Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Słupsku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08 marca 2016r.

Sąd Rejonowy w Słupsku V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Marzena Hop

Protokolant: Anna Lewicka

po rozpoznaniu w dniu 08 marca 2016r. w Słupsku

sprawy z odwołania J. O. (1) od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. z dnia (...)znak: (...)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o świadczenie rehabilitacyjne w związku z wypadkiem przy pracy

oddala odwołanie.

Sygn. akt U 265/15

UZASADNIENIE

Ubezpieczony J. O. (1) wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z dnia 22.06.2015r. odmawiającej mu prawa do wypłaty świadczenia rehabilitacyjnego w związku z wypadkiem przy pracy.

Ubezpieczony podniósł, że organ rentowy oparł decyzję na pobieżnej i nierzetelnej opinii komisji lekarskiej ZUS, która zawiera nieprawidłowe wnioski w zakresie oceny skutków wypadku oraz nie koresponduje z wynikami badań.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych O.. w S. wniósł o oddalenie odwołania. Organ rentowy zarzucił, że komisja lekarska ZUS orzekła, iż stan zdrowia ubezpieczonego nie uzasadnia przyznania mu świadczenia rehabilitacyjnego w związku z wypadkiem przy pracy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 25.10.2010r. J. O. (1) uległ wypadkowi przy prowadzeniu działalności pozarolniczej.

Decyzją z dnia 20.06.2011r. Z. O.. w S. przyznał J. O. (2) jednorazowe odszkodowanie z tytułu doznanego długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku – za 5% uszczerbku polegającego na uszkodzeniu łąkotek kolana lewego. J. O. (1) był kilkakrotnie rehabilitowany w ramach prewencji ZUS, ostatnio w marcu 2015.

W okresie od dnia 04.12.2014r. do 03.06.2015r. pobierał zasiłek chorobowy.

W dniu 13.05.2015r. złożył wniosek o przyznanie prawa doświadczenia rehabilitacyjnego w związku z wypadkiem przy pracy.

Orzeczeniem z dnia 22.05.2015r. lekarz orzecznik ZUS stwierdził istnienie okoliczności uzasadniających przyznanie ubezpieczonemu prawa do świadczenia rehabilitacyjnego na okres 4 miesięcy.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych w trybie nadzoru Prezesa ZUS nad wykonywaniem orzecznictwa o niezdolności do pracy skierował sprawę do rozpatrzenia przez komisję lekarską ZUS, ponieważ lekarz orzecznik nie wypowiedział się o związku orzeczonego świadczenia rehabilitacyjnego z wypadkiem przy pracy.

Komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 09.06.2015r. uznała, że brak jest okoliczności uzasadniających ustalenie uprawnień do świadczenia rehabilitacyjnego albowiem ograniczenie ruchomości stawu kolanowego jest niewielkie, staw jest suchy, stabilny, chód wydolny.

Decyzją z dnia 22.06.2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych O.. w S. odmówił przyznania J. O. (1) prawa do świadczenia rehabilitacyjnego w związku z wypadkiem przy pracy.

Bezsporne oraz dokumentacja w aktach ZUS.

Aktualnie J. O. (1) uskarża się na bóle stawu kolanowego lewego. Chodzi ostrożnie z obawy na pogłębienie dysfunkcji, unika rotacji i dźwigania, chodzi w miękkich butach okresowo występują u niego dolegliwości bólowe kręgosłupa.

Badanie przedmiotowe ubezpieczonego wykazuje, że obrysy stawu kolanowego lewego są prawidłowe. Bez wysięku i obrzęku maziowego, obwody ud wynoszą 10 cm nad rzepką P -39, L- 38. Ruchomość lewego stawu kolanowego -110* stabilny. Przy ruchach ból w okolicy szpary przyśrodkowej, nasilający się przy teście P.. Występuje nieznaczne podrażnienie korzeni LS w teście L.’a. Chód jest wydolny.

J. O. (1) z dniem 04.06.2015r. odzyskał zdolność do pracy, a stan jego zdrowia nie uzasadniał przyznania prawa do świadczenia rehabilitacyjnego w związku z wypadkiem przy pracy. U J. O. (1) występują zmiany zwyrodnieniowe stawu kolanowego lewego i niewielkiego stopnia dolegliwości typowe dla aktualnego stanu klinicznego kolana, nie dające jednak istotnych ograniczeń w zdolności do pracy. Istniejący stan chorobowy może być w przyszłości przyczyną absencji chorobowej, a nawet powstania trwałej lub długotrwałej niezdolności do pracy.

Dowód: dokumentacja medyczna w aktach ZUS, opis badania radiologicznego –k. 3, opinia biegłego lekarza z dziedziny ortopedii i traumatologii narządu ruchu z dnia 20.11.2015r. – k.13-14.

Sąd zważył co następuje:

W ocenie Sądu odwołanie ubezpieczonego nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie bezspornym między stronami było, że ubezpieczony uległ wypadkowi przy prowadzeniu działalności pozarolniczej. Nadto organ rentowy przyznał ubezpieczonemu prawo do jednorazowego odszkodowania z tego tytułu.

Spornym natomiast było czy stan zdrowia ubezpieczonego uzasadnia przyznanie mu prawa do świadczenia rehabilitacyjnego w związku z wypadkiem - o co ubezpieczony wnioskował.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 3 pkt 8 art. ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. 2002, nr 199, poz. 1673 z zm.) – zwaną w dalszej części „ustawą wypadkową”, za wypadek przy pracy uważa się również nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w okresie ubezpieczenia wypadkowego z danego tytułu podczas wykonywania zwykłych czynności związanych z prowadzeniem działalności pozarolniczej w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych.

Świadczeniami, jakie przysługują w związku z wypadkiem przy pracy w myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy wypadkowej m.inn. są: zasiłek chorobowy - dla ubezpieczonego, którego niezdolność do pracy spowodowana została wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową oraz świadczenie rehabilitacyjne – dla ubezpieczonego który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy.

Zasiłek chorobowy i świadczenie rehabilitacyjne z ubezpieczenia wypadkowego przysługuje w wysokości 100% podstawy wymiaru. (art. 9 ust. 1).

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 Ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. 2005, Nr 31, poz. 267) świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy. Świadczenie to przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy.

Dla przyznania prawa do świadczenia rehabilitacyjnego konieczne jest łączne spełnienie trzech przesłanek: wyczerpanie zasiłku chorobowego, dalsza niezdolność do pracy oraz pozytywne rokowanie dotyczące odzyskania zdolności do pracy wskutek leczenia lub rehabilitacji zastosowanej po wyczerpaniu zasiłku chorobowego. W przedmiotowej sprawie ubezpieczony bezspornie spełnił pierwszą przesłankę, albowiem wyczerpał okres pobierania zasiłku chorobowego.

Należało zatem ustalić, czy po okresie zasiłku chorobowego ubezpieczony jest nadal niezdolny do pracy, czy niezdolność ta pozostaje w związku z wypadkiem oraz czy dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie przez niego zdolności do pracy, na czym ma polegać to leczenie lub rehabilitacja i jak długo ma trwać.

Dla rozpoznania niniejszej sprawy niezbędne było posiadanie wiadomości specjalnych, dlatego też Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego z dziedziny ortopedii i traumatologii narządu ruchu (również kierując się złożonym w tym zakresie wnioskiem ubezpieczonego).

Z opinii biegłego jednoznacznie wynika, że po okresie pobierania zasiłku chorobowego przez okres 182 dni ubezpieczony odzyskał zdolność do pracy, a stan jego zdrowia nie uzasadniał przyznania mu świadczenia rehabilitacyjnego w związku z wypadkiem.

Odnosząc się do opinii wydanej przez biegłego lekarza, w ocenie Sądu należy stwierdzić, że opinia te spełnia wymogi fachowości, rzetelności i logiczności. Wnioski zawarte w opinii zostały uzasadnione w sposób jasny i przekonywujący. Ponadto opinia została sporządzona przez lekarza specjalistę, a zatem zawarte w niej twierdzenia są poparte specjalistyczną wiedzą na wysokim poziomie. Opinia jest jednoznaczna i stanowcza.

W tym stanie rzeczy przedmiotowa opinię przyjąć należało za podstawę poczynionych w niniejszej sprawie ustaleń faktycznych co do stanu zdrowia ubezpieczonego.

Zważyć też należy, że zgodnie z art. 233 § 2 kpc opinia biegłych podlega ocenie sądu, ale w zakresie mocy przekonywującej rozumowania biegłych i logicznej poprawności wyciągniętych wniosków. Sąd natomiast nie może wchodzić w zakres merytorycznej wiedzy biegłych. Sąd nie może nie podzielać merytorycznych poglądów biegłego (biegłych), czy zamiast nich wprowadzać własne stwierdzenia. Stanowisko Sądu w tym zakresie zgodnie jest z poglądem wyrażonym przez Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia19.12.1990r., I PR 149/90,OSP 1991, nr 11-12,poz. 300.

Wskazać też należy, że żadna ze stron w zakreślonym przez Sąd terminie, a w szczególności ubezpieczony, nie zgłosiła zastrzeżeń do opinii biegłego.

Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał że ubezpieczonemu nie przysługuje prawo do świadczenia rehabilitacyjnego w związku z wypadkiem albowiem po wyczerpaniu okresu pobierania zasiłku chorobowego odzyskał zdolności do pracy. Tym samym brak jest przesłanki przewidzianej w art.18 ust.1 ustawy z dnia 25.06.1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa uprawniającej do przyznania świadczenia rehabilitacyjnego.

Z tych względów na podstawie art. 47714 § 1 k.p.c oddalił odwołanie J. O. (1).