – k. 70-71, J. S. – k. 71

Maszyna zacięła się i wówczas doszło do ochlapania farbą.

Malujący pracownicy ustawiali pachołki w okolicy malowania.

Farba była akrylowa, rozcieńczalnikowa.

dowód: zeznania R. S. – k. 112

Pozwana spółka była ubezpieczona u pozwanego ubezpieczyciela w zakresie mienia i odpowiedzialności cywilnej.

bezsporne

W o.w.u. przewidziano klauzulę G redukcyjną w zakresie usług budowlano-montażowych (w tym wspomina się o instalacjach lub urządzeniach, podziemnych, pracach wyburzeniowych, rozbiórkowych). W par. 45 ust. 7 precyzuje się te roboty poprzez odwołanie się do prowadzania prac budowlanych w konwencjonalnym rozumieniu (efektem których będą obiekty budowlane lub prace remontowo-modernizacyjne z tego zakresu).

dowód: o.w.u. – k. 97 (91-97)

Naprawiający samochód spróbował zetrzeć farbę, ale ze względu na zbyt mocne wżery, zachlapania wypolerował do gołej blachy.

dowód: P. G. – k. 121

Pozwany ubezpieczyciel przeprowadził postępowanie likwidacyjne zainicjowane wnioskiem powoda, ale wysokość kosztów oszacował poniżej 2.000,00 zł i odmówił wypłaty odszkodowania powołując się na klauzulę redukcyjną.

fakty przyznane

Szkoda wyniosła 5.970,00 zł.

dowód: opinia biegłego – k. 189-195, 231-232, 256-259

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu.

Bezsporne były okoliczności zdarzenia. W ocenie Sądu potwierdzają one odpowiedzialność pozwanej spółki na podstawie art. 416 kc w zw. z art. 430 kc (zob. też SN z 18.01.2008 r. V CSK 353/07 , LEX 577235). Pracownicy powoda wykonywali bowiem prace przy pomocy urządzenia rozprowadzającego farbę, a nie został zabezpieczony obszar, w jakim mogło dojść do rozpryśnięcia farby. Dla Sądu oczywiste jest, że prace tego typu należy zabezpieczyć także na ewentualność nieprawidłowego zadziałania urządzenia. Powinien być założony margines powierzchni, który należało odgrodzić na czas prac. Niedopełnienie powinności w tym zakresie stanowi naruszenie należytej staranności (art. 355 § 2 kc), której należy oczekiwać zwłaszcza od przedsiębiorcy, gdyż powinien profesjonalnie przewidzieć możliwe skutki swej działalności ( i nie tylko dlatego, że raz już maszyna się zacięła). Zdaniem Sądu oczekiwanie takie jest oczywiste nawet dla postronnych obserwatorów prac, które prowadzą do ingerencji w przestrzeń codziennego użytku, zwł. gdy w grę wchodzi farba (nawet przy zwykłym malowaniu ścian w lokalu mieszkalnym).

Tym samym odpowiedzialność ponosi także ubezpieczyciel pozwanego na podstawie art. 822 kc. Zdecydowanie klauzula, na którą się powołał, nie miała zastosowania w sprawie, gdyż dotyczyła innych prac niż jedne ze zwykłych prac z działalności pozwanego, czyli objętej ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej (które nie polegały na budowie, a na znakowaniu terenu).

Wysokość szkody potwierdziła opinia biegłego, która także w tej sprawie powinna była być (i tak została przeprowadzona) z odwołaniem się do linii orzeczniczej dot. odpowiedzialności cywilnej za skutki kolizji drogowych. Wobec art. 361 i 363 kc kompensacyjna funkcja odpowiedzialności odszkodowawczej wymaga ustalenia odszkodowania w takiej wysokości, aby cały uszczerbek został wyrównany oraz aby poszkodowany nie został wzbogacony; uszczerbek wyraża się w różnicy między stanem w prawnie chronionych dobrach majątkowych - między stanem tych dóbr, jak istniał i jaki następnie mógłby istnieć w ramach normalnej kolei rzeczy, a stanem, jaki powstał na skutek zdarzenia wywołującego zmianę polegającą na uszczupleniu aktywów lub zwiększeniu pasywów (zob. uzasadnienie wyroku z dnia 16 maja 2002 r., V CKN 1273/00 ("Izba Cywilna" 2002, nr 12, s. 40) oraz uchwały z dnia 15 listopada 2001 r., III CZP 68/01).

Dlatego Sąd miał na względzie ustabilizowane orzecznictwo, które zaakceptował wobec wskazanego założenia głównego:

I tak :

- w oparciu o uzasadnienie wyroku SN z 1.09.1970 r. II CR 371/70, OSN 1971, Nr 5, p. 93 można wnioskować, że skoro wobec art. 363 § 1 kc poszkodowany ma prawo wyboru naprawy szkody poprzez naprawę lub zapłatę , to wybierając kosztorysowy sposób naprawy nie godzi się (nie musi się godzić) na zminimalizowane odszkodowanie ; wniosek ten potwierdza też wyrok SN z 16.05.2002 r. V CKN 1273/00, LEX nr 55515 : roszczenie o świadczenie należne od zakładu ubezpieczeń w ramach ubezpieczenia komunikacyjnego odpowiedzialności cywilnej z tytułu kosztów przywrócenia uszkodzonego pojazdu do stanu pierwotnego jest wymagalne niezależnie od tego, czy naprawa została dokonana,

- u chwała (jak i uzasadnienie do niej) z dnia 13 czerwca 2003 r. Sąd Najwyższy III CZP 32/03, OSNC 2004/4/51, Biul.SN 2003/6/4, Wokanda 2003/7-8/5, Prok.i Pr.-wkł. (...), M.Prawn. 2004/2/81: Odszkodowanie przysługujące od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej za uszkodzenie pojazdu mechanicznego obejmuje niezbędne i ekonomicznie uzasadnione koszty naprawy pojazdu, ustalone według cen występujących na lokalnym rynku ,

- wyrok z dnia 20 października 1972 r. Sąd Najwyższy II CR 425/72, OSNC 1973/6/111 :W wypadku uszkodzenia rzeczy w stopniu umożliwiającym przywrócenie jej do stanu poprzedniego osoba odpowiedzialna za szkodę obowiązana jest zwrócić poszkodowanemu wszelkie celowe, ekonomicznie uzasadnione wydatki, poniesione w celu przywrócenia stanu poprzedniego rzeczy uszkodzonej, do których to wydatków należy zaliczyć także koszt nowych części i innych materiałów, jeżeli ich użycie było niezbędne do naprawienia uszkodzonej rzeczy ,

- w yrok z dnia 19 lutego 2003 r. Sąd Najwyższy V CKN 1668/00 LEX nr 83827 Odpowiedzialność ubezpieczyciela jest szczególną postacią odpowiedzialności cywilnej, a prawo ubezpieczeń majątkowych jest częścią prawa odszkodowawczego. Pojęcie odszkodowania jest w prawie ubezpieczeniowym takie same jak w innych działach prawa odszkodowawczego, służy naprawieniu powstałej szkody,

- wyrok z dnia 16 maja 2002 r. Sąd Najwyższy V CKN 1273/00 LEX nr 55515: R oszczenie o świadczenie należne od zakładu ubezpieczeń w ramach ubezpieczenia komunikacyjnego odpowiedzialności cywilnej z tytułu kosztów przywrócenia uszkodzonego pojazdu do stanu pierwotnego jest wymagalne niezależnie od tego, czy naprawa została dokonana. Jeśli zatem naprawa samochodu i rzeczywiste poniesienie kosztów z tego tytułu nie jest warunkiem koniecznym dla dochodzenia odszkodowania, to nie sposób podzielić poglądu, iż koszty naprawy określone przez specjalistyczny warsztat nie mogą być miernikiem dla ustalenia odszkodowania należnego powodowi, gdyż ten nie dokonał naprawy samochodu,

- wyrok z dnia 20 lutego 2002 r. Sąd Najwyższy V CKN 908/00 LEX nr 54365 :o dszkodowanie za szkodę poniesioną w wyniku uszkodzenia pojazdu mechanicznego, należącego do poszkodowanego nie będącego podatnikiem podatku VAT, ustalone według cen części zamiennych i usług koniecznych do wykonania naprawy pojazdu, obejmuje mieszczący się w tych cenach podatek VAT,

- wyrok SN z 5.11.1980 r. III CRN 223/80 OSN Nr 10 p. 186 , gdzie zauważono, że zmniejszanie odszkodowania o amortyzację części prowadziłoby do tego, iż poszkodowany partycypowałby w naprawie, co nie odpowiadałoby omawianym zasadom odpowiedzialności. .

Dlatego też Sąd nie będzie cytował obszernej i drobiazgowej opinii biegłego, który odniósł się wyczerpująco do wszystkich poruszonych zarzutów, gdyż została sporządzone adekwatnie do przytoczonej podstawy orzekania. Sąd nie miał powodów do podważania jej wiarygodności. Dodatkowym potwierdzeniem są opinie znane Sądowi z urzędu z analogicznych spraw z rozliczaniami szkód samochodowych (zwł. iż tzw. części zamienne ze względu na technologię ich wykonania nie są właściwymi zamiennikami części oryginalnych i stąd nie jest zasadne wykorzystywać ich przy kalkulacji opartej na przytoczonych zasadach, a jeżeli jest taka możliwość to wówczas biegli to sygnalizują). Opinie była przy tym wyraźnie wnikliwe i logicznie uzasadnione. Nie budziła wątpliwości z punktu widzenia doświadczenia życiowego, a nawet wprost przeciwnie. Dlatego Sąd podziela argumentację, którą biegły przytaczał odpowiadając na zarzuty. Brak było podstaw, by dopuścić dowód z zeznań świadka, który w toku likwidacji dokonywał oględzin pojazdu, gdyż materiał z tego etapu został zabezpieczony na bieżąco, a opinia świadka o tym, co widział, nie może zastępować dowodu z opinii biegłego (art. 278 kpc i 258 kpc). Nie zostały także wskazane argumenty, które przekonywałby o konieczności dopuszczenia dodatkowej opinii innego biegłego (czyli kontrujące wykonaną opinię mimo możliwości stworzonej jej ustnym uzupełnieniem). Sąd miał przy tym na uwadze, iż samochód, jego lakierowaną powierzchnię pochlapano farbą, a zatem nawet bez wiadomości specjalnych widoczne jest, że usuwanie farby, mające doprowadzić do przywrócenia pojazdu do stanu sprzed szkody, trudno przeprowadzić tylko przez jej wytarcie (odklejenie).

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 kc w zw. z art. 817 § 2 kpc. Termin wymagalności nie budził wątpliwości wobec długotrwałości wyjaśniania sprawy i możliwości podjęcia decyzji na etapie likwidacji szkody.

O kosztach rozstrzygnięto na podstawie art. 98 § 1 kpc z uwzględnieniem § 6 pkt. 4 rozporządzenia z 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych …– /Dz.U. 02.162.1349 ze zm./ z uwzględnieniem art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, gdyż zaliczka uiszczona przez powoda nie pokryła całości wydatków na opinię biegłego.