Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Słupsku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 stycznia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Słupsku V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Grzempa

Ławnicy: Małgorzata Henryka Krajewska, Janusz Krupa

Protokolant: Kamila Skorupska

po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2015 r. w Słupsku

sprawy z powództwa K. K.

przeciwko Konsorcjum (...) Spółce Akcyjnej w Z.

o ustalenie nieważności rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę bez wypowiedzenia z winy pracownika

1.  oddala powództwo,

2.  zasądza od powoda K. K. na rzecz pozwanej Konsorcjum (...) Spółki Akcyjnej w Z. kwotę 60 zł (sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu

Sygn. akt V P 162/15

UZASADNIENIE

Powód – K. K. wystąpił przeciwko pozwanemu Konsorcjum (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w Z. z pozwem o uznanie nieważności oświadczenia o wypowiedzeniu umowy o pracę bez wypowiedzenia, a tym samym uznanie za wiążące oświadczenia z dnia 17 czerwca 2015 roku o wypowiedzeniu umowy o pracę złożonego przez powoda.

Uzasadniając powyższe K. K. wskazał, że w dniu 04 maja 2015 roku rozpoczął pracę w Konsorcjum (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w Z. na stanowisku przedstawiciela ds. kluczowych klientów. Nadto, podał, że z uwagi na stan zdrowia przebywał na zwolnieniu lekarskim i w tym też czasie przedstawiciel pracodawcy bez uprzedzenia przyjechał do niego do domu żądając oddania powierzonych sprzętów, w tym samochodu. Wskazał, że po zakończeniu zwolnienia, z uwagi na brak zarówno pojazdu służbowego, jak też aktywnej karty SIM w telefonie służbowym, nie miał możliwości świadczenia umówionej pracy na rzecz pracodawcy (pozwanego). Argumentował, że w związku z takimi okolicznościami, w dniu 17 czerwca 2015 roku wysłał do pracodawcy wypowiedzenie umowy o pracę wraz z odpowiednimi informacjami dodatkowymi.

K. K. podał również, że w dniu 18 czerwca 2015 roku przedstawiciele pracodawcy ponownie niezapowiedzianie nachodzili go w domu, nakłaniając przy tym do podpisania wypowiedzenia umowy o pracę w trybie dyscyplinarnym, na co się jednak nie zgodził.

Powód wywodził również, że skoro wcześniej złożył swe wypowiedzenie pracodawcy, zatem właśnie ono powinno być wiążące.

Pismem z dnia 26 listopada 2015 roku K. K. sprecyzował swe stanowisko w sprawie podając, że wnosi o ustalenie nieważności rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia, a także uznanie złożonego przez siebie wypowiedzenia z zachowaniem okresu wypowiedzenia za skuteczne, jak też o zasądzenie kwoty zaległego wynagrodzenia, należnego mu w przypadku uznania skuteczności oświadczenia o wypowiedzeniu umowy o pracę złożonego przez powoda.

Podczas rozprawy w dniu 20 stycznia 2016 roku powód cofnął roszczenie w zakresie zasądzenia wynagrodzenia. Podał, że ostatecznie w przedmiotowej sprawie domaga się wyłącznie ustalenia nieważności wypowiedzenia umowy o pracę bez wypowiedzenia.

Pozwana – Konsorcjum (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w Z. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazała, iż rozwiązanie umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia z winy pracownika jest odrębnym od wypowiedzenia trybem rozwiązania umowy o pracę, przy czym oba tryby mogą być stosowane niezależnie od siebie, o ile wystąpią ku temu ustawowe warunki. Podał, że skoro zachowanie pracownika uzasadnia zastosowanie dyscyplinarnego zwolnienia, to może ono nastąpić także w okresie wypowiedzenia.

Pozwana podała, że wobec okoliczności, iż powód wykonywał swe obowiązki pracownicze w sposób nienależyty (brak aktywności telefonicznej, brak aktywności u klientów, mała liczba logowań do systemu) i wobec faktu, że powód od dnia 28 maja 2015 roku przebywał na zwolnieniu lekarskim – nie mógł zatem świadczyć pracy – toteż pozwana wezwała go do zwrotu powierzonego mu sprzętu służbowego. Nadto, pozwana wskazała, że mimo kilkukrotnego wezwania mailowego i telefonicznego powód uporczywie odmawiał i przesuwał czas zwrotu mienia powierzonego mu przez pozwaną. Zaznaczyła, że wprawdzie powód zwrócił powierzony mu samochód marki S. (...), lecz bez kompletnego wyposażenia, tj. panelu radia i opon zimowych. Podała, że wbrew wyraźnemu poleceniu służbowemu wzywającemu do zwrotu, powód sprzętu tego nie zwrócił.

W dalszej części odpowiedzi na pozew pozwana podniosła, że po upływie okresu zwolnienia lekarskiego, powód nie tylko nie zwrócił powierzonego mienia, ale także bez jakiegokolwiek usprawiedliwienia nie stawił się w pracy. Pozwana wywiodła nadto, że uporczywe odmawianie i przesuwanie w czasie zwrotu mienia powierzonego przez pozwanego, a tym samym lekceważenie poleceń pracodawcy niewątpliwie stanowi ciężkie naruszenie przez powoda podstawowych obowiązków pracowniczych, co uprawnia pozwaną do rozwiązania umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia. Pozwana akcentowała, że powód po upływie okresu usprawiedliwionej nieobecności w pracy spowodowanej chorobą, nie skontaktował się ze swoimi bezpośrednimi przełożonymi, celem uzgodnienia zadań i czynności, które miałby wykonywać.

Pozwana wskazała nadto, że podczas spotkania z powodem w dniu 18 czerwca 2015 roku w S. D. Oddziału A. T. (1) w obecności Kierownika Biura Handlowego w G. M. S. próbował wręczyć powodowi oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia i wezwał do zwrotu powierzonego mienia, lecz powód odmówił przyjęcia ww. dokumentu, w związku z czym uznać należy, że oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę wraz z uzasadnieniem zostało mu skutecznie doręczone.

Argumentując swe stanowisko w sprawie pozwana podniosła, że w dniu 23 czerwca 2015 roku w Prokuraturze Rejonowej w C.złożyła zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przez powoda przestępstwa stypizowanego w art. 284 § 2 k.k., odnośnie sprzętu służbowego w postaci: notebooka Laptop wraz z zasilaczem i torbą, telefonu komórkowego oraz panelu radia samochodowego i opon zimowych.

Sąd ustalił, co następuje.

K. K. został zatrudniony w Konsorcjum (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w Z. na podstawie umowy o pracę na okres próby zawartej od dnia 04.05.2015 roku do dnia 31.07.2015 roku, w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku specjalista ds. klientów kluczowych.

Bezsporne, a nadto: umowa o pracę na okres próbny z dnia 27 kwietnia 2015 roku – k. 1 akt osobowych K. K..

W dniu 04 maja 2015 roku Konsorcjum (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w Z. przekazała K. K. w użytkowanie sprzęt służbowy w postaci Notebooka Laptop H. wraz z zasilaczem sieciowym oraz torbą.

K. K. zobowiązany został do natychmiastowego zwrotu powierzonego sprzętu na każde wezwanie pracodawcy, jak również w przypadku wygaśnięcia stosunku pracy.

Bezsporne, a nadto dowód : umowa przekazania sprzętu w użytkowanie z dnia 04.05.2015 roku – k. 12 akt osobowych.

W dniu 04 maja 2015 roku Konsorcjum (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w Z. przekazała K. K. w użytkowanie sprzęt służbowy w postaci telefonu komórkowego marki L. (...) ze wskazaniem miesięcznego limitu kosztów brutto w wysokości: 176,15 zł, wraz z kartą SIM (nr (...)), ładowarką, instrukcją obsługi, baterią.

K. K. zobowiązany został do natychmiastowego zwrotu powierzonego sprzętu na każde wezwanie pracodawcy, jak również w przypadku wygaśnięcia stosunku pracy.

Bezsporne, a nadto dowód : umowa przekazania sprzętu w użytkowanie z dnia 04.05.2015 roku – k. 14 akt osobowych.

W okresie czasu od dnia 28 maja 2015 roku do dnia 11 czerwca 2015 roku K. K. przebywał na zwolnieniu lekarskim z uwagi na zły stan zdrowia.

Bezsporne.

W dniu 02 czerwca 2015 roku K. K. przekazał (zwrócił) kierownikowi Biura Handlowego (...) w obecności pracownika Biura Handlowego w G. – M. K., przekazany mu do wykonywania swych obowiązków samochód służbowy marki S. (...) o nr rej. (...). Do dokonania tej czynności został wezwany przez pracodawcę.

Na ww. okoliczność zwrotu pojazdu sporządzono protokół w formie pisemnej. K. K. odmówił podpisania tegoż dokumentu.

Dowód: protokół zwrotu przekazania/zwrotu samochodu służbowego z dnia 02 czerwca 2015 roku – k. 41-42 akt sprawy.

W dniu 05 czerwca 2015 roku D. Oddziału w osobie A. T. (2) po raz kolejny wezwał K. K. do zwrotu powierzonego mu majątku Spółki (sprzętu służbowego), zakreślając ostateczny termin do dnia 08 czerwca 2015 roku. Jednocześnie poinformował K. K., iż wszelkie protokoły zdania sprzętu i wyposażenia otrzyma po przekazaniu ich w oddziale w C..

Dowód: wydruk wiadomości mailowej z dnia 05 czerwca 2015 roku – k. 4 akt sprawy.

K. K. w dniu 08 czerwca 2015 roku poinformował przedstawiciela pracodawcy w osobie A. T. (1), iż nie jest w stanie przybyć do oddziału Spółki w trakcie zwolnienia lekarskiego. Tym samym zobowiązał się, że obowiązku dopełni po zakończeniu zwolnienia, którego termin określono do dnia 12 czerwca 2015 roku.

Dowód: korespondencja mailowa z dnia 08 czerwca 2015 roku – k. 6 akt sprawy.

(...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. w dniu 08 czerwca 2015 roku poinformował K. K., że fakt przebywania na zwolnieniu lekarskim nie zwalnia go z obowiązku zdania powierzonego mu sprzętu, który stanowi własność Spółki.

Zażądał od K. K., aby jeszcze w dniu 08 czerwca 2015 roku dokonał zwrotu tegoż sprzętu w całości, zgodnie z wydanym uprzednio poleceniem służbowym.

Dowód: wydruk wiadomości mailowej z dnia 08 czerwca 2015 roku – k. 5 akt sprawy.

W dniu 12 czerwca 2015 roku K. K. drogą mailową skontaktował się z pracodawcą proponując, że posiadany sprzęt służbowy odeśle przesyłką kurierską na adres biura handlowego. Złożył również zapytanie co do jego dalszego zatrudnienia w Spółce.

Na taką formę zdania sprzętu nie wyraził zgody D. Oddziału ww. Spółki wskazując, że zagraża to uszkodzeniem sprzętu. Wskazał, że do dnia 17 czerwca K. K. winien osobiście przekazać sprzęt, a jeśli jego przybycie nie jest możliwe, wówczas przedstawiciele Spółki przyjadą pod wskazany adres celem odbioru.

A. T. (1) poinformował K. K., że w przypadku gdy przekazanie sprzętu nastąpi zgodnie z wcześniejszym poleceniem służbowym, wówczas Spółka rozwiąże z nim umowę o pracę za porozumieniem stron, natomiast w przeciwnym razie zaniechanie zwrócenia mienia Spółki Konsorcjum (...) uznane zostanie za ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych.

Dowód: wydruk wiadomości mailowej z dnia 12 czerwca 2015 roku – k. 9 akt sprawy; oraz z dnia 15 czerwca 2015 roku – k. 10.

W treści wiadomości mailowej z dnia 17 czerwca 2015 roku, adresowanej do A. T. (1), K. K. złożył oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej w dniu 04 maja 2015 roku z zachowaniem ustawowego okresu wypowiedzenia.

W treści tejże wskazał, że w dniach 12, 15, 16, 17 czerwca 2015 roku nie był w stanie świadczyć pracy na rzecz Konsorcjum (...), w związku z czym prosi o udzielenie mu na te dni urlopu wypoczynkowego.

Zawnioskował również o zgodę na ustalenie terminu rozliczenia ze sprzętu służbowego na dzień 23 czerwca 2015 roku w oddziale firmy w C..

Dowód: wydruk wiadomości mailowej z dnia 17 czerwca 2015 roku – k. 11.

Oświadczeniem z dnia 18 czerwca 2015 roku Konsorcjum (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w Z. rozwiązała z K. K. umowę o pracę z dnia 27 kwietnia 2015 roku bez zachowania okresu wypowiedzenia, wobec ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych. Jako przyczyny powyższego wskazano: nieusprawiedliwioną nieobecność w pracy w dniach od 12 czerwca 2015 roku (i kolejnych) oraz lekceważenie poleceń pracodawcy.

K. K. zapoznał się z treścią ww. oświadczenia w dniu 18 czerwca 2015 roku podczas osobistego spotkania z (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w Z. w obecności Kierownika Biura Handlowego w G. w osobie M. S..

K. K. odmówił potwierdzenia przyjęcia ww. dokumentu, toteż drogą mailową oświadczenie to mu zostało przesłane.

Dowód: Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z dnia 18 czerwca 2015 roku – k. 34-35 akt sprawy; wydruk wiadomości mailowej z dnia 18 czerwca 2015 roku – k. 12 akt sprawy; wyjaśnienia złożone przez K. K. na rozprawie w dniu 20 stycznia 2016 roku – k. 54v.; zapis nagrania rozprawy: 00:09:55.

K. K. będąc zatrudnionym w Konsorcjum (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w Z. na stanowisku specjalista ds. kluczowych klientów w pełnym wymiarze czasu pracy otrzymywał miesięczne wynagrodzenie brutto w wysokości: 3.000 zł.

Bezsporne, a nadto dowód: zaświadczenie z dnia 14 września 2015 roku – k. 43 akt sprawy.

W dniu 24 czerwca 2015 roku Konsorcjum (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w Z. złożyła w Prokuraturze Rejonowej w C. zawiadomienie o podejrzeniu przestępstwa stypizowanego w art. 284 § 2 k.k., wnosząc jednocześnie o wszczęcie i przeprowadzenie postępowania w ww. sprawie.

Bezsporne, a nadto dowód : zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z dnia 23 czerwca 2015 roku – k. 36-40 akt sprawy.

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo K. K., w ocenie Sądu, nie jest zasadne i jako takie zasługuje na oddalenie.

W niniejszym postępowaniu powód K. K. kilkukrotnie modyfikował powództwo. Otóż początkowo wnosił o ustalenie nieważności oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia, a tym samym ustalenia skuteczności złożonego przez siebie oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem, a także o zasądzenie od pozwanego zaległego wynagrodzenia.

Ostatecznie sprecyzował, iż wnosi o ustalenie nieważności oświadczenia o wypowiedzeniu umowy o pracę bez wypowiedzenia, które złożyła strona pozwana, tzn. Konsorcjum (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w Z..

Co się zaś tyczy roszczenia w zakresie zapłaty wynagrodzenia, wskazać należy, iż podczas rozprawy w dniu 20 stycznia 2016 roku K. K. cofnął powództwo w tej części. Pełnomocnik strony pozwanej wyraził przy tym zgodę na dokonanie ww. czynności. W konsekwencji, na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 20 stycznia 2015 roku, umorzono postępowanie w części dotyczącej roszczenia o wynagrodzenie za pracę (k. 57).

Na szczególną uwagę zasługuje fakt, iż powód w trakcie trwania przedmiotowego postępowania nie odwołał się od oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia złożonego przez pozwaną Spółkę, ani też nie wskazywał na argumentację, która na taki zamiar wskazywałaby. Domagał się jedynie ustalenia nieważności oświadczenia złożonego przez pozwaną, o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia. Stanowisko takowe zaprezentował na rozprawie kilkukrotnie o kwestię tę zapytany przez Sąd. Pozostawało to również w zgodności z treścią złożonych przez powoda pism w sprawie.

W postępowaniu prowadzonym w tak określonym zakresie, tzn. o ustalenie nieważności oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia, przedmiotem postępowania w żadnym razie nie jest badanie, z jakich przyczyn umowa o pracę została rozwiązana, badanie zasadności rozwiązania z powodem umowy o pracę i zgodności z prawem, czy przyczyny te były zasadne i prawdziwe. Z tych też powodów Sąd oddalił wnioski dowodowe w przedmiocie dopuszczenia dowodu z zeznań świadka w osobie A. T. (1) oraz M. S..

Uznać należy, iż powód nie odwoływał się od decyzji pracodawcy rozwiązującej stosunek pracy. Stosunek pracy z pozwanym pracodawcą uległ rozwiązaniu. Tym samym, w ocenie Sądu, powód nie posiada interesu prawnego w ustalaniu nieważności rozwiązania z nim stosunku pracy. Żądanie takie jest niezasadne (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 2011 roku, który zapadł w sprawie sygn. akt III PK 74/2010).

Powód nie może zatem skutecznie żądać uznania nieważności oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia.

K. K. uzasadniając wyartykułowane żądanie podkreślał, że złożone przez niego oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem zostało złożone wcześniej, tzn. w dniu 17 czerwca 2015 roku. Powód wywodził, że skoro jego pracodawca złożył oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę bez wypowiedzenia dzień później, tzn. w dniu 18 czerwca 2015 roku, zatem nie był umocowany, aby czynności takiej dokonać. Wskazywał bowiem, że w dniu 18 czerwca 2015 roku biegł już termin wypowiedzenia zgodnie ze złożonym przez powoda oświadczeniem o rozwiązaniu umowy o pracę.

W ocenie Sądu orzekającego w niniejszej sprawie, tak wyrażone stanowisko K. K. jest błędne i nie zasługuje na aprobatę.

Na wstępie zważyć należy również na fakt, iż niekwestionowaną w sprawie jest okoliczność, iż powód złożył swe oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem wyłącznie drogą mailową, tzn. zawarte ono zostało w treści wiadomości mailowej skierowanej do A. D. Oddziału pozwanej Spółki. Na uwagę zasługuje bowiem fakt, iż forma mailowa nie jest właściwą i poprawną formą dla tego typu czynności, albowiem winna ona zostać dokonana w zwykłej formie pisemnej. Art. 30 § 3 k.p. stanowi, że oświadczenie każdej ze stron o wypowiedzeniu lub rozwiązaniu bez wypowiedzenia umowy o pracę powinno nastąpić na piśmie (co oznacza podpis własnoręczny). Forma wypowiedzenia i rozwiązania umowy o pracę przewidziana w Kodeksie pracy nie jest formą zastrzeżoną pod rygorem nieważności ( ad solemnitatem)1.

W sprawie bezsporna jest jednak okoliczność, że oświadczenie ww. dotarło do pozwanej i zapoznała się z jego treścią. Sąd miał jednak na względzie fakt, iż nawet wadliwe oświadczenia woli wywołują skutki prawne.

W przedmiotowej sprawie na uwagę zasługuje również okoliczność, iż wypowiedzenie jest jednostronnym oświadczeniem woli pracownika lub pracodawcy, powodującym ustanie stosunku pracy z upływem jego okresu i z reguły w terminie ustalonym przez ustawodawcę jako dzień, w którym może nastąpić ustanie stosunku pracy (sobota lub ostatni dzień miesiąca - § 2 ¹). Wypowiedzenie rozpoczyna swój bieg z chwilą dojścia do wiadomości drugiej strony w taki sposób, że mogła się z nim zapoznać (art. 61 § 1 k.c. w zw. z art. 300 k.p.); oświadczenie woli złożone w postaci elektronicznej jest złożone innej osobie z chwilą, gdy wprowadzono je do środka komunikacji elektronicznej w taki sposób, żeby osoba ta mogła zapoznać się z jego treścią (art. 61 § 2 k.c. w zw. z art. 300 k.p.)2.

Wywieść zatem należy, iż w trakcie trwania wypowiedzenia umowy o pracę, stosunek pracy nadal trwa. W tym okresie czasu druga strona niewątpliwie ma uprawnienie do złożenia oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia. Takie właśnie oświadczenie wywiera skutek natychmiastowy.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy zważyć należy, iż oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia zostało złożone przez pracodawcę (pozwaną Spółkę) w trakcie trwania okresu wypowiedzenia zgodnie z oświadczeniem złożonym przez powoda. Oświadczenie pracodawcy o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia jest zatem wypowiedzeniem skutecznym i ważnym. Zachowano przy tym formalne wymogi tej czynności.

Już tylko na marginesie zaznaczyć należy, iż sam fakt pozostawania na zwolnieniu lekarskim przez pracownika, któremu powierzono pojazd służbowy, mógł powodować zasadną potrzebę pracodawcy odebrania tego samochodu pracownikowi. Pojazd ten bowiem jest narzędziem ułatwiającym prowadzenie działalności gospodarczej. Przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe wykazało bowiem, że pracodawca odebrał powodowi ww. samochód, gdy ten przebywał jeszcze na zwolnieniu lekarskim. Podnieść jednak należy, iż sam fakt nie dysponowania samochodem służbowym, z pewnością w żaden sposób nie oznacza dopuszczalności zaniechania świadczenia pracy wobec pracodawcy. K. K. miał bowiem możliwość, ale i obowiązek stawienia się do biura oddziału pozwanej Spółki, celem podjęcia obowiązków służbowych, ewentualnie zapytać o kolejne zadania oraz pojazd służbowy. Niezasadne było jego postępowanie sprowadzające się do oczekiwania w miejscu zamieszkania. Powód wyjaśniając na rozprawie w dniu 20 stycznia 2015 roku wskazał bowiem, że w trakcie jego zatrudnienia, zdarzały się pojedyncze sytuacje, że stawiał się w biurze, kiedy np. potrzebował skorzystać z komputera. Miał zatem świadomość takiej możliwości. Nadto, Sąd zważył również na treść wyjaśnień złożonych przez powoda w tym zakresie. Otóż podczas rozprawy wskazał on, że na zapytanie mailowe w kwestii dalszej współpracy z pozwaną, aż do dnia 17 czerwca 2015 roku nie otrzymał żadnej odpowiedzi, a w konsekwencji właśnie w dniu 17 czerwca 2015 roku powód złożył oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy zaprzecza bowiem takim twierdzeniom powoda. Otóż jeszcze w dniu 15 czerwca 2015 roku otrzymał od konkretną i wiążącą informację mailową od przełożonego. Nie zastosował się on jednak do jej treści. Powyższe wprost wynika z treści złożonych przez powoda do akt sprawy wydruków korespondencji mailowej prowadzonej z pracodawcą.

Z uwagi na powyższe, Sąd powództwo oddalił, o czym orzekł w punkcie pierwszym części dyspozytywnej wyroku.

W punkcie drugim części dyspozytywnej wyroku Sąd orzekł o kosztach postępowania, zgodnie z zasadą odpowiedzialności finansowej za wynik postępowania (art. 98 § 1 k.p.c.).

Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika pozwanej Spółki Sąd określił na podstawie przepisu § 11 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu .

Sędzia Sądu Rejonowego

1 G. M. M.; Komentarz do art. 30 Kodeksu pracy [w:] G. M. M., R. M., R. K.; Kodeks pracy. Komentarz.; LexisNexis, 2014; Lex OMEGA dla Sądów 2015; nr (...).

2 K. J.; Komentarz aktualizowany do art. 30 Kodeksu pracy [w:] J. K., M. E.; Komentarz aktualizowany do ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracyLex OMEGA dla Sądów 2015; nr (...).