Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Słupsku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 czerwca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Słupsku IX Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSR Elżbieta Sawko

Protokolant: Tomasz Bajek

po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2016 roku w Słupsku

na rozprawie sprawy

z powództwa B. (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w G.

przeciwko K. K.

o zapłatę

1.  Zasądza od pozwanego K. K. na rzecz powoda B. (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w G. kwotę 10.439,99 zł (dziesięć tysięcy czterysta trzydzieści dziewięć 99/100 złotych) z umownymi odsetkami od dnia 10 września 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku w wysokości równej czterokrotności aktualnej wysokości stopy kredytu lombardowego NBP w skali roku i od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie.

2.  Nie obciąża pozwanego K. K. kosztami procesu.

3.  W pozostałej części postępowanie umarza.

  Sygn. akt IX C 668/15

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w postępowaniu upominawczym w dniu 19 sierpnia 2015 roku powód B. (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w G. domagał się zasądzenia od pozwanego K. K. kwoty 10.509,99 złotych z odsetkami umownymi w wysokości równej czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Powód wskazał, iż na dochodzone roszczenie składa się należność w postaci kapitału niespłaconego kredytu w wysokości 6.449,29 złotych, odsetki umowne w wysokości 3.717,14 złotych naliczone przez poprzednika prawnego powoda i przez powoda, koszty w wysokości 343,56 złotych.

W uzasadnieniu pozwu powód wywodził, iż dochodzona wierzytelność ma swoje źródło w zawartej w dniu 05 stycznia 2007 roku przez pozwanego z (...) Bank S.A. w W. umowie pożyczki gotówkowej. Powód podniósł, iż wobec zaniechania przez pozwanego spłaty kolejnych rat zobowiązania, umowa ta została wypowiedziana. Wskazał także, iż 27 kwietnia 2012 roku zawarł Rozporządzająca umowę sprzedaży wierzytelności z (...) Spółką Akcyjną w P. będącą następcą prawnym (...) Bank S.A. w W., na mocy której to umowy nabył przedmiotową wierzytelność dochodzoną od pozwanego.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 29 września 2015 roku wydanym pod sygnaturą akt IX Nc 872/15 referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Słupsku uwzględnił powyższe żądanie w całości.

Pozwany K. K. od niniejszego nakazu zapłaty wniósł sprzeciw zarzucając, że spłaca powodowi dochodzoną należność w dogodnych dla niego ratach, jednakże w toku postępowania żadnych innych zarzutów nie zgłosił. Nie odniósł się też w żadnym zakresie do dowodów przedstawionych przez powoda. Podnosił jednocześnie, że ze względu na trudną sytuację finansową nie jest w stanie jednorazowo wierzytelności spłacić.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 05 stycznia 2007 roku pomiędzy pozwanym K. K. a (...) Spółką Akcyjną w P. Oddział w Polsce w Polsce została zawarta Umowa kredytu odnawialnego nr (...) z limitem kredytowym w kwocie 3.000 złotych.

( dowód: Umowa kredytu odnawialnego z dnia 05 stycznia 2007 roku – k. 70-72)

W dniu 27 kwietnia 2012 roku powód B. (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w G. zawarł Rozporządzająca umowę sprzedaży wierzytelności z (...) Spółką Akcyjną w P. Oddział w Polsce, na mocy której to umowy nabył przedmiotową wierzytelność dochodzoną od pozwanego, z tytułu umowy z dnia 05 stycznia 2007 roku.

(dowód: Rozporządzająca umowa sprzedaży wierzytelności z dnia 27 kwietnia 2012 roku wraz z załącznikami -k. 66-69)

Pismem z dnia 11 czerwca 2012 roku dotychczasowy wierzyciel, to jest (...) Spółka Akcyjna w P. Oddział w Polsce wysłał do pozwanego K. K. zawiadomienie o powyższym przelewie wierzytelności.

(dowód: pismo z dnia 11 czerwca 2012 roku -k. 94)

Pismem z dnia 11 czerwca 2012 roku działająca w imieniu powoda (...) S.A. w E. wysłała do pozwanego wezwanie do dobrowolnego uregulowania zobowiązania w łącznej kwocie 8.907,49 złotych.

(dowód: powiadomienie –k. 92)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd oparł się na dokumentach złożonych przez powoda, w szczególności Umowie kredytu odnawialnego wraz z załącznikami z dnia 05 stycznia 2007 roku, Rozporządzającej umowie sprzedaży wierzytelności z dnia 27 kwietnia 2012 roku wraz z załącznikami oraz zawiadomieniach skierowanych do pozwanego z informacją o przelewie wierzytelności i wysokości wierzytelności przysługującej powodowi w związku z dokonanym przelewem.

Dokumenty te nie były w żadnym zakresie kwestionowane przez pozwanego, a ich wiarygodność nie nasuwa żadnych wątpliwości. Podkreślić również należy, że stan faktyczny nie był przedmiotem sporu między stronami, a pozwany nie zakwestionował dochodzonego przez powoda roszczenia co do wysokości.

Zaznaczyć należy, że zgodnie z zasadami procesu cywilnego wyrażonymi w treści art. 232 k.p.c., 3 k.p.c. oraz 6 k.c. ciężar gromadzenia materiału dowodowego spoczywa na stronach. Jego istota sprowadza się do ryzyka poniesienia przez stronę ujemnych konsekwencji braku wywiązania się z powinności przedstawienia dowodów. Skutkiem braku wykazania przez stronę prawdziwości twierdzeń o faktach istotnych dla sprawy jest tylko to, że twierdzenia takie zasadniczo nie będą mogły leżeć u podstaw sądowego rozstrzygnięcia. Strona, która nie udowodni przytoczonych twierdzeń, utraci korzyści, jakie uzyskałaby aktywnym działaniem ( vide: H. Dalka, "Ciężar dowodu w polskim procesie cywilnym", s. 51, 83, 118-119, Wyd. Prawnicze, Warszawa 1998).

Treść art. 6 k.c. precyzyjnie określa reguły dowodzenia, tj. przedmiot dowodu oraz osobę, na której spoczywa ciężar udowodnienia faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia, przy czym Sąd nie ma obowiązku dążenia do wszechstronnego zbadania wszystkich okoliczności sprawy oraz nie jest zobowiązany do zarządzania dochodzenia w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie. Sąd nie ma również obowiązku przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach procesu, a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie spoczywa na tej stronie, która z tych faktów wywodzi skutki prawne ( vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 29.12.2003 r., sygn. akt I ACa 1457/03, OSA 2005/3/12; wyrok SN z dnia 17.12.1996 r., sygn. akt I CKU 45/96, OSNC 1997/6-7/poz. 76 wraz z glosa aprobującą A. Zielińskiego, Palestra 1998/1-2/204).

Jednocześnie, w ocenie Sądu, roszczenie powoda nie budzi wątpliwości. Powód poprzez przedłożone dokumenty wykazał, iż jest następcą prawnym dotychczasowego wierzyciela pozwanego w związku z zawarciem umowy przelewu wierzytelności.

W myśl art. 509 kc wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania ( § 1). Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki ( § 2).

Niewątpliwie zawarta przez powoda z dotychczasowym wierzycielem umowa przelewu wierzytelności przysługującej względem pozwanego K. K. nie sprzeciwia się ustawie, zastrzeżeniu umownemu ani też właściwości zobowiązania.

Mając powyższe na uwadze, a nadto tę okoliczność, że pozwany nie zakwestionowała dochodzonego roszczenia co do wysokości w żadnym zakresie, Sąd uwzględnił powództwo w całości i zasądził od pozwanego na rzecz powoda – zgodnie z żądaniem ograniczonych pismem procesowym z dnia 09 maja 2016 roku - kwotę 10.439,99 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości przez powoda wskazanej od dnia 10 września 2015 roku do dnia zapłaty.

Wobec cofnięcia pozwu w pozostałym zakresie, to jest co do kwoty 70 złotych, postępowanie należało umorzyć (art. 355 kpc w zw. z art. 203 § 1 i 4 kpc)

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 108 kpc w zw. z art. 102 kpc.

Nie obciążając pozwanego kosztami procesu Sąd miał na względzie tę okoliczność, że jedynym źródłem dochodu pozwanego jest aktualnie otrzymywany przez niego zasiłek okresowy w kwocie 458,30 złotych, przy czym ciąży na nim obowiązek alimentacyjny wobec dwóch synów.